Overleven in een kamp met een uit elkaar gerukt gezin

Nederland werd in de Tweede Wereldoorlog bezet door de Duitsers. Maar de Nederlanders in Nederlands-Indië kregen enorme verschrikkingen te verduren van de Japanners. Een van hen was Molly Smit-Fabriek. Haar vader werd opgepakt en vermoord en zij moest samen met haar moeder en twee jongere zusjes tweeënhalf jaar overleven in een strafkamp. Op 95-jarige leeftijd kan ze eindelijk haar verhaal vertellen.

Joep Derksen

Op 3 september 1923 werd Molly als oudste van drie meisjes geboren in Padang. Haar vader was vanuit Nederland daar gaan wonen en hij werkte als autoverkoper. Haar kinderjaren verliepen zorgeloos. ,,Ik leek qua karakter heel erg op mijn vader. Ik ben een doorzetter, net als hij. We hebben de crisisjaren meegemaakt en dat was een moeilijke tijd, maar mijn vader en moeder waren er altijd voor ons, hun dochters.’’

Molly bleef haar hele jeugd wonen in Nederlands-Indië, al verhuisden ze ongeveer iedere drie jaar naar een andere plaats. ,,Om de zes jaar mochten wij met verlof naar Nederland gaan. De laatste keer, dat dit gebeurde, was ik zestien jaar. Het was 1940 en de oorlog brak uit. Mijn vader moest meteen terug naar Indië. Wij konden nog niet mee, maar gingen met een andere boot; de Johan van  Oldenbarnevelt. Ruim een maand lang zaten we op die boot, waarna we in Indië aankwamen en onze vader weer zagen.’’ Ze wist toen nog niet, dat haar tijd met haar vader nog maar heel kort zou duren.

,,Omdat mijn vader autoverkoper was, had hij verstand van auto’s. Zijn opdracht was, om de auto’s onklaar te maken, op het moment dat de Japanners zouden komen. Op 7 maart 1942 was er de lang gevreesde inval van de Japanners en op 17 maart werd Padang bezet.  Molly’s vader voerde zijn opdrachten uit, maar werd verraden. De Japanse soldaten kwamen mijn vader uit ons huis ophalen en ik heb hem nooit meer gezien.’’ De emoties overvallen Molly – ook al is het al bijna tachtig jaar geleden. Een broer van hem is politieagent op Java. Hij hoorde, dat mijn vader in een massagraf was gedumpt. Hij heeft mijn vader laten herbegraven en dus kreeg mijn vader een eigen graf op Java.’’

Op 7 april 1942 werd het gezin Fabriek gedwongen om hun huis te verlaten en te lopen naar de gevangenis in Padang. Daar verbleven ze tot augustus 1942, samen met 2.400 vrouwen en kinderen. Die gevangenis bood eigenlijk alleen maar plek voor 600 mensen; het was dus overvol. Hier werden veel mensen al gauw ziek, door de slechte omstandigheden. Mijn moeder was binnen en ik sliep buiten op de bank. In Indië is het altijd droog. Ik was blij dat ik mijn accordeon bij me had. Die had ik stiekem in een zak gedaan, net of het mijn kleren waren. Als ik er op speelde, vond ik er troost.’’ Maar wat in die gevangenis gebeurde, was niets vergeleken met wat hen nog te wachten stond in het kamp Bangkinang.

Transport

Molly werd op transport gezet en kwam via een kort verblijf in het missiehuis op 15 december 1942 aan in Bangkinang. Dit kamp hadden de Japanners speciaal gemaakt op open gekapt terrein, midden in de rimboe. De  gebouwen lagen in de brandende zon. De grote schutting om het kamp heen zorgde voor een unheimisch gevoel. Op elke hoek stond een wachthokje, waar een Jap met een geladen geweer in stond. Dat was heel eng!’’

,,Er was weinig malaria, maar als gevolg van uitputting en ondervoeding kregen we dysenterie en tropenzweren.  We hadden geen elektriciteit, dus werd er gewerkt met petroleumlampen. Ons geluk was, dat wij stromend water hadden van een snel stromende kali (beekje) en dat water vingen wij op in grote bakken die weer afgetapt werden. Zo konden wij ons dus heerlijk wassen met een emmertje. Zo werden onze wc’s ook doorgespoeld, door boven het stroompje te gaan zitten. Dan spoelde het wel weer verder!’’

Je zou denken, dat in zo’n situatie de vrouwen elkaar steunen en voor elkaar op komen. Maar niets was minder waar, zo merkte Molly al gauw. ,,In Indië is de functie en rang van de mannen en vaders heel belangrijk. Dat merkte je ook heel erg goed. Iedere vrouw droeg een boerinnetje op haar schouder. Mijn moeder had zo’n boerinnetje met een blauw jurkje. Haar man, mijn vader was ‘gewoon’ verkoper. Andere vrouwen, van wie de man een ambtenaar was voor het Binnenlands Bestuur, droegen een boerinnetje met een rode rok en rood hoedje. Ze hebben mijn moeder heel erg vernederd tijdens die jaren in het kamp.’’ Haar ogen verharden even: ,,Later, toen ik ouder werd, heb ik dat begrepen en gevoeld. Mijn vriendinnen uit mijn kinderjaren, gingen op een gegeven moment heel anders met mij om. Toen we 24 jaar geleden in Voorhout kwamen wonen, in een van de bijwoningen van de BNS, woonde een oud-vriendin van mij daar al. Zij zei toen tegen de directeur: ,,Die Molly Smit-Fabriek moet niet te dicht bij mij gaan wonen.’’ Na vijftig jaar werd zoiets nog gezegd! Natuurlijk sta je er boven, maar je moet er wel voor vechten. Je bent niet niks, je bent een mens met je eigen idealen.’’

Hout kappen

Het leven was zwaar in het kamp. ,,Ik was de oudste, dus ik moest altijd koken. Mijn twee zusjes Emmy en Lucretia waren drie en zeven jaar jonger. Ik moest voor hen zorgen, kookte en had corvee om de wc’s schoon te houden. Ook moesten wij zelf ons hout kappen. Dat was zwaar werk, om die bomen om te krijgen. We sjouwden de bomen naar binnen om ze nog verder klein te hakken. Met dat hout moesten wij koken. Tussen twee grote stenen werd het vuurtje gestookt, omdat ons ‘drink’ water ook gekookt moest worden; dat kon je namelijk niet zomaar drinken. Mijn jongste zus heeft een keer een kokende pan water over zich heen gehad.’’

Molly is van nature een optimist en ze zorgde er voor, dat ze elke dag wat te doen had. Zo vormde ze met vijf andere meisjes een clubje; het Zwaluwnestje. ,,Wij schreven met een potlood hele kranten met allerlei nieuwtjes, die gretig gelezen werden. We deden het voor de gezelligheid en om het met anderen te delen. Ik schreef over wat in mij op kwam.’’ Ook was ze goed met handwerken. Van een lap stof van een oude bruidsjurk van een van de gevangenen maakte ze een zakboekje. Dat koestert Molly nog altijd; net als een zelfgemaakt lappenstukje om naalden in op te bergen en een prachtig getekend en gekleurde boekenlegger van papier.

