KBB Award 2007: drie kanshebbers

Streek – De Kring Bedrijven Bloembollenstreek (KBB) heeft drie bedrijven genomineerd voor de KBB Award 2007. De ondernemingen die maandag 29 januari middels een presentatie zullen strijden voor deze prestigieuze prijs zijn: Barak Beveiligingsgroep B.V. te Noordwijk, West End te Lisse en Jora Vision te Rijnsburg.

door Joep Derksen

Het doel van de KBB is het bundelen en behartigen van de regionale belangen van industrie, handel, dienstverlening, toerisme en de bloemen- en bloembollensector. Zo'n 160 bedrijven uit de streek zijn bij de KBB aangesloten.

Hoofd van de jury, Jaap Pitlo, vertelt: “Jureren is een moeilijke opgave en in het geval van de KBB Award is er het lastige punt, dat er drie totaal verschillende bedrijven moeten worden beoordeeld. We gaan zorgvuldig te werk en alle bedrijven zijn bezocht door de voltallige jury. De bedrijven kregen een vragenlijst voorgelegd, die zij ingevuld aan de jury hebben toegezonden.”

Hij vervolgt: “De jury beoordeelt vervolgens elk bedrijf op basis van een aantal uitgangspunten en criteria, zoals representativiteit, positie in de branche, ondernemersvisie, producten/ dienstenpakket, sterke/zwakke punten, continuïteit, maatschappelijke betrokkenheid, bijzondere producten of marktaanpak. De bedrijven geven in een voltallige vergadering van de KBB een presentatie van hun bedrijf en beantwoorden vragen. De jury bepaalt vervolgens de winnaar en over de uitslag kan niet worden gediscussieerd.”

Vorig jaar won de firma Havatec uit Noordwijkerhout. Dit jaar zijn de juryleden Thijs de Jong (de Ruyter de Wildt en de Vroom advocaten), Art van Zijl (ING bank) en Peter Meijer (Kamer van Koophandel). Oud KBB-voorzitter Jaap Pitlo hanteert de voorzittershamer. De uitreiking zal plaatsvinden op maandagmiddag van 16:00 – 18:00 uur in Hotel Restaurant De Witte Raaf, Duinweg 117 in Noordwijk. Daar zullen de drie genomineerde bedrijven zich presenteren en aangeven waarom juist zij met de KBB Award moeten worden beloond. In de Weekendkrant van deze week lopen de genomineerden daar alvast op vooruit.

"Niveau machinefabriek ontgroeid"

West End

Ben van Berge Henegouwen, marketingspecialist, vertelt waarom West End bij de genomineerden zit. “We zijn het niveau van machinefabriek ontgroeid, we leveren namelijk aan verschillende industrieën zoals de ruimtevaart, luchtsimulatie, chemische, pharma- en voedingsindustrie en andere hoogwaardige industrieën. We hebben onze eigen R&D-afdeling en helpen de klant met het ontwerpen van de machines. Dankzij onze buitendienst kunnen we alles wat we ontwerpen ook installeren en onderhouden.”

door Joep Derksen

Het bedrijf dat dit jaar 60 jaar bestaat, bouwt heel verschillende producten: apparatuur om nieuwe satellieten voor de ruimtevaart te testen, hardwarecomponenten die benodigd zijn bij vliegtuigsimulaties zoals frames van 5 meter breed en 4,5 meter hoog. Maar denk ook aan simulators voor maritiem onderzoek, verfmengmachines en mallen waarin medicijnen geperst kunnen worden vinden hun oorsprong bij West End.

Klantenkring

Tot de niet geringe klantenkring behoren de European Space Agency, TNO, Avery Denisson Amerika en Akzo Nobel. Van Berge Henegouwen: “Dit zijn de meest bekende en prestigieuze klanten. Maar ook doen we veel werk voor productiebedrijven in de regio, zoals aanpassingswerk en productiewerk. Er bestaat een grote vraag naar bijvoorbeeld het maken van een as, of reparatiewerkzaamheden.”

Op de vraag waarom hij denkt dat West End genomineerd is, geeft de marketingspecialist twee redenen: “Als eerste het maatschappelijk belang. West End heeft als een van de weinige bedrijven heel veel aandacht voor scholing en opleiding, voor jongeren enerzijds en voor bestaand personeel anderzijds. Met name leiden we jaarlijks jongeren op via onze leer-werkprogramma’s. We hebben 50 personeelsleden in dienst en er zijn jaren gehad dat je bijna 10% had van mensen in de jongste categorie die je aan het opleiden was. Dit doen we vanwege onze maatschappelijke verantwoordelijkheid, maar ook om de leeftijdsopbouw over een langere periode vast te houden. Over veertig jaar wil West End ook voldoende vaklui in dienst te hebben.”

