Even geen bakkie meer doen

VOORHOUT > Meer dan een kwart eeuw is Kees Koelewijn werkzaam geweest op de Milieustraat en heeft hij achterop de vuilniswagen gestaan. Woensdag 12 juli viert hij zijn laatste werkdag; een mooi moment om terug te kijken op de afgelopen 27 jaar en wat er allemaal veranderd is voor de medewerkers van de gemeentelijke buitendienst.

In 1990 werd Nelson Mandela vrijgelaten en vierde Duitsland haar hereniging. Het was ook het jaar, waarin de Noordwijkerhouter Koelewijn overstapte van zijn oude werkgever Piet Vermeer naar de buitendienst van de toenmalige gemeente Voorhout. Hij herinnert zich dat nog goed: ,,Ik werd diabeet en kon daarom niet meer onregelmatige uren draaien. Ik solliciteerde bij de gemeente Voorhout en werd direct aangenomen. Natuurlijk moet ik ook zoutstrooidiensten draaien, maar die diensten waren inpasbaar.''

Tegenwoordig rijden de medewerkers van de buitendienst allemaal rond in een auto, met een laptopje bij de hand om binnenkomende klachten af te handelen. Hoe anders was dat in 1990. ,,We reden toen nog iedere dinsdag rond met de bakfiets, waarna we gingen schoffelen of voor het onderhoud naar de begraafplaats reden. Als er iemand aan kwam moest je gelijk stoppen met het werk met een motorzaag of bladblazer en moest je je een half uur verstoppen. Dan gingen we een bakkie doen.''

Dat kopje koffie kregen ze regelmatig van inwoners, die ze goed kenden. Mede vanwege het toenmalige vuilnisophaalsysteem. ,,Nog voor het bakkensysteem namen we met de oude vuilniswagen alles mee voor de mensen. Dat zorgde voor fijn contact met de inwoners. Maar door die bakken moesten we 'Nee' zeggen tegen afval, dat niet in de bakken paste. En ik heb een hekel aan nee zeggen. Bovendien waren we de hele dag door bezig met die vuilniswagen; het ding had in het begin veel mankementen en liet ons flink overwerken.'' Maar aan de gezondheid van de medewerkers werd gedacht. Koelewijn: ,,Onze opzichter, Teun Nelemans, stond altijd om precies half zes klaar met eten. Uit zorg voor mij, vanwege mijn diabetes. Dat was echt super!''

Maar de invoering van de bakken heeft wel gezorgd voor een betere afvalscheiding en dat vindt Koelewijn een goede zaak. Sinds 2000 is hij actief op de milieustraat en sinds enkele jaren moeten de medewerkers een oogje in het zeil houden, dat de inwoners hun afval daar in de juiste bakken doen. ,,Met 95% van de mensen gaat het goed, maar er zijn ook mensen die overal schijt aan hebben. En als ze het in een bak gooien en weigeren er uit te halen, dan maken de boa's er werk van en krijgen ze een boete.''

Koelewijn merkt echter, dat zijn werk goed gewaardeerd wordt. Sinds bekend is, dat hij vertrekt komen steeds mensen op hem af om hem te danken voor al zijn hulpvaardigheid en vriendelijkheid. Ook na zijn pensioen blijft Koelewijn actief; bij zijn voetbalclub VVSB, maar misschien ook wel als vrijwilliger bij een andere organisatie. Eerst gaat hij echter samen met zijn vrouw lange fietstochten maken door Twente. Hij sluit het interview af met de oproep: ,,Laat de gemeente een buitendienst houden, anders wordt de kwaliteit van het onderhoud minder en worden de inwoners de dupe. Verder heb ik het altijd naar mijn zin gehad met mijn collega's. Misschien ligt dat aan je eigen, want als je mensvriendelijk bent en waardering hebt voor een ander, krijg je dat ook terug.''

Joep Derksen