,,Ik zat vroeger bij de padvinderij en ontmoette een vrouw, die ook padvinder was. We hebben vervolgens onze eigen padvindersclub ‘Padangse Padvindsters’ opgericht.’’ Hiervoor kreeg Molly later nog een officiële dankbetuiging van het Meisjesgilde Nederlands-Indië. ,,Er waren ook leuke momenten in het kamp. We maakten er wat van en hebben allerlei opvoeringen gedaan, zoals Thomasvaer en Pieternel. Het was niet altijd een treurige bende, hoor. Alleen had je verder niets.‘’

Troostmeisjes

De vrouwen en meisjes, die daar gevangen zaten, waren een dankbare prooi voor Japanse soldaten die regelmatig langs kwamen om verwend te willen worden. ,,Als die Jappen kwamen, riepen we hard naar elkaar: ‘Pap halen!’ Dan wisten we het. De meisjes die er bang voor waren, gingen zich verstoppen. Ik pakte altijd het eerste het beste kleine kind dat bij mij in de buurt liep. Dan liepen ze gewoon langs me heen. De Jappen hadden ontzag  voor de moeders.’’ Ze is even stil en vervolgt: ,,Er zijn heel nare dingen gebeurd.’’

Toch waren er ook vrouwen, die vrijwillig met de Japanners meegingen en er seks mee hadden. Achteraf heeft Molly daar wel begrip voor. ,,Die meisjes konden dan even proeven van de vrijheid. We kregen bijna geen eten meer. Ik zocht het niet op, maar er waren wel meisjes die er wel toegankelijk voor waren. Ik kan het me voorstellen. Het is wel gezellig om eens met iemand anders te praten. Ik had dat niet zozeer.’’

Kolf

In een kamp is het leven heel monotoon. ,,Je staat op, komt de dag door en ‘s nachts kun je alleen maar liggen op een smal matje. En als we dan weer wakker werden, moesten we aantreden en werden we geteld door de Japanse bewakers. Als je niet diep genoeg boog, kreeg je met een kolf van een geweer een klap op je kop. Om duidelijk te maken, dat je nog dieper moest buigen. Zo ging het iedere morgen.’’

De omstandigheden in het kamp werden steeds slechter. ,,Er waren wandluizen en vrijwel iedereen had hoofdluis. We kregen heel weinig te eten. Eén keer per dag aten we Sago; dat is pap, maar eerder een soort stijfsel. Af en toe konden we wat bruine suiker bemachtigen; dat aten we, alsof het snoep was.’’

In februari 1945 begon het er allemaal veel slechter uit te zien. Er kwamen veel zieken, we waren aan het eind van ons kunnen, zo verzwakt als wij waren. Ik werd toen heel erg ziek en kreeg amoeben-dysenterie; een dodelijke en erg besmettelijke ziekte. Ik moest in een aparte barak liggen, waar mijn bed tussen de bedden van twee nonnen stond. Zij overleden allebei, ik niet.’’ Maar het was wel kantje boord: ,,Om beter te kunnen worden, kreeg ik ‘rattenragout’. Het was het proberen waard: we kregen namelijk een muizenplaag. Deze diertjes werden ingezameld en daar werd ragout van gemaakt.’’ De bevrijding van het kamp kwam voor Molly net op tijd: ,, Plotseling kwamen de Australische soldaten en zij hadden peniceline bij zich; dat kreeg ik en al gauw knapte ik op.’’

En van de ene dag op de andere waren de Japanse bewakers van Molly geen overheersers meer, maar de beschermers van alle inwoners van het kamp. Veel oorspronkelijke inwoners hadden namelijk haat- en wraakgevoelens richting westerlingen. Dat die bewaking geen overbodige luxe was, kwam Molly al gauw achter. ,,Op mijn 21^ste verjaardag werden we uit het kamp gereden en gingen we met een vrachtwagen naar Padang. Mijn moeder had een Zeeuwse broche, die ze altijd droeg en gaf die aan mij om dit moment te vieren. Ik heb die om laten smelten tot mijn trouwring; als blijvende herinnering aan mijn moeder.’’

De vreugde over de vrijheid werd al gauw vervangen door grote angst. ,,Ik was bij het Rode Kruis aan het werk, toen we moesten vluchten. Er was amok en alle Europese vrouwen en kinderen werden opgehaald. We moesten in een auto instappen en werden op topsnelheid naar het vliegveld gebracht. We konden daar nog net in het vliegtuig stappen en opstijgen. In de lucht zagen we, dat de inlanders het vliegveld op kwamen. ,, Als die inlanders ons te pakken hadden genomen, hadden ze ons een koppie kleiner gemaakt. Daar maalden ze niet om. Ik heb dat voor onze gevangenschap een keer gezien. Het was een heel rare tijd.

Rood haar

Na twee maanden ondergedoken te zijn geweest in Singapore gingen Molly, haar zussen en moeder met een Engels troepentransportschip, de Orontes, naar Nederland. Indertijd had Molly rood haar; dus de 21-jarige kreeg volop de aandacht van de matrozen. Ze glimlacht nog even, als ze daar aan terugdenkt. De terugkeer in Nederland was echter een deceptie: ,,We werden niet met open armen ontvangen. Het is logisch, want die mensen hadden ook net de oorlog achter de rug en niemand wist hoe zwaar wij het hadden gehad. Die beginperiode was een heel nare tijd. Ik had nooit een vak geleerd, maar besloot te gaan werken. Ik ben eerst naar de huishoudschool gegaan; de Unie Vrouwelijke Vrijwilligsters in Bussum. Daar heb ik het vak van huishoudster geleerd; ik begon van nul af. Ik wist niet eens wat een kachel was!’’

Hoe kijkt Molly terug op de periode in het kamp? ,,Ik was niet kwaad op de Jappen. Die lui werden ook maar gestuurd. Ze moesten dit doen; dat zat in het grote plan.’’ Ze vervolgt: ,,Ik heb dit heel lang opgekropt. Nu je ouder wordt, ga je aan al die dingen denken.’’ Als ze de televisie aan zet, dan komen de herinneringen vaak weer boven. ,,Ik zie dan al die vluchtelingen, die een plek zoeken waar ze kunnen wonen en werken.  In die situatie zaten wij natuurlijk ook.’’

Nog even gaan de gedachten terug naar die mensen, die Molly, de overlever van het Jappenkamp, zo slecht behandelden. ,,Achteraf merk ik met verwondering, hoe mijn man Henno Smit en ik ontzettend gezegend zijn. Wij zijn nog samen, na een huwelijk van nu 71 jaar. Iedereen om ons is er niet meer. Ook al mijn toenmalige ‘vriendinnen’. Wij zien het als een groot cadeau en voelen ons erg bevoorrecht.’’

