Dé lokale en regionale nieuwssite

Als journalist schrijf ik over actuele zaken. Ook zijn ruim 80 boeken van mij gepubliceerd. Deze blog heeft al miljoenen bezoekers verwelkomd. Hier vindt u alle, ruim 26.900, gepubliceerde artikelen, verschenen in landelijke, regionale en lokale dag- en weekbladen en magazines. Mocht u onderwerpen aan de kaak willen stellen, neemt u dan contact met mij op: info@writing4u.nl. Foto's kunnen, tegen vergoeding, besteld worden via dit emailadres.

16 april 2013

Wiskundeleraar toont schaakkunst

OEGSTGEEST – Een van de meest bijzondere tentoonstellingen ooit die heeft plaatsgevonden in het gemeentehuis, zijn zonder meer de schaakborden en –stukken van Jan de Visser. Gedurende een periode van bijna vijftig jaar heeft hij deze kunstwerken met de hand en alleen het gebruik van een zakmesje vervaardigd.

De Visser (66) vertelt over hoe het ooit is begonnen. ‘Ik zat op m’n 18de met een stukje hout en begon met mijn zakmesje allerlei dingen te snijden. Ik was klaar en mijn broer zei over het eindresultaat: “Dat lijkt wel een loper van een paardspel!” Ik werd enthousiast en sneed daarna een tweede loper, een paard, toren en vervolgens een heel bord. Daarna begon ik aan mijn tweede schaakbord met stukken en in de loop der jaren heb ik er een stuk of tien gemaakt.’

Voor de voormalig docent wiskunde aan het Rijnlands in Oegstgeest was deze vorm van kunst ook een louterende ervaring. ‘Ik stond altijd voor de klas en dan ben je alleen maar met je hoofd bezig. Ik vond het heerlijk om zonder draaibankje, maar met een mesje de stukken en de schaakborden te creëren.’

Zijn werken zijn voor het eerst geëxposeerd. Eigenlijk is dit toevallig ontstaan, want Saskia van Batenburg, lid van de kunstcommissie, zag de borden bij De Visser thuis staan en vroeg hem om deze werken aan heel Oegstgeest te tonen. Smaakt deze tentoonstelling naar meer? ‘Dit was mijn eerste en waarschijnlijk enige expositie. Ik ben geen kunstenaar, maar een jongen met handige handjes. Ik voel me meer leraar. De borden en stukken gaan terug in de vitrine bij mij thuis. Maar, mocht men interesse hebben, dan vind ik het ook prima om dit nog elders te exposeren.’