LISSE
> Er is veel verborgen leed bij de inwoners van het dorp. Dat
blijkt uit de Monitor Sociaal Domein, die het college van
burgemeester en wethouders dinsdag 18 april besprak.
Zo
blijken er in Lisse maar liefst 205 zwaarbelaste mantelzorgers te
zijn. Maar liefst 30% van de inwoners is 'sociaal eenzaam'. Voor
65+ers blijkt dit zelfs voor 38% te gelden. Ook waar het gaat om het
verbeteren van de gezondheid is er nog veel te doen in dit dorp. Maar
liefst 43% van de inwoners kampt met overgewicht; dat is nog net iets
minder dan het landelijk gemiddelde (48,3%). De Monitor Sociaal
Domein laat weten, dat het lastig is voor de gemeente om leefstijl en
gezondheid te beïnvloeden.
Maar
liefst 6,2% van de inwoners leeft in armoede en hebben een inkomen
tot 105% van het sociaal minimum. Zij maken zich maand na maand
zorgen over de rekeningen die betaald moeten worden en kampen
dagelijks met de vraag of er genoeg geld is voor een warme maaltijd
voor het hele gezin. De Monitor Sociaal Domein ziet een lichtpuntje:
,,Het percentage inwoners met een inkomen tot 105% van het sociaal
minimum is in Lisse lager dan in Nederland en de Bollen5. Het
armoederisico is dus lager.'' Bij die 6,2% van de inwoners zijn
echter niet de statushouders opgenomen. Hoeveel procent van de
statushouders in armoede leeft, is volgens de Monitor Sociaal Domein
nog niet bekend.
Het
zit er echter dik in, dat dit percentage hoog zal zijn. De kans is
klein, dat mensen die zonder het spreken van de Nederlandse taal in
Lisse al snel een goedbetaalde baan kunnen bemachtigen. Op de website
van Cordaid laat Jetta Klijnsma, staatsecretaris van Sociale Zaken en
Werkgelegenheid, weten: ,,Mensen met een beperking, niet-westerse
migranten en statushouders maken nog te weinig kans op de
arbeidsmarkt.” Ook het CBS laat in haar 'Armoedesignalement' weten:
,,De
armoede is het hoogst bij eenoudergezinnen, alleenstaanden tot 65
jaar, niet-westerse huishoudens, bijstandsontvangers en kinderen.''
Volgens
het rapport 'Vluchtelingen aan het werk' zijn er meerdere redenen
waarom statushouders maar moeilijk een baan vinden: ,,Gebrek
aan Nederlandse taalvaardigheid, langdurig inactief gewest (door reis
naar Nederland en de procedures om officieel statushouder te worden,
gezondheidsproblemen en trauma's, twijfel bij werkgevers om
statushouders aan te nemen, analfabetisme en lage
opleidingsniveau's.'' Dit leidt er volgens een onderzoek onder de
Nederlandse gemeenten toe, dat er maar betrekkelijk weinig werk is
voor statushouders.
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home