Column

Vriendjes

Voor het eerst in de geschiedenis van de gemeente Kaag en Braassem, hielden twee politieke partijen (PRO en SVKB) vorige week een gezamenlijke fractievergadering. Uw columnist was natuurlijk benieuwd, hoe dit zou verlopen.

Tot nu toe vergaderen partijen altijd apart, zodat ze zonder last en ruggespraak van collega-politici hun eigen mening over allerlei onderwerpen kunnen vormen. De reden, dat deze twee partijen (als proef) met elkaar vergaderen, is ,,om de samenwerking te bevorderen en van elkaar te leren''. Het ging er die avond allervriendelijkst aan toe, waarde columnlezer. Maar dat is juist het grote gevaar.

In de politiek gaat het er niet om, dat je vriendjes met iedereen moet worden. Je moet als politicus op ieder onderwerp strijden voor het belang van de samenleving; in dit geval de gemeente Kaag en Braassem. Het openbare debat vindt tweewekelijks plaats in de raadszaal van het gemeentehuis, maar daaraan voorafgaand wordt er al (te) veel onderling besproken, geappt en gemaild.

Er vindt al veel te veel 'in beslotenheid' plaats in deze gemeente. Nu wordt er weer een aparte overleggroep 'Vrienden van de Omgevingsvisie' opgezet, met vertegenwoordigers van de verschillende fracties. Zij gaan praten over de invoering van de Omgevingsvisie; een nieuwe wet, die allerlei andere gemeentelijke wetten moet vervangen. Het gaat nogal ergens over en ik moet nog zien of de besprekingen gevoerd worden, terwijl de pers er bij mag zijn.

Maar die gezamenlijke fractievergadering was toch openbaar? Dat klopt. Probleem is wel, dat beide deelnemende partijen samen een raadsmeerderheid hebben. Als ze hun standpunten in die fractievergadering op elkaar afstemmen, dan hebben we helemaal geen raadsvergadering meer nodig. Want een oppositie heeft ook geen zin meer; de meerderheid heeft haar voorkeursstem al bepaald.

Hoe heet dat ook al weer, als er vergaderingen zijn waar de politici alleen maar naar toe gaan om als klapvee te dienen? Oh ja; een dictatuur.