Jongeren ingezet als energieklussers

Maar liefst vijfhonderd inwoners van Boskoop en Alphen Noord krijgen tips om aan energiebesparing te doen. De organisatie ‘Just For You’ heeft hiervoor jongeren opgeleid tot ‘energieklusser’. Het gemeentebestuur van Alphen ondersteunt dit project van harte en draagt er ook aan bij.

De energiearmoede grijpt om zich heen. Ouders vertellen hun kinderen dat ze beter op de voetbalclub warm kunnen douchen. Uit angst voor een torenhoge energierekening zitten families in woonkamers te bibberen in huiskamertemperaturen van 15 graden. Met een deken op een bank zitten is geen luxe meer, maar voor vele gezinnen en ouderen een bittere noodzaak geworden.

Enkele jaren terug besloot de Nederlandse regering om ‘van het gas af te gaan’, zonder dat Nederland een volwaardig energieopwekkings- en verwarmingssysteem heeft dat dit gas kan vervangen. Hiermee werd Nederland dus afhankelijk van het buitenland en de grillen van de internationale energiemarkten. Door de oorlog in Oekraïne, de boycot van Europa van Russische energie, wat nu voor een meerprijs via India en Turkije alsnog wordt geïmporteerd en de torenhoge inflatie zijn de energielasten door het dak gegaan. Het door het rijk ingestelde prijsplafond geldt vaak niet voor mensen in sociale huurwoningen vanwege de blokverwarming. Maar nu al is duidelijk, dat ook dit prijsplafond geen lang leven beschoren zal blijven; aan het eind van dit jaar wordt het prijsplafond afgeschaft.

Elektriciteit die je niet gebruikt, hoef je ook niet te betalen. De energieklussers kunnen hierbij de helpende hand bieden om heel snel het energieverbruik te verlagen voor het verminderen van de lasten van kwetsbare doelgroepen in de wijken. Just For You is opgezet in samenwerking met Participe. De ‘energieklussendienst’ begon vorig jaar en is met name bedoeld voor inwoners die er moeite mee hebben om hun energierekeningen te betalen. Lokale jongeren, uit wijken waar energiearmoede relatief veel voorkomt, zijn opgeleid tot energieklusser. Deze jongeren brengen kleine energiebesparende maatregelen aan in de woningen. Maar ze geven ook tips over energiebesparing door aanpassing van het gedrag.

Dat kunnen heel basale tips zijn, zoals het licht uitdoen in een kamer, wanneer niemand in die kamer aanwezig is. Maar ook opladers uit het stopcontact halen, wanneer de mobiel opgeladen is. Of het plaatsen van radiatorfolie (zilverpapier werkt ook) tussen de radiatoren en de buitenmuren. Op die manier wordt met de warmte van de radiator niet de buitenmuur, maar juist het huis zelf beter verwarmd.

De jonge energieklussers helpen hun wijkbewoners dus om het energieverbruik te verlagen en de woningen te verduurzamen. Het voordeel hiervan is ook, dat er geen ‘expert van buiten’ langs komt, maar dat de inwoners kunnen praten met ‘één van ons’. Dat moet de drempel verlagen om de adviezen ook op te volgen. Succesvolle resultaten zijn hier al eerder mee behaald in de Schilderswijk in Den Haag. Just For You begon hier in 2019 met het inzetten van lokale jongeren voor het geven van energiebesparingstips.

Negen jongeren, woonachtig in bepaalde wijken in Boskoop en Alphen aan den Rijn hebben inmiddels een opleiding tot energieklusser afgerond. Alphen Noord, bijvoorbeeld, kent een hoog percentage energiearme huishoudens, blijkt uit onderzoek van TNO. De jongeren zijn tussen de 17 en 21 jaar en voeren hun werk heel enthousiast uit. De jongeren komen achter de voordeur bij mensen die normaal de deur gesloten houden en die de gemeente niet/nauwelijks bereikt met andere energiebespaaraanpakken.

