“We worden hier in Nederland zwaar gediscrimineerd”

Mensenrechten

HILLEGOM – “Schrijf een luchtig interview met een terrasbezoeker over het onderwerp ‘Mensenrechten’, is de niet zo eenvoudige opdracht van de redactie. Wie wil er nou in zijn vrije tijd geconfronteerd worden met vragen over hongerige kinderen, opgesloten Birmesen of achtergestelde minderhedengroeperingen? Frieda van Loon geniet van een patatje met bij Vonk aan de Hoofdstraat 103 en vindt het helemaal geen probleem om een interview te geven: “Kom maar op en stel je vragen maar”, zegt ze uitnodigend.

Door Joep Derksen

Het is zaterdag 21 juni en Van Loon geniet van haar middagpauze. “Ik werk al acht jaar bij Kruidvat Voorhout en vandaag voor het eerst ook op de vestiging in Hillegom. Het is een heel leuke winkel en ook voor mij is de afwisseling fijn. Tenminste, als ik Hillegom met de bus kan bereiken” lacht ze, inhakend op de recente busstaking. Toch maar even praten over het interviewonderwerp van deze week: Mensenrechten. Zijn deze noodzakelijk in Nederland? “Absoluut, want we worden hier zwaar gediscrimineerd. De mensen die achter ons wonen en uit Burundi komen mogen alles en wij krijgen onmiddellijk de politie op ons dak als we iets zouden doen. Wanneer die mensen voor overlast zorgen en je zegt er wat van, dan gillen ze direct dat ze gediscrimineerd worden.”

Ze vervolgt: “Als je in Nederland bent, moet je Nederlands praten. Ook als mensen in de winkel komen, praat ik Nederlands met hen. Alleen als ze er echt niet uitkomen, help ik hen in het Engels. Zelf ga ik niet vaak naar het buitenland, maar ben wel een paar keer naar Engeland geweest en heb me daar verstaanbaar kunnen maken. In Brussel echter verdommen ze het om Nederlands te spreken, dus daar ga ik niet meer heen.”

Zorgen

En hoe zit het met de mensenrechten in het buitenland? “Ik houd me daar niet direct mee bezig, maar volg het via het nieuws. Ik vind dat iedereen gelijk behandeld moet worden en dat mensen meer voor elkaar moeten zorgen. Wanneer je op elkaar let en iets voor een ander kan regelen als dat nodig is, dan worden de mensenrechten vanzelf in stand gehouden. Dan heb je geen politicus meer nodig om geld te versturen aan welk land dan ook.” Over politieke activiteiten gesproken, de verpakkingsbelasting die deze regering recent heeft ingevoerd kan Van Loon’s goedkeuring absoluut niet krijgen: “Dat is werkelijk waar van de zotte. Je kunt je tandpasta toch niet zonder tube kopen?”

Spreekbeurt

Het is trouwens toevallig dat dit interview gaat over de mensenrechten, want Van Loon’s 13-jarige zoon Maarten hield onlangs een spreekbeurt over Amnesty International. “Hij had informatie opgevraagd over kinderen en de rechten die ze al dan niet hebben in het buitenland en dat maakte diepe indruk op hem. Hij vond het heel onrechtvaardig dat kinderen moesten werken, maar niet naar school mochten. Ook is het vreselijk dat kinderen niet meer kunnen eten, zo vertelde hij: ‘Dan groeien die kinderen toch helemaal niet’?” Van Loon kijkt op haar horloge: “Mijn lunchtijd is voorbij: succes met je artikel!”