Column

Diftar

Het was voor de mensen die ingevoerd zijn in de politiek twee jaar geleden al duidelijk, dat de gemeente diftar (gedifferentieerd betalen voor het vuilafvoer ophalen) wilde invoeren. En vorige week maakte het college van burgemeester en wethouders bekend dat dit inderdaad gaat gebeuren. Ik vermoed overigens dat iedere bestuurder zal ontkennen, dat de diftarinvoering al een gelopen koers was.

Dolenthousiast wordt verwezen naar een onderzoek dat de gemeente heeft laten uitvoeren. Uit dat onderzoek zou blijken, dat de inwoners heel graag afval willen scheiden. En wethouder Floris Schoonderwoerd liet weten, dat '88% van de respondenten bereid is om een extra container bij het huis te hebben voor papier en plastic'. Maar in dat onderzoek stond nergens de vraag: 'Bent u bereid om meer te betalen, terwijl het afval niet meer bij u thuis wordt opgehaald, maar dat u dat afval naar een ondergrondse container 150 meter verderop moet brengen?' Ik denk, dat de uitkomst van het onderzoek dan toch anders zou zijn geweest.

Wat ik hier mee probeer te zeggen, waarde columnlezer, is dat de uitkomsten van ieder onderzoek afhangen van de manier waarop je de vragen stelt. Nog een voorbeeld: 'Vindt u ook, dat vervuilers aangepakt moeten worden?' en 'Wilt u dat wij u extra controleren om vervuiling aan te pakken?' De kans is groot, dat u op de eerste vraag 'ja' zegt en op de tweede vraag 'nee'. Terwijl de aanpak van dit dilemma in de uitwerking hetzelfde is.

Ben ik dan tegen afvalscheiding? Nee, natuurlijk niet. Maar met de invoering van dat diftar en vervolgens de 'omgekeerde afvalscheiding' komt de gemeente er wel heel gemakkelijk van af. Alle inwoners moeten beter afval scheiden, op straffe van hogere tarieven. En vanaf 2020 kan de gemeente zich veel extra kosten besparen. Dan hoeven de restvuilophalers namelijk niet meer huis aan huis de grijze containers te legen, maar komt er een truck met een grijpkraan, die de ondergrondse containers leeghaalt. En het einde van het liedje is, dat de inwoners er financieel niet of nauwelijks op vooruit gaan, maar dat de gemeente weer veel minder hoeft te doen aan dienstverlening voor de inwoners.

Gemeentebestuurders vergeten het gemakshalve nog wel eens, maar de inwoners zijn er niet voor de gemeente. Het is de gemeente, die er voor de inwoners moet zijn. De omgekeerde inzameling is een stap van honderd jaar terug in de tijd, toen het afval ook nog niet huis aan huis werd opgehaald. Allemaal onder het mom van 'vernieuwing' en 'duurzaamheid', natuurlijk.

Joep Derksen