Column

Eigenbelang

Al jaren strijdt een groepje gepassioneerde huurders van de Oostenrijkse woningen voor het behoud van deze historische huizen. Het is waar; huizen als deze worden niet meer gemaakt en zijn echt bijzonder te noemen. Ze voldoen ook ruimschoots aan de vereisten om als gemeentelijk monument opgenomen te worden.

Dat is ook zo geadviseerd aan het college van burgemeester en wethouders, maar deze bestuurders willen daar niets van weten. Ook de eigenaar MeerWonen heeft al aangekondigd, dat het beter is om de Oostenrijkse woningen plat te gooien en er nieuwbouw voor in de plaats te zetten. Het groepje huurders heeft aangekondigd naar de Raad van State te stappen om hun gelijk te behalen en de huizen te behouden.

Maar vorige week bleek, dat deze bezwaarmakers niet alleen moeten vechten tegen het gemeentebestuur en MeerWonen. Ook veel andere bewoners van de historische woningen blijken niet zo'n probleem te hebben met het slopen van de huizen. Tijdens een bijeenkomst voor de huurders kondigde MeerWonen aan, dat de Oostenrijkse woningen in Nieuwe Wetering, Roelofarendsveen en Kaag nog minimaal tien jaar blijven staan.

Er was toen niemand die opstond en zei: 'MeerWonen, blijf van mijn huis af! Dit moeten we behouden voor het nageslacht!' De veelal oudere bewoners vonden het al lang prima. 'Dan kan ik nog tien jaar in mijn huis wonen. Wie weet ben ik er tegen die tijd niet meer', zo was een van de opmerkingen die ik hoorde, waarde columnlezer. Gedurende die tijd wordt de kwaliteit van het onderhoud wel steeds minder, maar ook dat namen de huurders voor lief.

Aan de ene kant is het begrijpelijk, dat mensen zich zo opstellen. Maar toch snap ik het niet. Waar is de solidariteit met de andere huurders, die de Oostenrijkse woningen wél willen behouden? Waarom niet vechten voor het bouwcultureel erfgoed? Zo wordt stukje bij beetje onze geschiedenis opgeofferd en niemand die er wat tegen wil doen.

Joep Derksen