Vorig jaar hielpen deze jongeren in Boskoop maar liefst 250 huishoudens met het aanbrengen van kleine energiebesparende maatregelen, zoals tochtstrips en radiatorfolie. Volgens het gemeentebestuur wordt met deze aanpak twee vliegen in één klap geslagen. Niet alleen helpen de jongeren anderen, ook hebben zij een zinvolle maatschappelijke taak, die ze kunnen uitvoeren.
“Omdat juist zij in hun eigen omgeving energiehulp weten te bieden aan inwoners die vaak moeilijk bereikbaar zijn. Dit levert ook een positieve bijdrage aan hun eigen zingeving en persoonlijke en professionele ontwikkeling.” Gehoopt wordt, dat deze jongeren zelf zó geïnspireerd worden door het project, dat ze later zelf ook werkzaam worden in de energietransitiesector.

Als er nog meer jongeren zijn, die het wel zien zitten om opgeleid te worden tot energieklusser, dan kunnen ze zich aanmelden bij Participe.

Droom voor een knarrenhof

Maar liefst één op de vijf inwoners van Kaag en Braassem is ouder dan 65 jaar. Het onderhoud van een tuin en een grote eengezinswoning wordt steeds zwaarder. Bij steeds meer mensen ontstaat de wens om samen met leeftijdsgenoten bij elkaar te wonen: in een knarrenhof. Mia Hoes (70), Thea Kok-Lansbergen (75) en Ted Kroeze (63) zetten zich al jaren in voor de komst van zo’n knarrenhof in Woubrugge.

Een knarrenhof is een verzameling van twintig tot dertig woningen, waar de zelfstandig wonende senioren ook naar elkaar omkijken. “We verzorgen elkaar niet, maar we zorgen voor elkaar”, licht Thea toe. De bewoners kunnen ook gezamenlijk zorg en/of huishoudelijke hulp inkopen en door deze woonvorm is er ook veel minder kans op eenzaamheid. In heel Nederland schieten de knarrenhofjes uit de grond. In heel Nederland? Neen, er is een gemeente, waar het nog niet wil opschieten met de bouw van zo’n vernieuwende woonvorm: Kaag en Braassem.

Al sinds 2019 zijn Mia en de overige initiatiefnemers met de gemeente Kaag en Braassem in gesprek om een knarrenhof in Woubrugge te krijgen. Een locatie hebben de gepassioneerde pensionado’s ook al op het oog: aan de Emmaweg, waar nu nog de binnenkort te slopen basisschool Esselyckerwoude staat. Veel gesprekken hebben al plaatsgevonden, informeren de drie. Met ambtenaren, politici, bestuurders en vertegenwoordigers van de Woonstichting Aarwoude. “Binnenkort hebben we met Aarwoude weer een gesprek. Daar zijn nogal wat personeelswisselingen geweest en we willen iedereen weer bijpraten.”

Gezamenlijk lopen ze naar de plek waarvan ze hopen dat daar ooit een knarrenhof komt te staan. Thea ziet het helemaal voor zich: “Je kunt hier enkele tientallen grondgebonden woningen (laagbouwhuizen) neerzetten. In de stijl van een hofje, met een gemeenschappelijke tuin en een gemeenschappelijke ruimte. Op die manier ben en blijf je met elkaar in contact en wordt het ‘noaberschap’ gestimuleerd.”

Van alle kanten krijgen ze lof toegezwaaid, maar vier jaar nadat de optie voor een knarrenhof in Woubrugge voor het eerst geopperd werd, is er nog altijd geen concreet resultaat. “Vorig jaar hebben we ingesproken bij een vergadering van het gemeentebestuur. Maar het duurt allemaal zo lang. Een officiële reactie van de gemeente komt pas in april of mei, zo hebben we onlangs vernomen”, geeft Mia aan. “We zijn ook al bij vier politieke partijen langs geweest om ons verhaal te doen. Ze vinden het een mooi initiatief, want als er voor ouderen gebouwd wordt, vindt er doorstroming plaats. Die ouderen vertrekken namelijk uit hun grote huis en daardoor kunnen starters en jonge gezinnen een nieuwe plek vinden. Dan hoeven onze jongeren niet uit onze dorpen te vertrekken.”

