,,Toen België
anderhalf jaar geen regering had, presteerde dit land op economisch
gebied het beste van Europa.'' Deze uitspraak van een inwoner van
Leimuiden bleef het afgelopen weekend bij me hangen, waarde
columnlezer. Inderdaad haalden onze zuiderburen het Guinness Book of
Records voor langste formatieperiode ooit. En ging het land in die
periode (2010 – 2011) failliet? Nee; in tegendeel. Het land was op
economisch gebied juist één van de grootste stijgers van Europa.
Dan vraag je je toch af hoeveel beter de Nederlandse economie zou
zijn geweest zonder regering...
Het pijnlijke lot van
iedere bestuurder is, dat je het nooit goed doet en het nooit mensen
helemaal naar de zin kunt maken. Aan de andere kant heb je wél de
mogelijkheid om allerlei plannetjes en ideeën tot uitvoering te
brengen. Of dat nou wel of geen goede ideeën zijn. Het enige wat je
moet doen, is een stuk of tien raadsleden overtuigen van jouw gelijk.
Hoe zo'n idee in de praktijk uitpakt, is vaak niet meer de zorg van
de betreffende wethouder. Wie waren ook al weer de verantwoordelijke
bestuurders van het echec Braassemerland?
Een nieuw
collegevoorstel, dat de komende maand in de gemeenteraad besproken
wordt, is de invoering van een nieuw afvalinzamelsysteem; diftar.
Hierbij gaan de inwoners geld betalen voor iedere keer, dat ze
restafval langs de kant van de weg zetten. Wie kan er nou
tegenstander zijn van het scheiden en hergebruiken van het afval? Al
is het natuurlijk wel bizar, dat het de industrie en bedrijven zijn,
die zorgen voor alle niet-natuurlijk afbreekbare
verpakkingsmaterialen. En het de consumenten zijn, die er voor
verantwoordelijk worden om al het plastic, blik, papier, karton,
glas, gft en nog zo'n dertigtal grondstoffen te scheiden.
Maar daarnaast biedt de
invoering van een nieuw afvalinzamelsysteem de inwoners de
mogelijkheid om geld te besparen. Tenminste, als de
gemeenteraadsleden wél het besluit nemen, dat het vaste tarief voor
de afvalinzameling omlaag gaat, als compensatie voor de kosten van
het aanleveren van restafval. Hoe kunnen de inwoners er voor zorgen,
dat ze zo min mogelijk geld uitgeven? Simpel; door samenwerking; maak
met zes gezinnen telkens gebruik van één afvalbak. Door redelijk te
scheiden (en af en toe even aan te stampen), worden je kosten zes
keer zo laag. Bovendien creëert zo'n samenwerking ook
gemeenschapszin. Tenminste, als er geen gedonder komt over wie er
meer en wie er minder restafval in de bank stort, waarde columnlezer.
Joep Derksen
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home