“De oudejaarsconference is niet dood”

BEINSDORP – “De oudejaarsconference geeft oudejaarsavond iets magisch. Het is even oer-Hollands als de oliebollen die we ieder jaar weer eten. Dit jaar is het precies veertig jaar geleden dat Seth Gaaikema als eerste cabaretier een oudejaarsconference op televisie hield. Een geweldig moment om middels een boek een ode aan deze unieke vorm van entertainment te geven, zo vond Peter Voskuil. Het eindresultaat mag er wezen: “De koning is dood, leve de koning!” is het product van Voskuil’s eigen en dit jaar opgerichte uitgeverij Vierkant.

In het boek wordt aan de hand van interviews met alle nog levende oudejaarsconferenciers en andere mogelijke betrokkenen verhaald hoe de oudejaarsconference in de jaren vijftig op de radio ontstond. En hoe dit concept in de jaren zeventig de televisie veroverde, met name dankzij Wim Kan: “Een man die in zijn eentje de uitslag van de Tweede Kamer verkiezingen heeft bepaald”, informeert Voskuil. “Ik behandel alle veertig oudejaarsconferences die op televisie zijn geweest, chronologisch en via interviews met alle conferenciers, behalve (de in 1983 overleden – JD) Wim Kan.” Hij kreeg wel toegang tot de persoonlijke archieven van de man die als een van de Grote Drie van het Nederlands Cabaret wordt beschouwd.

Objectief

Over het boek: “Ik heb het volstrekt objectief geschreven en zo goed mogelijk proberen weer te geven wat voor een impact de uitzending had op de samenleving. Tijdens zo’n optreden dient alles in perspectief gezet te worden door de conferencier. Niemand zit te wachten op een egocentrisch verhaal en als je niet leuk bent, laat iedereen je keihard vallen.” Iedereen herinnert zich bijvoorbeeld de term “Bucklerlul” van Youp van ’t Hek: dit alcoholvrije bier was tot dat moment populair, maar verdween binnen de kortste keren na de oudejaarsconference uit de schappen. Niemand wilde immers met zo’n flesje in de hand staan, op het gevaar af dat hij deze Youpkreet moest ondergaan.

Hoe hard het conferenciervak is, ervoer Wim Kan, tijdens de “machtswisseling” in 1982. Hij had een rampjaar gehad en zijn show was niet geweldig. Diezelfde avond gaf Freek de Jonge een wervelende oudejaarsconference en was Wim Kan op het podium uitgespeeld. Voskuil: “De oudejaarsconference geeft weer hoe het jaar beleefd werd door de mensen. Het is een mooie traditie die gekoesterd moet worden en deze zeggingskracht mag niet verloren gaan. Ik ben echter niet zwartgallig: één goede conference brengt het genre weer terug.”

“De koning is dood, leve de koning” (De geschiedenis van de oudejaarsconference), verscheen op 24 oktober en is voor 24,95 euro verkrijgbaar bij de boekhandel. Full colour-uitgave van 196 pagina’s, met een voorwoord van Youp van ’t Hek. ISBN-nummer: 978-94-90478-01-8.