Maar als de grond inderdaad vrij komt langs de Emmalaan, dan is er natuurlijk menig projectontwikkelaar die ook wel kansen ziet om daar wat neer te zetten. Villawoningen of een appartementencomplex, wat meer geld oplevert. Ted laat weten dat ze zich bewust zijn van deze situatie. “We hebben niet het gevoel, dat we aan het lijntje worden gehouden, maar de besluitvaardigheid is niet snel. De gemeente schiet ons initiatief niet af, maar de verkoop van de gronden is lastig. We willen dat de gemeenteraad ervoor zorgt, dat de grond aan de Emmalaan op zo’n manier wordt verkocht, dat de daar te realiseren woningbouw precies past bij ons initiatief.”

Er is nu al voldoende belangstelling voor zo’n knarrenhof in Woubrugge. Alleen door in het dorp met mensen te praten over dit initiatief hebben zich al 66 mensen aangemeld als geïnteresseerde voor zo’n woning. De knarrenhofvoorvechters zijn ook bereid mee te denken over andere locaties. “Waar zo’n knarrenhof ook komt in Woubrugge of Kaag en Braassem, maar we willen dat de gemeente het regelt. Thea slaakt een hartenkreet: “We willen echt voelen van de bestuurders, dat ze ons voorstel een goed plan vinden en dat ze er wat mee gaan doen.” En als er over een jaar nog niets concreet gebeurd is, geven jullie de knarrenhofdroom dan op? Zeker niet. Loes: “We zijn strijdvaardig en blijven doorgaan!”

Wie interesse heeft om in de toekomst in een knarrenhofhuis te gaan wonen, kan zich aanmelden via knarrenhofwoubrugge@gmail.com.

300 woningen op Nieuwe Sloot

ALPHEN AAN DEN RIJN – Tientallen jaren lang tennisten mensen op het terrein van de Nieuwe Sloot. Drie jaar geleden dreigde de Stichting Alphens Tennispark (SAT) failliet te gaan en indertijd kocht de gemeente Alphen aan den Rijn de gronden en gebouwen voor 3,7 miljoen euro. Het hele gebied gaat op de schop, zo blijkt nu. Niet alleen komen er tientallen woningen, maar ook moet in dat gebied een ‘racketcentrum’ verrijzen. Maar het aantal van twaalf tennisbanen gaat terug naar drie indoorvelden.

Vanaf het  van de aankoop van de SAT-grond was het de bedoeling om op deze locatie woningen te bouwen, maar wel in combinatie met een ‘multifunctioneel indoor sportaccommodatie’ én de mogelijkheid om daar in de buitenlucht te tennissen. Volgens de bouwplannen komen hier onder meer appartementencomplexen voor 300 huur- en koopwoningen, tien buitenbanen voor tennisvereniging Nieuwe Sloot en een racketcentrum. Woonforte zal de sociale huurwoningen kopen en deze woningbouworganisatie overweegt ook om de middeldure huurwoningen over te nemen.

Racketcentrum

In dat racketcentrum komen in ieder geval drie indoortennisbanen, maar ook nog een aantal padel- en squashbanen. En dat aantal banen voor de tennis is veel te weinig, zo geeft Willy Spanjer, voorzitter van de Tennisvereniging Nieuwe Sloot, in een reactie aan. “Nu zijn er veertien buitenbanen en twaalf binnenbanen zijn er nu. Ook met de aan te leggen buitenbanen wordt het totaal aantal tennisbanen gehalveerd. We hebben minimaal zes binnenbanen nodig voor de Alphense tennissers.”

Het gemeentebestuur laat in een document aan de gemeenteraad weten, dat gezocht blijft worden naar ruimte voor extra tennisbanen, maar dan wel op een andere plek dan Nieuwe Sloot. Dat is een uitspraak waar Spanjer haar vraagtekens bij stelt. “Het zijn mooie woorden, maar zolang het woorden blijven hebben we er niets aan.”

