Lange beslissingsprocessen jagen prijzen woningen op

LISSE – De raadsinformatiebijeenkomst met als thema ‘Bouwplannen door de ogen van marktpartijen’ was met 70 mensen goed bezocht. Bij dit door de VVD georganiseerde evenement gaven twee bouwexperts hun visie over de bouwtoekomst en ontspon zich een discussie tussen verschillende toehoorders.

Nadat toehoorder Willem van Dijk gebruik maakte van zijn spreekrecht om aandacht te vragen voor de starters op de woningmarkt, begon de eerste spreker, Hans van Leeuwen, directeur Vastgoed Ontwikkeling Horsman & Co. met zijn speech. Uitgebreid informeerde hij dat bouwondernemingen door vijf fases moeten voordat een project opgezet kan worden: acquisitie, ontwikkeling, voorbereiding, realisatie en nazorg. ‘In het verleden, het Van der Kroft tijdperk, regelde de gemeente alles zelf. De aannemers werden er pas bij de realisatie en nazorg bijgehaald. De gemeente had in die tijd het hele proces in eigen hand, maar de laatste jaren is er heel erg veel veranderd.’ Van Leeuwen vervolgt: ‘Je hebt te maken met meerdere colleges, want plannen duren gemiddeld 10 jaar. Ook zijn er wisselingen op het ambtelijk apparaat, dus de kennis daar wordt tevens steeds kleiner. De gemeente moet zich niet met details bezig houden, maar dat aan de ontwikkelaar overlaten. Projecten ontwikkelen is een vak en de schoenmaker Lisse moet zich bij haar leest houden.’

Fractievoorzitter Cees Verburg (D66) kaartte de problematiek van de 30% sociale woningbouw aan: ‘Waarom zit dit altijd als sluitstuk in uw projecten, waardoor de huizen altijd aan de bovengrens van de 181.000 euro zitten?’ Van Leeuwen: ‘Sociale woningbouw is niet de taak van een marktpartij, maar voor een woningbouwvereniging. Ons doel is winst te maken, de overheid moet sturen.’

Tweede spreker was Henk Valk, van Makelaardij Wilbrink & van der Vlugt: ‘Het betrekken van marktpartijen bij het maken van plannen gebeurt helaas op dit moment onvoldoende. Door decentralisatie van overheidstaken krijgen gemeenten steeds meer taken met de daarbij behorende verantwoordelijkheden. Hierdoor komt een steeds grotere druk op beschikbare mensen. Uiteraard bestaat er geen twijfel over uw kennis en kunde, maar u als gemeente bent een generalist en geen specialist. We moeten weten wat we kunnen en wat we niet kunnen. Betrek de marktpartijen, waaronder de makelaars, in de planvorming!’

Hij informeerde tevens: ‘In Lisse staan nu 200 woningen te koop. Daarvan zijn 80 appartementen. We moeten bouwen waar behoefte aan is en dat lijken momenteel niet de appartementen te zijn. Startersleningen zijn een goed initiatief, maar de enige die hiervan profiteert is de starter, die na een aantal jaren het huis weer verkoopt en het verschil tussen de kunstmatig laag gehouden nieuwbouwprijs en de gerealiseerde marktprijs in eigen zak steekt. Om dit te voorkomen dient de gemeente erfpacht op deze grondstukken te leggen, danwel een antispeculatiebeding in te stellen.’

Een van de toehoorders, de heer Castien, deed ook een duit in het zakje: ‘We moeten maar weer terug naar 25 jaar geleden. Laat het systeem van premie-A en premie-C woningen maar weer terugkomen. Bouwplannen duren eindeloos lang; voor het Centrumplan ben ik met het derde college bezig. Ik heb 26 sociale woningen aangeboden, maar de procedures duren eindeloos lang. Hierdoor zijn de kosten per woning met 20.000 euro gestegen.’