Dubbele integratie vindt plaats in Schoolhuis

RIJNSATERWOUDE > Het inloopcafé van het Schoolhuis was dinsdag 28 februari met ruim veertig bezoekers druk bezocht. De bijeenkomst stond in het teken van een kennismaking met twee statushoudersgezinnen. Onder het genot van een bakje koffie vertelden de nieuwe inwoners van deze gemeente over hun achtergrond en konden de Rijnsaterwoudenaren vragen stellen.

Deze variant van het inloopcafé was een initiatief van Marion Bakkes van de Driemaster. De statushoudersgezinnen van Muhanad Rachid en Hailezghi Tekke uit Rijnsaterwoude, en Mona en Muazez, met twee kinderen uit Oude Wetering, gingen op haar uitnodiging in om naar het Schoolhuis te komen. Als eerste vertelde Mona iets over haarzelf. Ze komt uit Holms in Syrië en heeft Engelse literatuur gestudeerd. Na twee jaar in Nederland spreekt ze al heel behoorlijk de taal. Ze is onder meer actief als vrijwillige tolk en haar man werkt als laptopreparateur. Ze won de harten van de aanwezigen door te stellen: ,,Dank namens de Syrische mensen voor de gastvrijheid van Nederland.''

Muazez woont sinds vijf maanden in Oude Wetering, waar ze drie dagen per week naar school gaat. Ook doet ze vrijwilligerswerk in huize Jacobus: 'Een huis voor oude mensen', lichtte Muazez toe. In Oude Wetering ontmoette ze een Syrische man, waarbij de vonk overslaat. Ze hoopt binnenkort met hem te trouwen. Bakkes lacht: ,,Sinds ze deze man ontmoet heeft, straalt ze helemaal!''

Op de vraag aan Mona, waarom ze juist Nederland had uitgekozen om de oorlog in Syrië te ontvluchten, stelde ze: ,,Mijn man ging vijf dagen over de zee om hier te komen. Ik was zwanger van mijn jongste zoon en kwam na drie maanden met onze oudste zoon per vliegtuig naar Schiphol toe. We dachten eerst aan Zweden, maar op internet lazen we dat de mensen in Nederland aardiger zijn dan in Zweden. Hier zijn ze niet zo fanatiek en kunnen mensen met een andere religie komen wonen.''

De zevenjarige Raghad zit op een school in Rijnsaterwoude en ze behoort tot de slimsten van de klas, zo kregen de aanwezigen te horen. Hoewel ze nog maar kort hier is, kan ze toch al tot honderd tellen in het Nederlands. Ook vragen van de aanwezigen kon ze goed in het Nederlands beantwoorden. Bakkes maakte gebruik van de gelegenheid om mensen te vragen zich te melden, als ze vrijwilligerswerk in de aanbieding hebben. Daar kunnen de statushouders voor ingezet worden, als onderdeel van hun integratieprogramma. Wel wordt daarbij uitgegaan van wat de statushouders zelf leuk vinden om te doen en wat ze kunnen. Tijdens het vrijwilligerswerk voelen ze zich steeds meer thuis in Nederland en kunnen ze werken aan hun taalvaardigheid.

Spontaan kwamen aanbiedingen boven om mee te gaan winkelen of een dokter te bezoeken. De Syriër Muhanad is een goede klusser, dus hij kon diezelfde dag al aan de slag in het klusteam van het Schoolhuis. Maar niet alle vrijwilligerswerk komt in aanmerking voor de inzet van statushouders met een moslimachtergrond. Op een suggestie om hen mee te laten werken bij een hondenuitlaatservice, reageerde Bakkes: ,,Dat is nou net een voorbeeld wat hier niet helemaal bij past.'' Muazes liet tot slot weten, dat als de oorlog in Syrië afloopt, zij graag weer terug wil naar het thuisland. Maar Bakkes vulde aan: ,,Als de kinderen hier gesetteld zijn, komt de omslag, dat mensen kiezen voor hun kinderen.'' Aan het eind van de bijeenkomst waren alle aanwezigen blij, dat ze met elkaar kennis hadden gemaakt. Het was een mooie stap in een integratieproces voor zowel statushouders als langjarige inwoners van Rijnsaterwoude.

Joep Derksen