Is de woningbouw een bedreiging voor de tennisvereniging? Spanjer: “Dat denk ik wel. Het voordeel is dat we heel snel de nieuwe banen kunnen aanleggen. De huidige gravelbanen nu zijn op. Maar het is ontzettend onzeker wat er naast die banen gaat komen. En het is nog altijd niet duidelijk of dat indoor racketcentrum financieel exploitabel is. Het gaat nog jaren duren voordat er duidelijkheid is, dus gaan we als tennisvereniging nog jaren in een puinhoop zitten. Dat is geen goede basis voor een tennisvereniging. Met het onderbrengen van de GGD en de vluchtelingen op de Nieuwe Sloot is het hier al jaren heel rommelig. Ook is het voor ons nog altijd onduidelijk of we straks een clubhuis, kleedkamer en douches zullen krijgen.”

Spanjer doet een noodoproep: “Afgelopen winter was moeilijk; er waren helemaal geen tennisbanen en dat is wel belangrijk voor veel leden. Ze beginnen Nieuwe Sloot wel een beetje zat te raken. Er is heel veel onrust. En dan zijn er ook nog geen binnenbanen. De tennissport is de dupe van het gebruik van de voorzieningen door de GGD en de vluchtelingen. Al die onrust heeft ons wel leden gekost. Natuurlijk blijven we in gesprek met de gemeente. We moeten wel. Ik heb de hoop dat we hier samen uit zullen komen.”

Wethouder Gerard van As laat weten: “We hebben een motie van de raad uitgewerkt, waardoor er straks in de hal niet alleen squash en padel gespeeld kan worden, maar ook tennis. Hier is door de raad positief op gereageerd. Wij werken de plannen nu verder uit. Ik ben blij dat we hier binnenstedelijk kunnen bouwen, omdat er nog steeds grote behoefte aan woningen is.” De bouwplannen voor zowel de wijk als het racketcentrum worden dit jaar verder uitgewerkt.

Nu al lijkt duidelijk, dat de gemeente verlies gaat draaien op dit bouwproject van 3,7 hectare. Het gemeentebestuur wijdt dit aan ‘de huidige (slechtere) marktomstandigheden en behoorlijk minder aantal woningen (die op bouwproject Nieuwe Sloot moeten komen, red)’. De werkzaamheden om dit gebied te bebouwen met de woningen en het racketcentrum beginnen in september 2023. Volgend jaar worden eerst de nieuwe buitentennisbanen aangelegd, waarna de woningen en het racketcentrum gebouwd worden in de jaren 2025 tot en met 2028.

De Kleine Oase opent op 29 april

LEIMUIDEN – De vrijwilligers van zwembad De Kleine Oase zijn volop bezig met voorbereidingen om het zwembad te openen.

Susan Boogert, bestuurder en vrijwilliger bij het zwembad, kondigt aan: “We gaan op 29 april weer open!” Ze wijst om zich heen: “We hebben zonnepanelen geplaatst om de energiekosten te drukken. Ook de tegels rondom het peuterbad zijn gerestaureerd; die waren echt aan vervanging toe. Op deze manier houden we een dagje uit naar het zwembad ook veilig.”

Meer dan honderd vrijwilligers zetten zich voor De Kleine Oase in, maar extra handjes én ogen zijn zeer welkom. Boogert: “We zijn heel erg op zoek naar badpersoneel. Dat is een uitstervend ras.” Meer informatie: www.kleineoase.nl.

Een kunstzinnige ontmoetingsplek

BOSKOOP – De Opperzaal is een ontmoetingsplek voor alle Boskopers; een plaats waar je jezelf kunt zijn en met andere mensen in aanraking komt. Waar je, omringd door kunstwerken, jouw gedachten de vrije loop kunt laten gaan. Deze visie had Roland Jaap van der Straaten al jaren en sinds kort is die droom werkelijkheid geworden.

