De leukste en natste editie ooit

Drieduizend deelnemers aan Duin- en Bollen 4daagse

Iedereen die aan de allereerste editie van de Duin- en Bollen 4daagse deelnam, had zijn/haar eigen verhaal. Over de weken of maanden van voorbereidingen met oefenwandelingen, de regenbuien die de wandelaars met name de eerste twee dagen teisterden en het genieten van de almaar verschillende landschappen.

Het succes van deze 4daagse is niet alleen te danken aan de deelnemers, maar vooral aan de vele vrijwilligers die zich belangeloos hebben ingezet. Of het nu ging om de verkeersregelaars, de mensen bij de proviand of het met raad en daad klaar staan. Zo ging vrijwilliger Jacco op de derde dag vroeg in de ochtend op de fiets om nogmaals enkele afstandbordjes op te hangen, die de nacht ervoor verwijderd waren. Het succes van een groot evenement hangt soms af van de extra inzet van één persoon!

De deelnemers kwamen vanuit het hele land. Natuurlijk ook uit deze regio, maar wandelaars waren ook afkomstig uit onder meer de provincies Zeeland en Utrecht. De eerste twee dagen teisterden regenbuien de mensen, maar de moed bleef er inzitten: “De regen maakt het niet extra moeilijk, alleen een beetje ongezellig”, gaf Gonnie aan. Ondanks het weer werd er genoten. Remco en Sandra, wonend in Utrecht: “Het was leuk om de kerken te zien en over Keukenhof te lopen.”

Bianca Jonkers zet zich iedere dag als vrijwilliger in: “Ik kan zelf de vierdaagse niet meer lopen, omdat mijn knie stuk is gegaan. Ooit liep ik de vierdaagse van Nijmegen en ik vond de sfeer daar zó leuk, dat ik er hier ook bij wilde zijn. Daarom meldde ik me aan als vrijwilliger.” In Park Rusthoff krijgen de wandelaars gratis koffie, thee en andere versnaperingen. Anneke: “We hadden een beetje een startprobleem, omdat we er niet op hadden gerekend dat iedereen koffie kwam halen. We keken de koffiepotten vol, maar nu hebben we weer genoeg koffie.”

Bij iedere vierdaagse zijn lichamelijke ongemakken onvermijdelijk. EHBO-vrijwilligers Anton en Sylvia waren niet voor niks gekomen. “De eerste dag viel het mee, maar inmiddels hebben we vele tientallen blaren behandeld. Die blaren kwamen vooral door de natte schoenen en sokken; daardoor worden je voeten kwetsbaarder.”

Karin Zonneveld uit Lisse zet zich als vrijwilliger in om te leren hoe de organisatie van zo’n groot regionaal evenement gaat. Wat heb je geleerd? Dat het heel veel coördineren is en dat je altijd tegen nieuwe dingen aanloopt. Dat probeer je ter plekke op te lossen. Het is een leuke ervaring.”

Dat gevoel wordt gedeeld door alle betrokkenen: wandelaars én vrijwilligers. Op de vierde dag werden alle deelnemers bij de finish op de Noordwijkse Boulevard (de Via Dahlia) met applaus ontvangen. De wandelaars zijn een ervaring rijker en de streek is een uniek wandelevenement rijker!