Noorden wil geen reuzerestaurant

,,Dit zijn megalomane plannen’’

Noorden – Het historische pand ‘het Plashuis’ wordt gesloopt en hiervoor in de plaats komt een grotere horeca-onderneming, zodat veel meer gasten er kunnen feesten, vissen en dineren. De plannen zorgen voor grote ophef onder omwonenden; ze hebben de actiegroep ‘Verontruste bewoners Noordse Dorp’ opgericht. Meer dan de helft van de dorpsbewoners onderschrijven het protest; ze zijn bang voor stadse toestanden en dat het Plashuis 2.0 massa’s toeristen en feestgangers trekt. Met veel lawaai, parkeeroverlast en waardedaling van de huizen tot gevolg.

Robert Donath, Arie Muilwijk, Thera Lucassen en Marco Morees leiden het protest tegen het nieuwe Plashuis. ,,Het nieuwe horecabedrijf wordt twee keer zo groot. We zijn niet tegen een stukje horeca, maar betrek de omwonenden erbij. Dit zijn megalomane plannen in verhouding tot dit buurtschap’’, aldus Donath. Nu komen vooral vissers naar het Plashuis en af en toe stoppen wat racefietsers om bij te tanken. En dat is prima, aldus de verontruste bewoners. ,,Maar er komt ook een feestzaal, waar je honderd man in kwijt kunt. Met 76 mensen op het terras; en als je lunch- en dinermomenten in tweeën splitst, kun je twee keer zoveel mensen ontvangen; dat zorgt voor ruim 300 verkeersbewegingen.’’

Tot februari van dit jaar was het Plashuis een ‘gemeentelijk monument’, maar twee dagen na zijn aanstelling als burgemeester liet Robbert-Jan van Duijn weten, dat deze monumentenstatus kwam te vervallen. Hiermee kwam de weg vrij voor de plannen van de ondernemer om het huidige pand te slopen en te vervangen voor een nieuw en groter gebouw. De burgemeester is met vakantie en kan desgevraagd niet reageren. Maar voor Lucassen is het duidelijk: ,,De gemeente moet er zijn voor de bevolking en niet voor een paar individuen die dikke, vette winst willen maken. Met het ongemak voor de omwonenden. De gemeente hoort zijn mensen te beschermen.’’

Muilwijk is ook niet blij, over de manier waarop de gemeente de bewoners op de hoogte houdt. ,,Als er iets gebeurt in de buurt van een monument, moeten omwonenden er actief over geïnformeerd worden. Aan de overkant van de Noordse Dorpsweg is het natuurgebied Natura 2000. Je mag amper een scheet laten, of je krijgt een boete voor milieuverontreiniging. Dit is een stille plas, maar al het geluid draagt heel ver over het water. Met de nieuwbouwplannen is de rust nog meer zoek. Nu al komen hier veel wielrenners langs, die doen of ze met de Tour de France bezig zijn. Straks krijgen we de Kalverstraat in ons dorp. Iedere zondag is het al heel druk en het wordt alleen maar drukker. Het --verbaast me, enorm, dat de eigenaar en gemeente niet met ons in gesprek gaan. We willen geen auto’s van de Plashuisbezoekers op ons erf.’’

Donath beaamt: ,,Je krijgt wildwest toestanden met enorme rijen aan auto’s in de berm, waar dat niet mag. Als je dat elke dag krijgt, wordt het voor de bewoners van Noorden geen feest.’’ Zowel Donath als Lucassen wonen nog niet zo lang in het dorp. ,,Ik ben de grote stad Utrecht ontvlucht en dan verwacht je niet, dat dit soort stadse dingen gaan gebeuren in zo’n buurtschapje!’’ Lucassen vult aan: ,,Ik woon hier bijna twee maanden, pal tegenover de kerk en hoor auto’s op het grint, motoren en mensen praten. Daar hebben we geen moeite mee, tenzij het grootschaliger gaat worden,. Nu al horen we ’s nachts mensen voorbij lopen en hard praten; dat hoor je duidelijk, met de ramen open en dat wordt alleen maar erger als er veel meer gasten komen.’’

De VVD en SGP/ChristenUnie willen van het college weten of de aanvraag voor de omgevingsvergunning tijdelijk gestopt kan worden, nu er zoveel weerstand tegen de plannen is, ,,zodat er eerst met de inwoners van het Noordse Dorp overlegd kan worden.’’

,,Ik ga beginnen zodra de vergunning rond is’’

Noorden - Ondernemer Joop van Kleef reageert op de ophef: ,,We hebben een nieuw plan ingediend en dat voldoet aan de horecabestemming, die al op dit pand zit. Ik moet 72 parkeerplaatsen realiseren en dat lukt, waarbij wij gebruik kunnen maken van de plekken van de kerk en de kerkgangers ook op ons terrein mogen parkeren.’’

De omwonenden hoeven zich volgens Van Kleef geen zorgen te maken: ,,Die bewoners horen dat er 150 mensen binnen kunnen zitten. Maar de keuken is gebaseerd op 60 mensen.’’ Was het niet beter geweest, om de inwoners persoonlijk te informeren, voordat hij met de plannen naar buiten kwam? ,,Het past in het bestemmingsplan en dan ga ik niet de hele buurt erbij halen. De gemeente heeft het goedgekeurd en als de vergunning rond is, ga ik beginnen.’’

Column

Nul

Afgelopen zondagochtend werd ik wakker met een ware ‘Eureka! gedachte’. Een idee, waardoor we in één klap van heel wat frustraties, pijn en ergernissen af zijn.

We krijgen nu al een tijd te horen, dat we moeten wennen aan het nieuwe normaal. Laten we dan vanaf 1 januari ook de jaartelling opnieuw beginnen. Vanaf volgend jaar leven we in het jaar 1. Waarbij we afspreken, dat we alle historie vanuit de oude jaartelling achter ons laten. We gaan elkaar dan niet meer verwijten, wat de voorouders van de ene groep mensen heeft gedaan tegen de voorouders van de andere groep mensen. In één klap zijn we dan verlost van allerlei frustraties, gedoe, haat en nijd.

Tegelijkertijd is dit ook de kans om alle ‘tradities’ in één keer overboord te gooien. Waarbij we niet alleen maar oude gebruiken blijven doen, omdat het al jaren zo is. Maar we gaan onze eigen tradities beginnen; gericht op het nieuwe samenleven en het uitvoeren van positieve handelingen. We creëren nieuwe tradities, die wars zijn van het ‘jij-bakken’, maar die het ‘nabuurschap’ en het zorgen voor elkaar centraal hebben staan.

Terwijl ik nog na zat te genieten van dit geniale idee, waarde columnlezer, realiseerde ik me plotseling, dat de gedachtegang erachter al eerder geopperd werd. Door John Lennon in zijn liedje ‘Imagine’. Stel je voor, dat mensen allemaal in vrede leven, zonder landsgrenzen. Niets om voor te moorden of sterven, ook geen religie. Stel je voor, dat wij als mensen de wereld verzorgen en zich om elkaar gaan bekommeren. Zonder dogma’s en doctrines; hoe fijn zou dat zijn?

Het is duidelijk; we moeten deze coronacrisis niet verspillen en na de jaarwisseling beginnen te leven in het jaar 1! Hoe moeilijk kan dat nou zijn? Het enige, wat nog moet gebeuren, is alle nationale en internationale bestuurders, politici, beleidsmakers, leiders en aspirant-opvolgers overtuigen van de voordelen van de nieuwe jaartelling…

Boschma keert terug in politiek

Hillegom – Sander Boschma (D66) keert weer terug in de politiek.