Iedere bezoeker aan de Opperzaal wordt warm verwelkomd door Van der Straaten. Hij geeft een rondleiding en vertelt: “Jarenlang werkte ik voor Tineke Loomans, om haar werken te verkopen. Onlangs besloot de 80 jaar geworden kunstenares Loomans om te stoppen met schilderen en ze doneerde al haar werken aan mij. Met als voorwaarde, dat de verkoop van die werken gebruikt wordt om iets goeds te doen voor de Boskoopse omgeving en samenleving. Dit was het begin van mijn idee om mensen elkaar te laten ontmoeten, waarbij ze kunnen genieten van de schilderijen om hen heen.”

Zonder afspraak

In het pand is naast de Opperzaal ook de Ontmoetingsruimte en het Atelier. Bezoekers kunnen er kunstenaars ‘live’ aan het werk zien. Maar ook is het mogelijk om de ruimtes te reserveren voor vergaderingen of bijeenkomsten. Zonder afspraak binnenlopen is ook geen probleem. “Graag zelfs”, lacht Van der Straaten uitnodigend. “Ik wil mensen ontvangen, hen geruststellen en ontmoeten.”

Van der Straaten is een gelovig mens. Hij merkte, dat Boskopers ook op zoek zijn naar medegelovigen. Dit initiatief past daarom ook precies in zijn levenshouding. “Ik wil de zegen verspreiden, maar ik doe dit niet om te evangeliseren. Ik wil mensen ontvangen, geruststellen en elkaar laten ontmoeten. Er ontstaan groepjes van zes tot acht mensen die wekelijks bij elkaar komen, elkaar leren kennen en elkaar in tijden van moeilijkheden bijstaan. Kunst gebruik ik hierbij als ‘instrument’ om de gesprekken te beginnen.”

Maar is dit niet eigenlijk een slimme manier om zo snel mogelijk de kunstwerken te verkopen en financieel binnen te lopen? “Ik ben blij dat u dit vraagt. “Ik leg daar niet de nadruk op en ik wil niets opdringen. Dat werkt ook niet. De kunst is ook niet iets, waar ik van moet leven. Bovendien: als ik al die kunstwerken verkocht heb, hangt er niets meer en is de basis van deze ontmoetingsplek verdwenen.”

Kunstexposities

De komende tijd worden er meerdere kunstexposities gehouden en dergelijke activiteiten trekken ook veel bezoekers. Inmiddels is de Opperzaal een maand open en het is een komen en gaan van mensen. Soms komen ze alleen en regelmatig in groepjes. Van der Straaten: “Het is fantastisch om te zien hoe enthousiast de mensen zijn! Dit project kost me geld, maar het is zó fijn om dit te doen!”

De rondleiding is bijna voorbij en hij kijkt dolgelukkig om zich heen. “Deze ontmoetingsplek voor Boskopers en mensen van buiten brengt mij ook wat: een stuk dankbaarheid en tevredenheid. In mijn leven werd ik weduwnaar, ik trouwde opnieuw en tien jaar geleden ben ik gescheiden. Nu kan ik mensen helpen, die behoefte hebben aan contact. Ik ben een natuurlijk gastheer en houd ervan om het mensen naar de zin te maken.”

De Opperzaal is iedere middag geopend tussen 13:00 uur en 17:00 uur. De entree is gratis en er is vrije inloop. Ruimtes kunnen ook gereserveerd worden voor vergaderingen en bijeenkomsten. Van der Straaten hoopt: “Binnenkort wordt mijn dochter BABS (Buitengewoon Ambtenaar Burgerlijke Stand). Het zou mooi zijn, als zij een van haar eerste huwelijke in de Opperzaal kan sluiten.”

Meer informatie: www.deopperzaal.nl.

Veel steun voor behoud bibliotheek

De gemeente Kaag en Braassem heeft nu verschillende bibliotheekvestigingen. Maar is dat genoeg of zijn er juist teveel plekken waar kinderen en volwassenen een boek kunnen lenen? Of is de tijd aangebroken voor een ‘bibliotheek 2.0’?

