Stekker uit Alkeburcht

Verenigingen zijn woest

ROELOFARENDSVEEN > Woest zijn ze; de verenigingen die regelmatig gebruik maken van de Alkeburcht. Maandenlang hadden ze de hoop, dat wethouder Henk Hoek (CDA) samen met hen zou zoeken naar een oplossing om de Alkeburcht te behouden. Maar woensdag 25 april kwam het hoge woord er uit bij Hoek: “Ik trek de stekker er uit. De Alkeburcht sluit deze zomer de deuren”. De verenigingen voelen zich in de steek gelaten. Martien Wesselman, voorzitter van het Gemengd koor Vox Laeta laat namens de negen verenigingen weten: ,,We voelen ons belazerd; we zijn een maand of vier aan het lijntje gehouden.''

De verenigingen en particulieren die regelmatig ruimte huren in de Alkeburcht hebben de afgelopen maanden samengewerkt om te kijken of er een geschikt alternatief gebouw is om al die activiteiten in onder te brengen. Een onderzoeksrapport is opgesteld en ruim 600 inwoners is om hun mening gevraagd. De uitkomst van dit onderzoek was, dat er in het hele dorp geen reële locatie is om al die verenigingen op te vangen. Daarom kreeg de wethouder het voorstel, om de Alkeburcht nog vijf jaar in stand te houden, zodat in de tussentijd ook bijvoorbeeld een brede school gebouwd kan worden, waar een aantal van de verenigingen ook gebruik van zou kunnen maken. Wellicht wil de nieuwe gemeenteraad, die in 2018 aantreedt, wél investeren in De Tweesprong, zodat daar ook andere organisaties op het culturele vlak onderdak kunnen vinden.

Maar Hoek piekert er niet over om dit uitstel toe te kennen. Hij blijft vasthouden aan het adagium: ,,We investeren niet in stenen.'' Wesselman vindt dat een onbegrijpelijke uitspraak: ,,Als je niet in stenen wilt investeren, wil je dus ook niet in cultuur investeren. Want als verenigingen moeten we wel ergens kunnen oefenen en onze optredens uitvoeren. En dat kan niet, als je geen gebouw hebt. Ik slaap hier slecht van.'' Zelfs de toekomst van Vox Laeta is in het geding, zo laat de voorzitter weten. ,,We gaan aan onze leden voorleggen of we stoppen of doorgaan. En als we doorgaan, waar we dat dan gaan doen.''

De gebruikers van de Alkeburcht erkennen, dat regulier onderhoud 'hoogst noodzakelijk' is. Maar ze verwijten het college van burgemeester en wethouders, dat deze 'klunten': een Veens woord, dat betekent dat het college ,,moet stoppen met het ‘rommelige’ beleid en daadwerkelijk aan de slag dient te gaan''. Wesselman: ,,Het overeind houden van de Alkeburcht kost een miljoen euro, verspreid over een periode van twintig jaar; dat is een schijntje.''

Maar zoals het er nu uitziet, staan alle gebruikers van de Alkeburcht vanaf 1 juli op straat. Inmiddels is de saamhorigheid verdwenen, zo geeft Wesselman toe en is iedere vereniging naarstig op zoek om een alternatieve locatie voor zichzelf te vinden. Dan gaat het om WIJ Presenteert, Schaakvereniging Utile Dulci, Stichting Vrije Jeugdrecreatie, Gemengd koor Vox Laeta, Pop- en musicalkoor Scala, Schildervereniging Het Palet, Vrouwen van NU, Ruilvereniging Alkemade en Sonja Koot. Wesselman waarschuwt, dat het opheffen van de Alkeburcht nog maar een eerste stap is in een proces van vele gemeentelijke culturele gebouwen, die verdwijnen. ,,Het gaat niet alleen over De Alkeburcht: het gaat ook over De Schuur in Hoogmade, het Schoolhuys in Rijnsaterwoude, Meddle in Oud-Ade, Het Spant in Leimuiden en alle andere accommodaties. Het servicepakket van het gemeentelijk apparaat wordt uitgehold.'' Wesselman besluit: ,,Het lijkt er op dat er naar ons geluisterd wordt, maar we worden behandeld als snotjongens. We voelen ons belazerd; we zijn een maand of vier aan het lijntje gehouden.''

Joep Derksen