Net voor het zomerreces kondigde hij aan, dat hij aftreedt als fractievoorzitter voor zijn partij, zodat zijn opvolger Semrek deze functie kan gaan vervullen. Boschma zal zich echter als burgerlid de komende jaren blijven roeren in de plaatselijke politiek.

Op 17 september wordt Boschma officieel benoemd.

College beschuldigd van contractbreuk

Noordwijk – Hoe zit het nu met die beloofde 32 greenportwoningen op Vinkeveld-Zuid? Dat willen de politieke partijen PUUR, GroenLinks, PvdA en D66 graag weten van het college van burgemeester en wethouders.

Op 17 december 2018 ondertekende het college een samenwerkingsovereenkomst met de Greenport Ontwikkelingsmaatschappij (GOM) om die 32 villahuizen te realiseren. Maar volgens de politieke partijen had het college helemaal niet de bevoegdheid om deze overeenkomst aan te gaan. De locatie Vinkeveld-Zuid valt volgens hen namelijk onder de regels van de ‘Integrale Structuurvisie Greenport’. En zou het college nu ‘contractbreuk plegen door de samenwerkingsovereenkomst met de GOM eenzijdig te blokkeren’, zo is te lezen in raadsvragen.

Het college heeft enkele weken de tijd om te reageren.

Zorgen over zwemmers

Noordwijk – Gemeenteraadslid Jordy de Mooij (CDA) maakt zich zorgen over de veiligheid van strandgangers.

Volgens hem is het huidige waarschuwingssysteem niet veilig genoeg. Hij wijst hierbij op de tragische dood van minimaal vier mensen, die verdronken in het water bij andere kustgemeenten. Hij geeft aan, dat de vrijwilligers van de reddingsbrigade hun handen vol hebben aan strandgangers, die ondanks de rode vlag toch de zee in gaan. De Mooij wil van het college van burgemeester en wethouders weten, of er een alternatieve manier van voorlichting over zwemveiligheid gegeven kan worden.

Het college heeft enkele weken de tijd om te reageren.

Brug Noorderhemweg op de schop

Roelofarendsveen - De brug over de Noorderhemweg in Roelofarendsveen flink aangepakt worden. De gemeenteraad van Kaag en Braassem moet binnenkort besluiten, of die brug binnen zo’n tien jaar helemaal vervangen wordt. Een andere mogelijkheid is, dat er ‘groot levensduurverlengend onderhoud’ wordt uitgevoerd. Beide opties gaan veel geld kosten. Hoeveel dat precies is, wordt nog uitgezocht.

De onderhoudskosten voor de brug over de Noorderhemweg, ooit de langste brug van Nederland, is niet de enige tegenvaller voor deze gemeente. Het blijkt namelijk, dat Kaag en Braassem voor veel meer bruggen, duikers en damwanden (de ‘civiele kunstwerken’) verantwoordelijk is, dan enkele jaren geleden nog werd gedacht.

Hieronder zijn 23 bruggen, 352 duikers en zo’n 4.000 meter aan grondkeringen. Met name de oudere betonnen bruggen en duikers zijn onderzocht. De Langebrug wordt vervangen, dat was al bekend. Naast de problemen met de brug op de Noorderhemweg lijkt het met de kwaliteit van de Wittert van Hooglandbrug nog mee te vallen. Die is volgens het gemeentebestuur ‘constructief in orde’. De komende maanden worden ruim veertig andere oude bruggen en duikers onderzocht.

Kans voor starterswoning

Nieuwe Wetering – Starters op de woningmarkt krijgen de kans om hun eigen droomhuis te bouwen. Zij kunnen zich melden voor een woonproject aan de Regenboogweg in Nieuwe Wetering; het Collectief Particulier Opdrachtgeverschap (CPO).

Met zo’n CPO gaat een groep kopers in eigen beheer woningen bouwen. Op dit terrein is ruimte voor zes rijtjeswoningen en tien appartementen. Meer informatie wordt gegeven op woensdag 16 september, vanaf 19.30 uur in ‘Tussen Kaag en Braassem’ (Regenboogweg 102). Aanmelden is verplicht en kan via: http://eepurl.com/g_zBEL.

Column

Beginnen

Nog even doorbijten en dan is het eindelijk weer zo ver, waarde columnlezer. Het politieke seizoen begint dan weer. Gemeenteraadsleden gaan dan met elkaar praten over bezuinigingen, windmolens, bezuinigingen, regionaal overleg, bezuinigingen en had ik ook al bezuinigingen genoemd?

Het is nu nog onduidelijk, of de raadsleden voor de vergaderingen fysiek weer bij elkaar komen. Voorafgaand aan de zomervakantie wilde een aantal van hen dat zeker nog niet. Terwijl een deel van die tegenstanders daarna wel vrolijk op vakantie gingen, zo fluisterde een bestuurder me toe.

De hamvraag is natuurlijk; is het coronaveilig genoeg om raadsleden en collegeleden bij elkaar in één ruimte te zetten? Dat hangt natuurlijk helemaal af van het ventilatiesysteem, dat in de raadszalen hangt. Systemen, die de binnenlucht vrolijk rondblazen, compleet met alle coronavirusdeeltjes, zijn natuurlijk uit den boze. Het zal een goede zaak zijn, wanneer de gemeentebesturen hier duidelijkheid over geven. Ter bescherming van de gekozen volksvertegenwoordigers, hun familie en dorpsgenoten.

Als journalist, die verslag legt van de politiek, is het natuurlijk ook fijn, dat de vergaderingen weer beginnen. Een nieuw jaar van luisteren naar doordachte speeches, minder doordachte opmerkingen, speldenprikken en stemmingen over een breed scala aan besluiten. Vaak is het vermakelijk, soms zit je met open mond te luisteren naar de gedachtenspinsels van de ene of andere politicus.

Ik mag alleen hopen, dat de lokale raadsleden de afgelopen maanden gebruikt hebben, om hun kwaliteit van debatteren sterk te verbeteren. Laten we bij deze afspreken, dat geen enkel raadslid of wethouder nog een van tevoren voorbereide tekst voorleest. Dat soort amateurisme kan natuurlijk niet meer; de ware politicus spreekt met haar/zijn hart, luistert met interesse naar de meningen van de collega-politici en bepaalt vervolgens pas het eigen standpunt.

Het is een tikkeltje naïef, dat geef ik toe. Maar af en toe mag je toch een beetje droomwensen?!

Bikers in zomer niet voor boulevards

Noordwijk – Het blijft verboden voor mountainbikeclub MBC de Noordbikers om in de zomer op het strand voor de boulevards te fietsen.

In februari kreeg MBC toestemming van het college van burgemeester en wethouders, dat haar leden met een fiets op het strand mogen. Maar niet onbeperkt; het strandgebied voor de boulevards blijft in de zomermaanden een ‘no go zone’ voor de bikers.

MBC ging tegen deze beperking in beroep, maar de commissie bezwaarschriften geeft het college gelijk. Wel moet het college haar besluit beter motiveren.

