Zelfie

Column

Nee, waarde columnlezer; er staat geen spelfout in de kop van deze column. Ik heb het namelijk niet over het hypefenomeen, waarbij iedereen een meer of minder geslaagde foto van zichzelf online gooit (selfie). Ik heb het de overheidswens om de inwoners (burgers in overheidstaal) zoveel mogelijk – en liefst alles – zelf te laten doen. Zelfie dus.

De cynische politiekvolgers onder ons zullen zeggen; ‘Da’s lekker gemakkelijk. De overheid legt ons allerlei belastingen op om de zaken voor ons te regelen. Die belastingen blijven en worden alleen maar hoger en tegelijkertijd moeten we ook nog alles zelf gaan doen.’ Nou is dat niet helemaal waar, want velen van u, nemen al jaren taken over van de gemeente, zonder hier voor betaald te worden.

Wat dacht u van de bladcontainers, die vorige week overal in onze gemeente geplaatst zijn. Hierdoor hoeft u de overtollige bladeren uit uw tuin niet meer met een bladblazer op straat te sturen (en natuurlijk niet in de tuin van uw buurman, als hij even niet kijkt!), maar kunnen die bladeren in de bladcontainers gedumpt worden. Uw buurman is blij en het scheelt de gemeente weer geld, omdat het goedkoper is om bladcontainers te legen, dan dat twee gemeenteambtenaren wekenlang de bladeren van de wegen moeten plukken.

Het Zelfie gedachtengoed is dus in feite begonnen met de bladcontainers. Eveneens kwamen initiatieven uit de samenleving om er te zijn voor een ander. Of het nu gaat om natuur die behouden moet worden, zwerfvuil dat wordt opgeraapt of buurvrouw Annie die dagelijks een kopje koffie komt doen en tegelijk de stoflap meeneemt. De vrijwilligers onder ons weten, hoe fijn het is om iets voor een ander te kunnen betekenen. Zij zijn net zo druk als iedere andere inwoner, maar maken tijd vrij voor de goede zaak.

Maar al hun activiteiten hebben er wel voor gezorgd, dat de overheid zich ging realiseren: ‘Wacht eens even; als de mensen elkaar tóch willen helpen, dan kunnen wij ook allerlei taken gaan afschuiven.’ De zwartkijkers zullen zeggen: ‘Nou, bedankt, beste vrijwilligers’. Maar ik zie ook mogelijkheden in die afstootwens van de overheid. Zorgen voor een ander leidt er toe, dat er uiteindelijk ook voor u gezorgd wordt op het moment dat het nodig is. Bereid uw kinderen er maar vast op voor: nu zorgt u voor hen, maar er komen jaren dat zij voor u gaan zorgen. Wees dus maar heel lief tegen uw nazaten; het is ook in uw Zelfiebelang.

Joep Derksen