Column

Bruggetjes

Wie deed het niet in zijn jeugd? Lekker van een bruggetje in het water springen. Zeker op zomerse dagen was dat een geweldig tijdverdrijf. Maar de jeugd van toen zijn nu oude(re) mannen geworden. En onder het mom van ‘veiligheid’ wordt weer een aangenaam tijdverdrijf van de kinderen afgepakt. Een meerderheid van de raad verbiedt het voortaan, dat kinderen van bruggetjes springen; ook al is er geen varend bootje in de buurt.

Net als onze ouders, die klaagden over hoe wij altijd voor de televisie zaten, zitten wij nu met ons allen te zeuren dat onze kinderen alleen maar op hun mobieltjes zitten of al couchsurfend de volgende Netflixserie bingewatchen. (Als u niet weet, wat ik bedoel met deze zin, bent u écht oud, waarde columnlezer).

Buiten spelen is onderdeel van opgroeien en volwassen worden. Lekker ravotten in het bos, boomhutten maken, stiekem een eerste zoen stelen bij een aardig meisje of leuke jongen en inderdaad: heerlijk van een brug in het water springen. Dat heerlijke gevoel, als je bij dertig graden met een oververhit hoofd die verfrissende verkoeling krijgt van het water. Terwijl je net daarvoor jouw springkunsten hebt kunnen tonen aan jouw vrienden.

Maar dit gemeentebestuur moet daar in meerderheid niets van weten. Met burgemeester Emile Jaensch voorop, die waarschuwde voor objecten onder water en dat er de afgelopen jaren in de regio meerdere ongelukken zijn gebeurd bij het brugspringen. Dat kan zijn, maar er gebeuren iedere dag auto-ongelukken, fietsaanrijdingen en regelmatig vallen er vliegtuigen uit de lucht. Moeten we dan de auto’s, fietsen en vliegtuigen ook maar afschaffen?

Natuurlijk niet. Als er objecten onder water liggen, dan heeft de gemeente samen met het Hoogheemraadschap van Rijnland de verantwoordelijkheid om die watergangen op tijd schoon te maken. Ik kan me voorstellen, dat je geen springende kinderen bij passerende plezierbootjes wilt hebben, maar laat de jeugd op een aantal bruggetjes, waar geen boten varen, heerlijk in het water springen. Als je die bruggetjes alsnog aanwijst, dan kun je er als gemeente ook voor zorgen dat de watergangen vrij zijn van obstakels.

En doe je als gemeente eens wat goeds. Er voor zorgen dat onze jeugd, onze toekomst, niet nog een stukje van hun vrijheden en onbekommerdheid wordt afgepakt. Zeker in deze coronatijd, waarin zij toch al zoveel opofferingen moeten welgevallen. Omdat onze generatie er een zooitje van heeft gemaakt en niet op tijd heeft ingegrepen om te voorkomen, dat het coronavirus zich zo heeft verspreid.