Feest van legalisering

Noordwijkerhout – De horecagelegenheid Como & Co aan de Boekhorsterweg 18 kan veel van haar activiteiten binnenkort legaliseren.

De afgelopen jaren zijn bij de gemeente diverse klachten en verzoeken om handhaving binnengekomen over Como & Co. Het gaat dan vooral over geluidsoverlast door de feesten en evenementen die door de uitbaters worden georganiseerd. Handhavers hebben ontdekt, dat meerdere bouwwerken op dat terrein er niet volgens het bestemmingsplan staan. Maar het college van burgemeester en wethouders is coulant.

De uitbaters kunnen een verzoek indienen voor een ‘tijdelijke ontheffing strijdig gebruik’, zodat zij in hun panden een restaurant/daghoreca kunnen hebben. Het houden van onder meer verjaardagen, bedrijfsuitjes, bbq’s, kinderfeestjes, en bruiloften) staat de gemeente niet meer toe. Ook mogen de uitbaters het strand niet meer gebruiken voor hun activiteiten. Wel mag de buitenruimte van Como & Co gebruikt worden als trouwlocatie, met een maximumtijd van een uur voor en na de ceremonie. Ook het drijvend terras en de aanlegsteiger mogen van het college gelegaliseerd worden, net als de grootte van het hoofdgebouw, het overdekte terras en de buitenkeuken.

Fietspad wordt opgeknapt

Noordwijk – Het fietspad Ruigenhoekerweg onder de N206 wordt flink opgeknapt.

Het college van burgemeester en wethouders stelt de gemeenteraad voor om hier geld voor te reserveren. Het eenrichting fietspad aan de noordzijde wordt tussen de op- en afrit van de provinciale weg N206 verbreed door het plaatsing van een damwandconstructie. Hierna kan dat fietspad in twee richtingen gebruikt worden.

Dat moet de verkeersveiligheid op dit fietspad verbeteren. Een deel van de kosten moet worden betaald door een subsidiepotje van de Provincie Zuid-Holland.

Gemeente staat garant voor VVSB lening

Noordwijkerhout – De gemeente staat garant voor een lening van voetbalvereniging VVSB.

Dat geld wordt gebruikt voor de vernieuwing van het Sportpark De Boekhorst. De gemaakte afspraken hierover zijn nu formeel vastgelegd in een overeenkomst. Hierin staat, dat de gemeente ‘onherroepelijk en onvoorwaardelijk borgt staat richting de BNG Bank (Bank Nederlandse Gemeenten), voor de nakoming van alle verplichtingen van Voetbalvereniging Sint Bavo (VVSB).

De hoogte van dit bedrag is nog niet bekend.

Japanse Duizendknoop woekert voort op nieuwbouwterrein

Noordwijkerhout – De voorbereidingen voor de bouw van tientallen woningen op het terrein van Landgoed in den Houte zijn in volle gang. Maar de aanwezigheid van de woekerende horrorplant Japanse Duizendknoop zorgt voor grote onrust bij gemeenteraadslid Wally Rodenburg (NZ Lokaal).

Rodenburg geeft aan, dat de Japanse Duizendknoop ,,met een enorme groeikracht grote schade kan veroorzaken aan verhardingen, rioleringen en funderingen’’. Om van deze plant af te komen, moet het complete stuk grond met alle wortels verwijderd en vervangen worden door schone grond. Dat is volgens Rodenburg op dit terrein niet gebeurd. ,,Wij hebben geconstateerd dat de planten van de Japanse Duizendknoop op Landgoed In den Houte gesnoeid zijn. Het lijkt erop alsof de ondergrondse plantenresten gewoon worden afgedekt met zand.’’

Het college van burgemeester en wethouders moet binnen enkele weken laten weten, of er afspraken zijn gemaakt met de grondeigenaar over het verwijderen van de Japanse Duizendknoop en hoe de grond vrijgemaakt kan worden van deze woekeraar.

Onderhoud watertoren voor eigen risico aspirant koper

Noordwijk – Het is nog lang niet zeker, dat de watertoren gebruikt kan worden als woning. Ook niet, nu het college van burgemeester en wethouders de beoogde koper toestaat om ‘niet vergunningplichtige’ reparaties en onderhoud uit te laten voeren aan de watertoren. Dat verzekert burgemeester Wendy Verkleij in een brief aan bezwaar makende omwonenden.

De verkoopprocedure van de watertoren loopt al 19 jaar en het college besloot onlangs om de aspirant-koper toe te staan, om reparaties aan de watertoren uit te voeren, omdat de staat van het onderhoud van die watertoren achteruit loopt. Verkleij probeert onrust weg te nemen, dat met deze toestemming voor het uitvoeren van reparaties de deur verder open gaat naar het bewonen van de watertoren. Ondanks het feit, dat de omwonenden bij de rechter gesteund werden in hun bezwaren.

Verkleij verzekert: ,,De koper beschikt nog niet over een onherroepelijke omgevingsvergunning voor de herbestemming van de watertoren. Met de juridische levering van de watertoren gaat de verantwoordelijkheid en de aansprakelijkheid voor de watertoren over op koper. Mocht de omgevingsvergunning niet (binnen vijf jaren) onherroepelijk worden, dan moet de watertoren door koper aan de gemeente worden terug geleverd. De watertoren komt dan weer in eigendom van de gemeente. Hiertoe wordt een ontbindende voorwaarde in de leveringsakte opgenomen.’’

Overlast speeltuintje valt mee

Noordwijkerhout – Gaat het college nog wat doen aan de overlast van hondenpoep, hangjongeren en loslopende honden op het parkje/speeltuintje tussen de Hortus, Vergilius en het Castellum?

Het college laat weten, dat boa’s controleren op het aanlijnen van honden en het door de eigenaren opruimen van de hondenpoep. ,,Maar ze kunnen natuurlijk nooit alles zien’’. Waar het gaat om overlast van hangjongeren, blijkt, dat er dit jaar bij de politie maar drie keer meldingen zijn gedaan. In 2019 waren er negen meldingen van jeugdoverlast; acht van die meldingen werden door één persoon gedaan. De politie is twee keer uitgerukt en constateerde, dat de jeugd tot 12 jaar aan het voetballen en praten waren. Dat de jeugd overlast zou geven, is ook niet geconstateerd door de jongerenwerkers. Ze komen wat vaker langs; ook ’s nachts om de boel in de gaten te houden.

De wens van het CDA om hekken te plaatsen langs de sloot gaat niet in vervulling. Burgemeester Wendy Verkleij: ,,De politie en het jongerenwerk geven aan dat het parkje veilig genoeg is voor spelende kinderen. Jonge kinderen moeten vanzelfsprekend niet alleen gelaten worden.’’

Toestemming weg

Noordwijkerhout – Een omgevingsvergunning voor het verbreden van een brug en rijpad bij Sixenburg is onterecht afgegeven.

Een omwonende maakte bezwaar tegen deze omgevingsvergunning en kreeg gelijk bij de Regionale Commissie Bezwaarschriften. Deze instantie vond, dat de gemeente Noordwijk de omgevingsvergunning moet vernietigen.

