Column

Verkassen

Sinds enkele maanden hebben we een nieuwe gemeenteraad en het is iedere vier jaar gebruikelijk om dan ook weer wat nieuws in te voeren. Hoewel, 'nieuw', veel ideeën zijn vaak al twintig jaar eerder bedacht, uitgevoerd, om later weer te verdwijnen.

De politici willen graag 'op locatie' vergaderen. De raadsvergaderingen moeten niet meer altijd in het gemeentehuis plaatsvinden, maar 'tussen de inwoners'. Dat zou de afstand tussen deze inwoners en de politiek verkleinen. Op zich is het lovenswaardig, dat er af en toe wordt vergaderd op een andere locatie. Verandering van spijs doet eten, zullen we maar zeggen, waarde columnlezer. Het kost wel wat meer, maar na jaren van inkrimpen en aflossen van de Braassemerlandschulden lijkt het geld nu weer tegen de plinten op te klotsen.

Toch vraag ik me af, of het elders vergaderen leidt tot een andere besluitvorming. Afgelopen maandag, 27 augustus, bijvoorbeeld vond de raadsvergadering plaats in De Schakel in Leimuiden. De onderwerpen die besproken werden, waren een bijdrage van 170.000 euro voor een langere ijsbaan in Leiden en een slordige 2,5 miljoen euro extra uitgeven voor een integraal kindcentrum (ikc) in Leimuiden. In 2016 is hier al 4,5 miljoen euro voor vrijgemaakt. Daarnaast besloot de raad over een dikke miljoen euro aan uitgaven aan de Tweesprong. Voor extra onderhoudskosten en -voorzieningen.

Laten we het ikc als voorbeeld nemen. Stel, je staat als raadslid niet echt stevig in je schoenen en je vindt die 2,5 miljoen euro extra wel erg veel geld. Maar de zaal zit vol met ouders, die allemaal beginnen te zuchten zodra jij een kritische vraag stelt. Houd je dan niet eerder op met kritisch zijn? En besluit je dan wellicht om toch maar in te stemmen met de extra uitgaven, omdat je ook nog rustig rond wilt lopen de komende jaren?

Natuurlijk is het vaak zo, dat raadsleden al voorafgaand aan de openbare politieke discussie weten, of ze voor of tegen iets zullen gaan stemmen. Het komt maar zelden voor, dat politici van hun mening afstappen door argumenten van een collega-raadslid. Maar raadsleden moeten kunnen beslissen zonder last en ruggespraak. Daarom ben ik benieuwd, hoe het de komende maanden en jaren zal gaan met het vergaderen op locatie. Al zal ik de heerlijke cappuccino in het gemeentehuis wel missen...