Hoogste graad

Hij vervolgt: “De tweede reden is dat de jury op zoek was naar innovatieve bedrijven. Wij kiezen voor innovatieve oplossingen van klanten. We maken hardware voor meerdere testsatellieten en twee satellieten die zich daadwerkelijk in de ruimte bevinden. Doordat we dit bereikt hebben, zijn we toegetreden tot de hoogste graad van het toeleveranciersniveau in de ruimtevaartsector.

Meer informatie is te vinden op:

www.westendbv.nl

“Je leeft ook een beetje voor het applaus”

Jora Vision

Jan Maarten de Raad is directeur van dit bedrijf dat architectuur levert voor pretparken, dierentuinen en de entertainmentwereld. Het complete proces van ontwerp tot en met de bouw wordt door Jora Vision uitgevoerd. “We zijn een compleet aannemersbedrijf en onze 35 mensen zijn al zes jaar bezig in deze hoedanigheid.”

door Joep Derksen

De directeur is de eerste die toegeeft dat hij in een prachtige markt zit: “Wij bouwen niet de attracties zelf, maar de beleving eromheen. Parken worden op een bepaalde manier gethematiseerd, aangekleed dus. Wij zorgen er bijvoorbeeld voor dat de entree, restaurants en alles eromheen perfect passen in de sfeer die om de attractieparken wordt gebouwd.”

Maar ook op compleet andere terreinen laat het bedrijf haar kunde zien: “We hebben ook de kinderafdeling in het Emma Kinderziekenhuis op een leuke manier aangekleed. We willen de kinderen een eigen belevingswereld geven en hen zo meer op hun gemak laten voelen.” Maar ook themarestaurants en rondreizende tentoonstellingen maken gebruik van Jora Vision.

Applaus

Waarom hoopt De Raad de KBB Award 2007 te winnen? “We onderscheiden ons echt van andere bedrijven en hebben niet zo heel veel concurrenten in Nederland. Hier zijn we redelijk uniek te noemen, omdat we het hele pakket kunnen leveren. Met onze eigen ontwerpafdeling kunnen we een vertaalslag maken naar wat de klant wil. En als de keuze gemaakt is, zorgen we zelf dat de kwaliteit van productie gegarandeerd is. We hebben zoveel creatieve en hardwerkende mensen in ons bedrijf, dat opereert in een aparte markt. We zijn gemotiveerd om de prijs te winnen, want je leeft ook een beetje voor het applaus.”

Buitenland

De eerste vier jaar was het bedrijf puur in Nederland actief, maar Jora Vision groeit snel. “We zitten veel in het buitenland, zo maken we op dit moment in Frankrijk een heel decor om een centrum over vulkanen. Je wordt daar uit een vulkaan geschoten en landt weer veilig en wel met een parachute. Er komen steeds meer opdrachten uit het buitenland, zoals een family entertainment centre in Ierland en een dierenfamiliepark in Maleisië.”

Maar de ‘roots’ blijft het bedrijf trouw. “Voor het bloemencorso van Rijnsburg en Lisse & Sassenheim zijn we sponsor en we ontwerpen en maken de gehele parade zelf.” De directeur lacht: “Behalve dan het bloemsteken zelf!” Als een attent ondernemer grijpt De Raad nog even de gelegenheid aan te melden dat Jora Vision vacatures heeft openstaan. "We zijn nog op zoek naar een goede ontwerper/dtp-er voor de ontwerpafdeling en een creatieve timmerman." Waarvan akte.

Meer informatie is te vinden op: www.joravision.com.

“Innoverend op het gebied van de technische veiligheid”

Bavak Beveiligingsgroep B.V.

President & CEO Jan Kleyweg spreekt gepassioneerd over het bedrijf dat zich al dertig jaar bezig houdt met technische veiligheid. “Het belang van de kant staat bij ons voorop door oplossingsgericht te werken. Onze activiteiten houden vrijwel altijd verband met technische beveiligingssystemen voor gebouwen en terreinen. We hebben vier divisies: Explosieven detectie systemen, waaronder onder meer vallen de röntgen inspectie systemen, metaaldetectie, body scanners, x-ray containerscanners en de explosieven en narcotica detectie.”

door Joep Derksen

Hij vervolgt: “Daarnaast hebben we ook de divisie Bouwkundige beveiliging, met kogel- en inbraakwerende puien en deuren, strongrooms en andere speciale producten. Onder de Gebouw beveiligings systemen vallen inbraakdetectie, toegangcontrolesystemen en CCTV systemen. De OnGuard Intelligente Video, waarbij informatie van beelden te herkennen, analyseren en classificeren is, geldt als een van onze paradepaardjes.”

Road blockers

“De divisie Parkeer- en toegangstechniek is gespecialiseerd in speedgates, road blockers, tire killers en bollards: apparaten dus die te allen tijden ongewenste voertuigen tegen kunnen houden. Deze producten worden met name ingezet voor de beveiliging van ambassades en congressen, maar ook in Irak en Afghanistan bewijzen ze hun waarde. Vrachtwagens die 7,5 ton zwaar zijn worden moeiteloos tegengehouden en het systeem sluit na de crash probleemloos.”