Het college van burgemeester en wethouders heeft besloten dit ook te doen.

Verlichting voor fietspaden

Noordwijk – Het fietspad langs de Gooweg en deels lang de Leeweg krijgt verlichting.

Met dit besluit van het college van burgemeester en wethouders wordt een motie van het CDA uitgevoerd. Het gaat om de verlichting van het fietspad langs de Gooweg vanaf de Northgodreef tot de rotonde Leeuwenhorst.

Maar ook het gedeelte Leeweg tussen de “oude” grens tussen Noordwijk en de aansluiting Bronsgeesterweg in Noordwijkerhout.

Zorgen over verkeersveiligheid ‘s Heerenloo

Noordwijk – Enkele bewoners van ’s Heerenloo maken zich grote zorgen om hun verkeersveiligheid. Dat laten hun voogden weten in een ingezonden brief naar de gemeenteraad en het college van burgemeester en wethouders.

Ze zijn met name ongerust over een geplande verandering in de verkeersituatie aan de voorkant van de drie zorgwoningen (Albertus van Velsenstraat 4, 6 en 8) en de naastgelegen creatieve dagbestedingsruimte van “Paspartoe” (nr. 2). De bereikbaarheid van het Julianahofje, waar neiuwe woningen komen, moet worden verbeterd en de gemeenteraad moet hier op 29 september een besluit over nemen.

Maar de huidige omwonenden stellen, dat met de geplande wijziging van de verkeerssituatie de Albertus van Velsenstraat te maken krijgt met verkeer in twee richtingen, waarbij ,,ook nog eens twee onoverzichtelijke scherpe bochten ingepland zijn.’’ Liever zien de bezwaarmakers, dat er eenrichtingsverkeer wordt ingesteld vanuit de Bronkhorststraat, waardoor er een veiligere in- en uitstapplek komt voor de ’s Heerenloo bewoners.

Bennebroekers zijn blij

Hillegom – De inwoners van Bennebroek zijn enorm blij met het Burgemeester van Nispenpark.

Dat laten enkele mensen weten in een brief aan de gemeenteraad. ,,Graag willen wij uw gemeente complimenteren met het prachtige Burgemeester Van Nispenpark! Werkelijk een lust voor het oog!’’

Ze vinden het belangrijk, dit compliment te geven. ,,Uit eigen ervaring weten wij dat het stimulerend werkt als een bestuur ook hoort wanneer het werk wordt gewaardeerd. Hillegom is een prachtige plek rijker!’’

,,Distributiepunt gevaarlijk voor kinderen’’

Noordwijk – De af en aan rijdende busjes van Post NL zorgen in de Trompstraat voor onveilige verkeerssituaties. Fractievoorzitter Taetske Visser (PUUR) geeft dit aan en ze wil van het college van burgemeester en wethouders weten, wat zij hier aan gaan doen.

Het distributiepunt van Post Nl. is verhuisd van de Oude Zeeweg naar de Trompstraat 1D. En zo’n distributiepunt brengt veel verkeersbewegingen met zich mee. Dat is ongewenst in de Trompstraat, aldus Visser: ,,Het Oude Zeedorp is een buurt waar kinderen buitenspelen en lopend, fietsend naar hun school De Zeehonk gaan. Een toename aan verkeersbewegingen brengt de veiligheid van de kinderen in gevaar.’’

Visser vraagt zich af, of zo’n distributiepunt wel past in de bestemming van het pand en wil horen van het college waarom zij Post NL toestemming hebben gegeven om dit distributiepunt aan de Trompstraat te vestigen.

Meer drempels en veiligere kruising

Noordwijkerhout – Gemeenteraadslid Sebastiaan Duivenvoorde (CDA) pleit voor het aanleggen van drempels op de Leidsevaart. Ook maakt hij zich zorgen over de onoverzichtelijke verkeerssituatie op de kruising Leidsevaart en ’s-Gravendamseweg (N443).

Volgens Duivenvoorde zien automobilisten de fietsers niet aankomen en blokkeren ze soms het fietspad. En ook fietsers hebben geen goed overzicht en dat kan leiden tot onveilige situaties. Het college moet laten weten, of er al contact is geweest met de Provincie Zuid-Holland en of er verbeteringen aangebracht kunnen worden.

Het eerste stuk van de Leidsevaart vanaf Piet Gijs richting Noorwijk is een 30 kilometer zone. Toch klagen mensen, dat automobilisten te snel rijden. Duivenvoorde wil daarom weten of de aanleg van drempels mogelijk is om het verkeer af te remmen.

Frisse lucht baart zorgen

Noordwijk – De gemeenteraadsleden van LSN (Lijst Salman Noordwijk) zijn bezorgd over de gezondheid van de schooljeugd. Met name waar het gaat om de mogelijke verspreiding van coronavirusdeeltjes op scholen via ventilatiesystemen. Maar ook de algehele luchtkwaliteit in de klaslokalen is een zorgpunt.

De TU Delft doet onderzoek naar het antwoord op de vraag hoeveel frisse lucht nodig is om coronavirussen te verdunnen. LSN laat weten, dat scholen ‘op extra ventilatie vanwege COVID-19-virussen überhaupt niet zijn berekend.’

Het college van burgemeester en wethouders moet binnen een maand laten weten, hoe het gesteld is met de ventilatiesystemen op de scholen.

Molens vuurwerkvrij

Noordwijk – Vuurwerk mag toch niet worden afgeschoten in de buurt van molens.

Dat maakt het college van burgemeester en wethouders bekend. De Algemeen Plaatselijke Verordening wordt hierop aangepast. Vorige maand nog wees ditzelfde college een verzoek van de Rijnlandse Molenstichting af, om permanente vuurwerkvrije zones in te stellen rondom molens. Hierbij werd verwezen naar de Hogewegse Molen en dat de kans dat deze door vuurwerk wordt getroffen, ‘klein’ zou zijn.

Maar raadslid Jan Janson (PvdA) vroeg om dit besluit te heroverwegen. Hij wees onder meer op de rietgedekte Hogeveense molen, die wel dicht bij huizen staat en dus kwetsbaar is voor vallende en nog nabrandende vuurpijlen. Het college is het hier mee eens. Voortaan mag er tijdens de jaarwisseling bij molens binnen een straal van honderd vierkante meter geen vuurwerk worden afgestoken.

Steun voor Fanfarekorps Excelsior

Noordwijk – Het college van burgemeester en wethouders geeft R.K. Fanfarekorps Excelsior een ‘zeer uitzonderlijke, aanvullende subsidie’.

Die subsidie is alleen bedoeld om de huurachterstanden uit 2019, de huurkosten voor januari tot en met december 2020 van De Muze en de dirigentkosten voor januari tot en met december 2020 te financieren. De vereniging moet vóór 1 oktober een bezuinigingsplan indienen, waaruit blijkt dat Excelsior de komende jaren een sluitende exploitatie kan realiseren.

Naast het vergroten van de eigen inkomsten, moet Excelsior de komende maanden ook minimaal twee extra bestuursleden vinden, waaronder een tweede penningmeester. Het college laat weten: ,,Bij een negatieve exploitatie in 2020, 2021 of verder van Fanfarekorps Excelsior wordt de jaarlijkse/structurele subsidie afgebouwd. In het eerste jaar met 50% en in het tweede jaar tot 0.’’

