“De kiezer heeft altijd gelijk”
LISSE – Het compleet onverwachte verlies van het CDA tijdens de gemeenteraadsverkiezingen heeft louterend gewerkt. Na enkele maanden zijn de politieke wonden gelikt en heeft de partij goed nagedacht over de oorzaken van het feit dat het CDA terug is gevallen naar drie zetels. In de jaren ’90 was dit nog een ondenkbaar scenario; indertijd had de partij een meerderheid van elf zetels in de gemeenteraad. Rob van Reisen, voorzitter van het CDA-bestuur in Lisse, spreekt in een interview openhartig over gemaakte beslissingen in het verleden en de toekomstplannen. “Wanneer je voor je overtuiging uitkomt, maken mensen je belachelijk.”
“Hoe kan het toch dat het CDA in het verdomhoekje zit?”, vraagt Van Reisen zich bij aanvang van het gesprek hardop af. “Bij ons hing voorafgaand aan de gemeenteraadsverkiezingen een brede overtuiging dat we van vier zetels naar vijf zetels zouden groeien. We hadden als eerste een campagnewinkel geopend in het winkelcentrum en konden een overtuigend inhoudelijk verhaal aan de mensen presenteren. Met die campagnewinkel wilden we ons kwetsbaar opstellen en de dialoog met de bevolking aangaan.”
Vier jaar geleden werd de partij keihard afgestraft vanwege de politieke onrust die in Lisse heerste. De partij ging toen terug van zeven naar vier zetels; een absoluut dieptepunt, zo dacht men. Toch bleek de politieke gifbeker nog altijd niet leeg. Het CDA kwam slechts een paar stemmen tekort voor vier zetels en moet met de gemeenteraadsleden Joke Vermeulen, Jaap Schuijt en André Bostelaar de komende vier jaar een vuist proberen te maken tegen de coalitiepartijen VVD, Nieuw Lisse en D66. Dat wordt geen gemakkelijke taak en het feit dat het CDA voor het eerst in de oppositiebankjes zit, was flink slikken. “Vier jaar lang hebben we een loyale rol in de coalitie gespeeld, maar samen met de PvdA zijn we door de kiezers gestraft”, aldus Van Reisen.
Uitersten
De voorzitter kan wel aangeven waarom hij denkt dat zijn partij verloren heeft: “We zijn een partij van uitersten en er heerste verdeeldheid in de partij. Bijvoorbeeld waar het gaat om het CNB-complex. We zijn maar een klein dorp en geen stad. We moeten geen bergen geld uitgeven aan dingen die voor veel Lissers onbetaalbaar zijn. Bij bepaalde mensen is iets moois neerzetten voor het dorp belangrijker dan te kijken of dat moois ook betaalbaar is. Ik vind dat bepaalde franje die we in Lisse moeten hebben, te ver doorgeschoten. In onze partij hebben zich meerdere mensen hierover geroerd.” Ook de houding van het CDA ten aanzien van de koopzondagen heeft niet geholpen bij de verkiezingsuitslagen, zo oordeelt Van Reisen: “Die discussie is volledig uit de hand gelopen. Wij moeten onze standpunten niet verloochenen, maar wanneer je voor je overtuiging uitkomt, maken mensen je belachelijk. Voor bepaalde zaken zijn wij onwrikbaar, maar die overtuiging is bij steeds minder mensen aanwezig.”
Als het CDA dan zo stevig vast blijft houden aan haar vooringenomen standpunten, terwijl de samenleving duidelijk een andere richting in gaat, dan is het gevaar aanwezig dat de partij nog verder wegzakt. Principes zijn goed, maar mensen zoeken ook een partij die pragmatisch kan denken. Van Reisen: “Vorig jaar hebben we aan onze leden gevraagd welke kant we op moeten. De leden lieten ons weten dat we de ‘C’ goed in ons programma moesten laten doorklinken. Aan die eis hebben we voldaan.” Het CDA heeft in Lisse 160 leden die kunnen oordelen over de koers van de partij, maar gezien de verkiezingsuitslag vertegenwoordigden zij niet de heersende mening van de inwoners. Hebben die leden het dan niet volledig bij het verkeerde eind gehad met hun oproep om de ‘C’ te laten doorklinken in het verkiezingsprogramma? Immers, de partij is afgestraft tijdens de gemeenteraadsverkiezingen.
Overboord
Van Reisen lacht even en denkt na voordat hij zegt: “Als je klappen krijgt, moet je naar jezelf kijken en de mensen die de zaken uitdragen. De kiezer heeft altijd gelijk. Ik ben ervan overtuigd geraakt dat we als partij lange tijd te vasthoudend zijn geweest. We moeten met de tijd mee, maar wel vanuit onze roots. Ik behoor tot een generatie die wat gemakkelijker in het leven staat dan onze ouders. Je moet de dingen die je van huis uit meekrijgt niet verloochenen en het is beter om wat aanhang te verliezen, dan dat je je standpunten overboord gooit. Onze intentie is om terug te groeien naar zes zetels. We hoeven niet meer terug naar elf zetels, want dan heb je een ongezonde politieke situatie. Nu zitten we vier jaar in de oppositiebankjes en dat is niet verkeerd. Bescheidenheid is goed.”
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home