“Je moet de mensen visueel prikkelen”

Zes decennia op en rond het podium

VOORHOUT – Al meer dan zestig jaar is Nico Koelewijn (80) actief in de toneelwereld en nog altijd weet hij niet van ophouden. Hij is tot nog toe onder meer regisseur, acteur, decorontwerper en decorbouwer geweest bij verenigingen in de hele Duin- en Bollenstreek. Zijn eerste stappen op het toneel deed Koelewijn bij “Spel en Klank”, dat in 1947 geleid werd door Aad en Jan Vlasveld.

Door Joep Derksen

De gebroeders Vlasveld raakten een jaar later gebrouilleerd, waardoor Spel en Klank werd opgeheven en in het dorp twee toneelverenigingen werden opgericht: Het Masker, onder leiding van Aad Vlasveld en Cultuur Verheft van Jan Vlasveld. De jonge Koelewijn sloot zich indertijd aan bij Het Masker, “net als alle andere bollenjongens”.

Koelewijn was op jonge leeftijd al een begenadigd tekenaar, al dacht zijn toenmalige leraar tekenen er anders over. Die man vond een mager zesje wel voldoende voor Koelewijn’s tekenkunsten. Om het tegendeel van zijn docent te bewijzen ging Koelewijn op straat tekenen. Daar werd hij ontdekt door het Kerk en Arm-bestuur, die voor hem de avondcursus op de Koninklijke Kunstacademie in Den Haag financierden. De 80-jarige: “Dankzij Voorhout heb ik les gehad en ik vond dat ik wat er tegenover moest stellen. Daarom heb ik op 17-jarige leeftijd een koppeltje gestart met Joop Warmenhoven en Tinus Hoek, waarbij we de jeugd informeerden over allerlei culturele dingen.” De opkomst was altijd hoog, want wie deze spoedcursus niet volgde, mocht geen wedstrijd van Foreholte bezoeken of de week erna biljarten.

Over zijn toneelcarrière: “Ik heb in de hele regio gespeeld en geregisseerd, waaronder het Vrouwentoneel in Sassenheim. Bij Cultuur Verheft ben ik 36 jaar geleden gekomen en voor hen heb ik het bekende logo met de maskers gemaakt. Ik kreeg mijn inspiratie voor dit logo door mijn tijd bij Het Masker. Ook maakte ik indertijd alle decors in mijn eentje, waarbij ik in regen en wind buiten lag te schilderen. Later hebben ook anderen geholpen. Je moet de mensen visueel prikkelen. Jarenlang heb ik de boekjes getekend die bij de voorstellingen werden uitgedeeld en ik vind het jammer dat Cultuur Verheft een maand geleden met die boekjes gestopt is. Nu is er een nieuw logo en een watermerk en alles staat op één vel. Ik houd van tekenen en kon bij de boekjes lekker mijn ei kwijt, maar ik heb me neer te leggen bij het bestuursbesluit om de boekjes niet meer uit te delen.”

Overpeinzend concludeert hij voor zichzelf: “Ach, eigenlijk ben ik ergens blij dat Cultuur Verheft vroegtijdig gestopt is met die boekjes. Ik heb immers het eeuwige leven niet. Ik ben toch blij dat het nu over en uit is, al hoop ik wel dat ik nog een kleine rol kan blijven spelen bij Cultuur Verheft, al dan niet op het toneel.”