Coalitiegesprekken afgebroken

OEGSTGEEST - Hart voor Oegstgeest heeft de onderhandelingen voor het vormen van een nieuwe coalitie met VVD en CDA afgebroken. Dat laat raadslid Van den Broek weten.

,,Op basis van de gevoerde gesprekken hebben fractie en bestuur van Hart voor Oegstgeest vastgesteld dat de VVD en het CDA niet inzien dat er problemen zijn met de in deze raadsperiode ontstane bestuurscultuur. Deze wijze van besturen heeft geleid tot grote onvrede onder inwoners en schade toegebracht aan het imago van het openbaar bestuur. Hart voor Oegstgeest heeft niet het gevoel dat de andere partijen openstaan voor een aanpassing van de ontstane cultuur die wij noodzakelijk achten. Dit primaire punt van Hart voor Oegstgeest was de reden om de verkenning niet voort te zetten.’’

Hiermee lijkt de Oegstgeester politiek zich op te maken voor een nieuwe coalitieverkenning, waarbij ook gekeken wordt naar een model, waar de VVD in de oppositiebankjes terecht komt.

Column

Oplossing

De oplossing van de strijd tegen corona ligt ‘m niet in het beschuldigen van de jongere generaties. Het is een oude fout, die al sinds mensenheugenis gedaan wordt. De jongeren zijn te lui, te kort door de bocht, te feestelijk, niet genoeg politiek geëngageerd of juist weer te veel. Houd nou toch eens op! Ook u bent jong geweest, waarde columnlezer; korte tijd, of wat langere tijd geleden. En ook u hield van een feestje. Je kunt niet zomaar tegen jongeren zeggen, dat ze niets meer mogen doen; je moet met alternatieven komen. Bijvoorbeeld: organiseer feesten voor jongeren in de buitenlucht, waarbij iedere bezoeker op corona getest is. Tegenwoordig kunnen testen al binnen anderhalf uur de uitslag geven.

Terwijl we de jongeren laten feesten, wordt het tijd dat onze eigen generaties eens de hand in eigen boezem laten steken. Laten we wel wezen: de bestuurders van dit land hebben schromelijk gefaald. Ondanks jarenlange waarschuwingen hebben ze dit land niet voorbereid op de komst van een pandemie. Toen het coronavirus uitbrak in China en in de maanden erna weigerde deze regering om de luchthavens stil te leggen.

Ook werd een beleid gevoerd, waarbij 100% van de besluiten genomen wordt op basis van 50% van de informatie. Dat is dus een andere omschrijving voor gokken. Maanden geleden was al duidelijk, dat in China restaurantbezoekers besmet werden met corona door een airconditioning/ventilatiesysteem, dat de lucht in het restaurant opnieuw de ruimte in blies.

Nu eindelijk erkent de RIVM ook, dat dit kan, al probeerde deze instantie het rapport, dat dit aantoont, eerst nog geheim te houden. Willen we de corona echt aanpakken, dan is het noodzakelijk om per direct alle scholen, kantoren, restaurants, musea en overige (semi) openbare ruimtes te sluiten. Tot het moment, dat daar een ventilatiesysteem is aangebracht, dat zorgt voor schone lucht, die van buiten het gebouw wordt gehaald. Met uiteraard een aerosolfilter.

Angst voor toestroom strandgangers

Noordwijk – De toestroom aan zonaanbiddende strandgangers leidt tot grote bezorgdheid bij de politieke partij PUUR.

Fractievoorzitter Taetske Visser roept het college op om op te treden. ,,In het afgelopen weekend is Noordwijk bezocht door veel, gezien de weersvoorspelling te verwachten, strandbezoekers. Zoals wij begrijpen van inwoners heeft dit helaas ook overlast met zich meegebracht zoals onveilige en ongewenste situaties. Deze voorspelde topdrukte leidde tot situaties als parkeren op onveilige plekken, waardoor doorgang van hulpdiensten werd belemmerd, parkeren in natura 2000 gebieden, toename van zwerfafval, onveilige situaties op het strand en in zee en een tekort aan sanitaire voorzieningen met wildplassen als gevolg.’’

De politieke partij wil weten, welke voorbereidingen het college van burgemeester en wethouders getroffen heeft om deze ,,ongewenste en onveilige situaties’’ te voorkomen. En of het college werkt volgens vooraf uitgewerkte scenario’s. Het college heeft enkele weken de tijd om te reageren.

Balen van verkeer

Noordwijk – Omwonenden van de Beeklaan zijn het helemaal zat. De constante stroom van verkeer onder hun huizen door zorgt voor veel frustraties.

Dat laten ze weten in een brief aan het college van burgemeester en wethouders. Volgens de verontruste Beeklaanders was de Beeklaan vroeger een randweg, maar sinds de bouw van de wijk Vinkeveld is het verkeer sterk toegenomen. En daarmee ook de overlast van geluid, fijnstof en roet. ,,De geluidshinder van motoren, die hun gashendel vol open zetten, is soms niet te harden en ontneemt de bewoners in hoge mate hun woongenot’’, zo laten de mensen weten aan het college.

Ze maken zich zorgen over de toekomst, als de Verlengde Beeklaan een extra op- en afrit krijgt. De vrees is, dat er dan nog meer verkeer onder de flats door zal gaan.

Schulden te lijf

Noordwijk – In Noordwijk zijn zo’n 150 jongeren, die mogelijk kampen met risicovolle of problematische schulden.

Uit cijfers van de regio Hollands Midden blijkt, dat 5% van de jongeren hiermee te maken heeft. En in Noordwijk wonen 3.000 jongeren tussen 19 en 24 jaar. Om te voorkomen, dat de jeugdigen zich in de schulden steken, heeft de ISD een training ‘Omgaan met geld’. Wie (vanaf 18 jaar) al in de schulden zit, kan via de ISD het traject SchuldDienstVerlening binnen 3 jaar schuldenvrij zijn.

Het jeugd- en jongerenwerk geeft groepsgerichte financiële voorlichting om jongeren bewust te maken van de consequenties van schulden. Dit doen ze voor jongeren tussen 12 en 23 jaar. SchuldHulpMaatje Noordwijk begint eind augustus met de cursus 'Money Fit'. Deze cursus is specifiek gericht op jongeren en (dreigende) schulden.

Column

Bruggen

Afgelopen week fietste ik door het Groene Hart; een heerlijke tocht langs pittoreske plaatsen als Bilderdam, Woubrugge, Hoogmade en Nieuwveen. Het was vroeg in de ochtend en het weer was prachtig. Kortom; genieten dus, waarde columnlezer.

Iedereen viert zijn of haar vakantie op de eigen manier. De ene minister gaat met vakantie naar Zweden, ondanks dat hier een negatief reisadvies voor geldt, en loopt corona op. Meer verstandige mensen vertrekken naar Rundhausen of Hintergarten of bezoeken een gebied, dat geen hotspot is van het besmettelijke virus, dat onze wereld volledig op de kop zet.

