Fysiotherapeut luidt noodklok

“De patiënt wordt de grote verliezer”

LISSERBROEK – Psychosomatisch fysiotherapeut Angela Jansen trekt aan de noodklok. Zij en haar collega’s dreigen het vak niet meer uit te kunnen oefenen, omdat ze uitgekleed worden door de grote verzekeringsmaatschappijen.

Het is niets minder dan een noodkreet, die Jansen uit. Ze licht toe, dat zij en haar collega’s er juist voor zorgen dat er in de zorg veel minder geld wordt uitgegeven. “Mensen moeten nu langer thuisblijven. Wij komen bij hen langs, voorkomen bijvoorbeeld valgevaar en door onze behandelingen hoeft een traplift ook niet meer direct aangeschaft te worden.”

Ieder jaar wacht Jansen met angst en beven op de brief van Zorg en Zekerheid; de verzekeringsmaatschappij die traditiegetrouw als eerste de nieuwe tarieven bekend maakt. Zo’n 60% van haar cliënten zijn namelijk bij Zorg en Zekerheid verzekerd en haar vergoeding van 30 euro per half uur wordt door deze verzekeringsmaatschappij betaald. Vorige maand werd duidelijk dat het inflatiepercentage gestegen is naar 17%. Het nieuwe tarief voor Jansen wordt echter maar één euro hoger gesteld.

Kruisje

Voor Jansen is de maat vol. “Officieel is er vrije marktwerking in de zorg en zou je kunnen onderhandelen. Maar de zorgverzekeraars bieden de contracten aan en je moet tekenen bij het kruisje. De rek is eruit. Met die ene euro erbij gaat het niet meer. Het lukt niet meer om door nog meer hoepeltjes van de verzekeringsmaatschappij te springen en aan nog meer eisen te voldoen.” Ze licht toe: “We worden verplicht om intervisie interviews te houden en problemen met collega’s te bespreken. Dat is prima en nuttig, maar Zorg en Zekerheid laat weten, dat een professioneel bureau dit moet begeleiden. Dat kost me 160 euro per jaar. Het houdt een keer op.”

De lage betaling voor fysiotherapeuten weerhoudt de jongere generatie om voor dit vak te kiezen, informeert Jansen. “Een jonge HBO-er die nu in de praktijk komt krijgt 16 euro per uur. Dan werk je je te barste voor 16 euro. Die gaat geneeskunde of chiropractie doen, wat veel beter betaalt.” Dat Jansen naar de pers stapt is bijzonder; ze loopt namelijk het risico hiervoor afgestraft te worden. “Net als het samenwerkingsverband KNGF mag ik niet oproepen tot actie of verzet. Dat is mijn insteek ook niet, maar een dergelijk contract van Zorg en Zekerheid moeten we als fysiotherapeuten niet willen tekenen. Als Zorg en Zekerheid mij eruit gooit: ik vind dat geen probleem. Mijn hypotheek is afbetaald en ik kan bij anderen terecht. Maar ik steek mijn nek uit om mijn collega’s te beschermen.”

Uitgekleed

Ze vervolgt: “Wanneer de fysiotherapeuten uitgekleed worden en noodgedwongen moeten stoppen, heeft dat gevolgen voor de mensen in de laagste inkomenscategorieën. De patiënt wordt de grote verliezer. Zij gaan dan naar de huisarts, waarna ze worden doorverwezen naar een orthopeed. In plaats van oefeningen onder begeleiding van een fysiotherapeut wordt dan een nieuwe knie geplaatst. Door dit soort zaken lopen de kosten gierend uit de klauwen!”

Jansen is van mening dat er teveel geld aan de strijkstok van Zorg en Zekerheid blijft hangen. “Ze hebben 343 miljoen euro’s aan reserves. Mag ik dan 38 euro per half uur in plaats van 31 euro per half uur ontvangen?!” Ze doet een oproep aan de lokale en regionale politiek; de wethouders en gemeenteraadsleden: “Schud de zorgverzekeraars en de landelijke politieke partijen in Den Haag wakker! Het gaat niet om mij, maar om de patiënten. Als de fysiotherapeuten verdwijnen, gaan de zorgkosten met miljoenen omhoog. De patiënten krijgen de rekening gepresenteerd. We willen een goede samenwerking met zorgverzekeraars, maar niet meer met het vel over de neus. Ik ga hier stuk op en word leeggezogen. Niemand wil luisteren. Fysiotherapie gaat iedereen aan. Het doet me pijn, dat dit vak verloren gaat.”