Column

Kansen

Dat thuis zitten is natuurlijk een aanpassing aan het leven, dat je gewend bent, waarde columnlezer. Maar het biedt ook kansen. Maar het biedt ook kansen; op het gebied van een toekomstige manier van werken en de eigen zelfontplooiing.

Voor de een is de ‘vrijwillige’ thuisquarantaine moeilijker dan de ander. Wie al decennia gewend is, om te laveren tussen tientallen collega’s, zal af en toe het gevoel krijgen, dat de muren op hem af komen. Voor kleine zelfstandigen, die toch al vanuit huis werken, is de thuisblijfmaatregel minder ingrijpend. Het continu aanwezig zijn van de familieleden in het gezin zou belemmerend kunnen werken, maar dat wordt weer opgevangen door het feit, dat er überhaupt toch al minder te werken valt.

Wanneer (niet als!) we het normale leven weer oppakken, verwacht ik dat meer werknemers vaker kunnen gaan thuiswerken. Werkgevers kunnen nu zien, wie zijn of haar taken consequent uit kan voeren, zonder op kantoor aanwezig te zijn. Ook het verschijnsel ‘videoconferentie’ zal het werk positief en negatief veranderen. Positief, omdat je minder vaak naar bijvoorbeeld Amerika moet om daar persoonlijk met collega’s te spreken. Negatief, omdat van werknemers verwacht zal worden om ook buiten de normale werktijden ‘even’ een videoconferentie vanuit huis te doen.

Ondertussen heb ik ook meer tijd over, dan ik gewend ben. Ik spendeer mijn uren graag nuttig en stuitte op een ‘digitaal leren’ (ecademy) onderwijs. Met als resultaat, dat ik een certificaat heb behaald als ‘Transitiecoach voor jongeren met een LVB’ (Licht Verstandelijke Beperking). Daarnaast kan ik inmiddels pronken met certificaten voor ‘Omgaan met agressie’, ‘Escalatie en de-escalatie’ en ‘Gokproblematiek’.

Als verslaglegger van de politiek verwacht ik niet, dat ik de opgedane kennis in de praktijk hoef toe te passen. Alhoewel…