En hoe prachtig is het dan, als je een boot of schip hebt, waarbij je met jouw geliefde(n) door het water kan klieven om de zorgen van alle dagen achter je te laten? Tijdens mijn fietstocht had ik het plezier om vier keer voor een open brug te wachten, om deze vaarvakantievierders te zien passeren. Voor mijzelf was het geen probleem; ik maakte van de gelegenheid gebruik om wat water te drinken en om me heen te kijken.

Maar dan zie je, dat er aan beide kanten rijen auto’s staan van mensen die wél naar hun werk of afspraak moeten. Stilstaan is niet alleen economisch duur; ook zorgen de uitlaatgassen uitbrakende auto’s, vrachtwagens, brommers, motoren en bussen ervoor, dat de natuur schade aan wordt gedaan.

De brugwachter van het bruggetje bij Bilderdam informeerde, dat zijn collega de dag ervoor maar liefst vijftig keer ‘zijn’ brug had opgehaald. En dan bedenk je; het wordt toch de hoogste tijd, dat het vakantievaarverkeer ondergeschikt wordt gemaakt aan het werkverkeer. Waarbij bruggen alleen op gezette tijden (zo’n 5 keer per dag en niet tijdens de spitsuren) open gaan. Als je toch in je vakantieboot zit te genieten, dan is het vast niet erg om te wachten tot de volgende tijdslot. En dan draag je tijdens jouw vakantievaartjes ook nog bij aan een beter milieu.

Hoe fijn is dat?!

Het Overbosch is gegroeid tot groene parel van Voorhout

VOORHOUT – Ruim acht jaar nadat de Stichting Vrienden van het Overbosch het beheer van het Overbosch overnam, draagt de eerste voorzitter en mede-oprichter Joep Derksen het stokje over aan Marianne van der Voort. Zijn tweede termijn als voorzitter is hiermee afgerond en hij kan samen met alle vrijwilligers terugkijken op een uiterst succesvolle periode, waarin het waardevolle bos behouden, onderhouden en verbeterd werd. ,,Hartelijk dank aan alle vrijwilligers en organisaties, die de Vrienden van het Overbosch hebben gesteund en blijven steunen!’’

In 2011 leek het er nog op, dat de turborotonde op de Leidsevaart ten koste zou gaan van een kwart van het Overbosch. De Stichting Vrienden van het Overbosch is opgericht, om het bos te beschermen, onderhouden, verbeteren en tegelijkertijd te overleggen met de verschillende bestuursorganen. Mede hierdoor werden de ontwerptekeningen aangepast en verdween uiteindelijk slechts een hoekje van het Overbosch. Dit verloren gegane stukje natuur is meer dan gecompenseerd met extra natuur in het Overbosch zelf, maar ook de aanplant van een nieuw bos, met honderden bomen, op de grens van Voorhout en Noordwijk; het Klein Overbosch.

Derksen: ,,We begonnen met een klein team van enthousiaste mensen, die één ding gemeenschappelijk hadden: hun passie voor de bosnatuur.’’ Om de inwoners van Teylingen meer waardering te laten krijgen voor het Overbosch zetten de ‘Vrienden’ een sponsoractie op, om een kleischelpenpad aan te leggen. Binnen een half jaar was het benodigde bedrag, ruim 8.000 euro, ingezameld en werd het ‘Vriendenpad’ geopend. Vanaf dat moment kon iedereen met en zonder loopbeperking weer dagelijks van het bos genieten. ,,Veel bezoekers geven complimenten over het Overbosch en deze positieve opmerkingen worden bijzonder gewaardeerd door de vrijwilligers.’’

In het Overbosch, sinds enkele jaren NNN-gebied (Natuur Netwerk Nederland), verschenen tientallen vogel-, bij- en vlindervriendelijke bomen en planten en vele duizenden stinsenplanten, maar ook vogelnestkastjes en eendenkorven. Enkele oudere bomen staan dankzij de stichting op de lijst voor beschermde exemplaren. Kleine kinderen genieten tevens van de stapstammetjes. Vanwege de kwaliteit van het beheren kreeg het Overbosch de Green Flag én de HVK-Restauratieprijs uitgereikt. De jaarlijks terugkerende evenementen ‘Kunst in ’t Overbosch’ en ‘Kunst voor Kids’ werden als eerste Voorhoutse activiteit beloond met de Teylinger Prijs. Alle vrijwilligers (inmiddels enkele tientallen) ontvingen symbolisch een ZAP-speldje, als waardering voor het feit, dat zij zich inzetten om het bos te onderhouden en vrij te houden van zwerfafval. De vlag van het Nationaal Park Hollandse Duinen wapperde in de regio Duin- en Bollenstreek als eerste bij het Overbosch. 

Na het overlijden van vice-voorzitter Piet van der Hulst heeft het bestuur zich ingezet om diens allerlaatste ontwerptekening te verwezenlijken: zo ontstond dankzij de leerlingen van de KTS en donaties door onder meer het Luchtkussenfestival en de Rotary Club Voorhout een prachtig nieuw toegangshek. Meerdere families kregen hun eigen ‘babyboom’ en in het Overbosch verschenen overal informatiebordjes met de namen en beschrijvingen van de verschillende bomen. Het Overbosch is één van de locaties op de Boerhaave fiets- en wandelroute, die van Voorhout via Oegstgeest naar Leiden loopt. De themawandelingen voor het publiek zijn onverminderd populair en de vogels, egels en vleermuizen genieten van de in het bos aangebrachte broed- en nestelgelegenheden. Recent werd de prachtige bloemenweide, die in de plaats is gekomen van het grasveld, bij de entree geopend.

In april 2020 toonde een CROW-onderzoek aan, dat de kwaliteit van het groen in het Overbosch wordt gewaardeerd op een A+ kwaliteit. ,,Een prachtige kroon op acht jaar hard vrijwilligerswerken!’’ Derksen: ,,Ook zijn er onomkeerbare stappen gezet voor de verdere verbetering van het Overbosch. Zo krijgen we later dit jaar een nieuwe brug over de vijver. Bovendien is de Stichting volop bezig met het realiseren van een betere doorstroming van het water en de aanleg van natuurlijke oevers. Hierdoor verdwijnt het kroos en krijgen salamanders, kikkers en andere amfibieën de kans om een leefwereld in het Overbosch op te bouwen.’’

Maar er is een tijd van komen en gaan. Derksen is heel blij met de bereidheid van Marianne van der Voort om het voorzittersstokje van deze financieel gezonde stichting na het aflopen van zijn tweede termijn, op woensdag 5 augustus, over te nemen. ,,Zij krijgt de steun van het voltallige bestuur en is de afgelopen maanden goed ingewerkt. Onder haar leiding zal het Overbosch, de groene parel van Voorhout, de komende jaren ongetwijfeld floreren.’’ De kennis van Derksen gaat gelukkig niet helemaal verloren; het bestuur heeft hem gevraagd te blijven functioneren als Ambassadeur van de Stichting Vrienden van het Overbosch.

Voor meer informatie over de Vrienden van het Overbosch: www.vriendenvanhetoverbosch.nl.