Deze weken ondervragen medewerkers van het onderzoeksbureau Opiniepeilers vele honderden inwoners in de verschillende kernen van Kaag en Braassem naar hun mening over de bibliotheekvestigingen. Daar zijn veel verschillende varianten van. Zo hebben Hoogmade en Woubrugge een afhaalpunt. Leimuiden heeft in Het Spant het komende jaar nog een ‘echte’ bibliotheek, maar gekeken wordt of dit ook een afhaalpunt kan worden. In Oud Ade / Rijpwetering zijn nu geen bibliotheekvoorzieningen, maar er is een plan voor een afhaalpunt in een basisschool. Een compleet nieuwe bibliotheek staat wel in de Tech-Campus in Roelofarendsveen.

Op een koude doordeweekse ochtend geven inwoners van Leimuiden hun mening. “Ik vind een bibliotheek belangrijk”, laat Gerrie de Vries weten. “De jeugd van tegenwoordig vindt het veel belangrijker om op hun iPad of telefoon te spelen, in plaats van boekjes te lezen. Toen onze kinderen lid waren ging ik ook altijd met ze naar de bieb. Dat is heel erg nodig voor hun ontwikkeling.” Zelf komt ze niet meer bij de bieb. “Ik heb nog genoeg leesvoer of ik koop gewoon boeken. Maar het is belangrijk dat niet alles weer naar de Veen toegaat.”

Het onderzoek is opgezet, omdat het gemeentebestuur graag wil weten hoe de bevolking denkt over de huidige vestigingen van de bibliotheek en hoe ze de toekomst van de bieb zien. Voor Susan Boogert is dat duidelijk. “We moeten de bibliotheek behouden, zoals die nu is. Ik zou het jammer vinden, wanneer dit een afhaalpunt wordt. Ik wil langskomen in de bieb, er rondkijken en dan een boek uitkiezen.”

Maar wat vindt u van een ‘bibliotheek 2.0’; een plek waar je niet alleen boeken kunt lenen, maar waar je ook mensen kunt ontmoeten? Boogert: “Daar zou ik voor openstaan. De verbinding met elkaar vind ik heel belangrijk. Het maakt mij niet uit of de bibliotheek in Het Spant is of wordt verplaatst naar de Ontmoeting. Maar het zou sneu zijn als de bieb verdwijnt. Er gaan al te veel dingen weg voor mensen, die niet de mogelijkheid om zelf weg te kunnen. De overheid wil, dat mensen zo lang mogelijk zelfstandig blijven wonen, maar vervolgens heb je geen voorzieningen meer in de dorpen. Wanneer Leimuidenaren aan anderen moeten vragen om hen naar de bibliotheek of het bloedprikken in Roelofarendsveen te brengen, bedreig je hun zelfstandigheid.”

Gradda Van Eekeres is het daar helemaal mee eens. Zij is samen met haar man een fervent gebruiker van de bieb in Leimuiden. “Mijn man en ik lezen graag detectives en streekromans. Dat doen we vooral ’s avonds, waarbij we samen in de woonkamer zitten.  Deze boeken halen we in de bibliotheek. Als de bieb hier verdwijnt, ga ik écht niet helemaal omrijden naar de Veen om daar naar de bibliotheek te gaan. Ik kom sowieso nooit in de Veen! Hooguit zal ik het boodschappen doen in Ter Aar combineren met een bezoek aan de bibliotheek, die daar staat.”

Voor haar is de bibliotheek veel meer dan alleen een boekenafhaallocatie. “Als je er loopt, zie je altijd weer een bekende. Dat zorgt ook voor het dorpsgevoel. In Ter Aar zie ik alleen maar vreemde mensen. Voor de oudere inwoners in ons dorp moeten er voorzieningen blijven, waar ze lopend en fietsend naar toe kunnen. Het mogelijk verdwijnen van de bibliotheek betekent de nagel in de doodskist van Leimuiden. Waarom kunnen er in Ter Aar wel twee bibliotheekvestigingen zijn en kan er ook een bieb in Nieuwkoop zijn? En hier zou dan die ene vestiging in Leimuiden verdwijnen?!”

De enquete kan ook digitaal ingevuld worden op de website www.kaagenbraassem.nl.