Een leven vol verrassingen

Theo Meijer lacht weer elke dag

LISSE – Niemand weet hoe zijn of haar leven zal verlopen. Ook de best uitgestippelde paden blijken plotseling zijwegen te hebben die leiden naar een geheel andere toekomst. Dit geldt voor veel mensen, maar zeker ook voor Theo Meijer. De geboren Lisser volgde vier jaar lang een priesteropleiding, maar koos voor het in volle vrijheid mogen uiten van zijn eigen mening. Na een werkzaam leven en een gelukkig huwelijk dat een halve eeuw duurde, trad Meijer op 16 april opnieuw in het huwelijksbootje met zijn tweede grote liefde Nelie Janssen. “Ik ben 61 jaar lang maatschappelijk betrokken geweest.”

Door Joep Derksen

Als jonge knul stond er één ding voor Meijer vast: hij wilde dolgraag priester worden. In 1945 ging hij naar Sterksel om daar op seminarie de priesteropleiding te volgen. Echter, na vier jaar besloot hij deze opleiding niet te voltooien. “Ik heb tot nu toe nooit het juiste antwoord kunnen vinden op de vraag waarom ik deze opleiding niet heb afgemaakt. Het was een samenloop van zaken.” Hij pauzeert even en vervolgt: “Aan het begin van elk schooljaar werd het reglement voorgelezen: ‘Men vrage zich niet af in de geest van kritiek waarom de dingen gebeuren’. Daar had ik moeite mee: onvoorwaardelijke gehoorzaamheid moet ook rechtvaardig zijn. In tegenstelling tot wat mensen soms denken, heeft het celibaat geen rol gespeeld in mijn overwegingen om te stoppen met de priesteropleiding. De seksualiteit was bij mij bekend; bij ons thuis werd er gemakkelijk over gepraat; mijn vader vertelde hoe de dieren op de boerderij het deden en ik dacht bij mezelf dat het bij de mensen niet veel anders zou zijn. In 1949 vond men het vreemd als je besloot geen priester te worden, je was in feite een gedeserteerde. Ik heb echter geen last gehad van deze beoordelingen en ben er altijd open over geweest.”

Kracht

Het geloof is er bij Meijer echter zeker niet minder om geworden en hij noemt zich nog altijd vol overtuiging katholiek. “Ik ben hier op aarde om het hiernamaals te verdienen. Moeilijke ervaringen geven je uiteindelijk meer kracht. Toen ik een half jaar getrouwd was, werd ik ontslagen. Met een zwangere vrouw en een onzekere toekomst heb ik menig traantje gelaten, maar achteraf is het goed geweest om dat te mogen ervaren.” Na gewerkt te hebben bij de Hobaho en de HBG (het latere CNB) vond Meijer zijn emplooi bij de Akzo, waar hij tientallen jaren heeft gewerkt en het hele bedrijf van onder tot boven leerde kennen.

In de regio werd Meijer echter vooral bekend door zijn politieke carrière, die begon in 1949 met een functie als secretaris van de jeugdbeweging KAJ. Hij werd in 1958 bestuurslid van de KVP, afdeling Lisse – De Engel en richtte jaren later het CDA op. In 1978 werd hij raadslid; in de periode dat het CDA nog een absolute meerderheid van 11 zetels had in Lisse. Van 1990 tot 1994 was Meijer wethouder Sociale Zaken. De prestatie waar hij het meest trots op was in die functie was het behoud van de basisschool De Engel. “We hebben er een school voor het buitengebied van gemaakt en hierdoor was die school niet meer gebonden aan de wettelijke maatregel om een minimum aantal leerlingen te hebben. Het behoud van die school was fijn voor de Engelgemeenschap.”

Persoonlijk

Hij denkt terug: “Dat was een mooie tijd en als partij hebben we geen misbruik gemaakt van onze raadsmeerderheid. Er werd goed bestuurd en het was veel minder bureaucratisch. Ik heb veel voor mensen kunnen doen, in de persoonlijke sfeer. Dat persoonlijke is vrijwel uit de politiek verdwenen, mede door de maatschappelijke veranderingen. Door de politieke versnippering wordt een college met circa vier mensen gevormd en die moeten veel concessies geven aan elkaar. Dan moet er veel water bij de wijn gedaan worden om zaken uit te kunnen voeren. Een partij alleen kan autocratisch zijn, maar die verdeeldheid is nog veel erger.”

Tegenwoordig is Meijer’s schoonzoon de voorzitter van het CDA-Lisse. Is dat toeval? “Ik geef toe dat ik hier wel de hand in heb gehad, maar soms denk is: ‘Wat heb ik Rob (van Reisen) aangesmeerd. Het kost hem veel tijd en moeite, zeker nu we met drie raadsleden een kleine fractie hebben.” Meijer blijft nog altijd actief op het vlak van de politiek. Zo was hij initiator van de Seniorenraad, een adviesorgaan voor het college. “Hierin zitten vertegenwoordigers van verzorgingshuizen, ouderenbonden en onafhankelijken. Als wethouder had ik ervaren dat de raad in z’n totaliteit de mond vol had van ouderen, maar als ze wat voor die doelgroep moesten doen, gaven ze vaak niet thuis. De Seniorenraad heeft ertoe bijgedragen dat ouderen meer erkenning krijgen.”

Balletje

De woonlocatie van Meijer is prachtig: al jaren verblijft hij in de voormalige pastorie van de Engelbewaarderkerk. Hoe heeft hij dat voor elkaar gekregen? “In 2002 ging de pastoor weg en het lukte niet om een pastoraal werker aan te trekken. Ik vroeg aan het kerkbestuur of ze al besloten hadden wat er met de pastorie ging gebeuren. Ik was geïnteresseerd om daar te gaan wonen en zo is het balletje gaan rollen.” Meijer was al die jaren zeer bij de kerk betrokken en heeft in zijn leven, sinds de inwijding van de Engelbewaarderkerk in 1931, alle pastoors zien gaan en komen. “Ik mis het niet dat er geen pastoor meer is, maar zou het wel gemist hebben als hier geen diensten meer zouden zijn. Het is fijn dat dit bewaard is gebleven, dankzij de bewoners van de Engel die voldoende financiële middelen ophoesten om de kerk in stand te houden. Deze verdiensten worden onder meer ingezameld tijdens de jaarlijkse kerkeveiling, die vrijdag 21 mei vanaf 20:00 uur weer plaatsvindt bij Restaurant De Engel Juffermans.”

Op een half jaar na was Meijer 50 jaar getrouwd, maar ruim drie jaar geleden overleed zijn vrouw. “Toen dat gebeurde, besefte ik dat ik kon huilen. Ik had dat niet gedacht. Nu zijn we drie jaar verder en ik had niet kunnen voorspellen dat het leven zo zou lopen. Op 16 april trouwde ik met Nelie; we kennen elkaar al veertig jaar en vorig jaar besloot ik om haar eens op te zoeken, in plaats van te bellen.” Dit besluit leidde tot een prachtige huwelijksceremonie en Meijer is nu intens gelukkig: “Dankzij Nelie lach ik elke dag.”