Er zijn nogal wat ontwikkelingen op het beveiligingsgebied. De opvolger van de welbekende detectiepoort, waar iedereen doorheen moet voordat in het vliegtuig gestapt kan worden, is de bodyscan. In deze ruimte is het mogelijk om alle niet natuurlijke objecten te zien die onder de kleding verborgen zijn. Ook is het bedrijf innoverend heel actief. Onlangs heeft Bavak een octrooi ontvangen voor een crash gate barrier, waarbij een hydrolisch beweegbare balk precies achter een roldeur geplaatst wordt. Deze balk houdt gegarandeerd ongewenste auto’s en vrachtwagens tegen.

Innoverend

Kleyweg hoopt de KBB Award 2007 natuurlijk te winnen: “We investeren heel veel in onze mensen, want ons personeel moet heel snel kunnen schakelen en de techniek bijhouden. We zijn dan ook een innoverend bedrijf op het gebied van de technische veiligheid. Helaas kunnen we niet al onze techniek laten zien, want het belang van de klanten gaat voor. Aan hen leveren we technische kennis, bouwkundig advies en zorgen we dat het organisatorisch klopt.”

Meer informatie is te vinden op: www.bavaksec.com

Gemeente voorkomt rechtszaak

Lisse – Een op handen zijnde rechtszaak tussen Elka Kistenfabriek en bouwbedrijf Van der Hulst is op het laatste moment verdaagd. Dit maakte wethouder Guus Mesman bekend tijdens de commissievergadering Ruimte en Infrastructuur op donderdag 20 januari. ‘Momenteel is Elka nog gevestigd aan de Greveling, maar ze zijn van plan om te verhuizen naar de Akkervoorderlaan in de Engel. Bouwbedrijf Van der Hulst heeft bezwaar gemaakt tegen de bouwplannen van Elka en vandaag hadden de beide partijen voor de rechter moeten staan. De beide partijen zijn dankzij enig masseerwerk van de gemeente toch weer in gesprek geraakt en de zitting is verdaagd.’

‘Het gaat te ver om te zeggen dat het college niet sociaal is’

Regionale solidariteitsprincipe staat ter discussie

Lisse – Een heftige discussie vond plaats tijdens de commissie Ruimte & Infrastructuur op donderdag 18 januari. Termen als ‘asociaal’, ‘gettovorming in Lisse’ en ‘afvoerputje van Leiden’ vlogen over de bestuurstafels. Het betrof de mededeling van het college dat de door Holland Rijnland gestelde eis van 40% sociale woningbouw in de periode 2010 – 2014 niet gehaald zal worden.

Joep Derksen

Wethouder Jan Kippers opende de discussie: ‘40% sociale woningbouw is voor Lisse onrealistisch. Ook willen we vooralsnog niet regionaal verevenen, want dan moet je geld geven aan andere dorpen om te bouwen. Eerst willen we op de resultaten van het onderzoek ‘Wonen 2006’, dat in maart gepubliceerd wordt.’ Kippers voegde eraan toe: ‘40% sociaal bouwen creëert een bepaald karakter van een wijk en zorgt voor een enorme verdichting. Maar ik moet wel zeggen dat sociaal bouwen niet betekent asociale bewoners: sociaal is niet asociaal.’

Benno Kooij (CDA) pakte de handschoen op: We hebben de verantwoordelijkheid om problemen uit Leiden en Katwijk over te nemen.’ Dolf Kistemaker van de PvdA wilde een verduidelijking: ‘Ik zit nog wel met wat de wethouder zei over de gettovorming. We praten over bouwplannen die inbreiding in een bestaand gebied betekenen. Kunnen inbreidlocaties zorgen voor gettovorming?’ Kippers stelde hem deels gerust: ‘Het worden geen krotten, want de woningen kosten 181.000 euro en om deze te kunnen bemachtigen, moet je twee keer modaal verdienen. Maar sociale woningbouw betekent wel een verdichting in de wijk. Gevolg hiervan is dat de kwaliteit van de leefomgeving wat lager wordt ingeschat.’

Gettovorming

Cees Verburg van D66 wond zich hierover op: ‘Het college heeft een brief gestuurd naar Holland Rijnland en aangegeven dat Lisse niet kan voldoen aan de bouwnormen voor de periode na 2010. Knelpunt is dat de discussie regionaal al haast is afgerond en de raad is er niet bij betrokken geweest. Qua besluitvormingsprocessen loopt het college achter op de realiteit en dat is een pijnlijke constatering.’ Hij voegt eraan toe: ‘Ik wil absoluut niet de woordjes ‘gettovorming’ of ‘afvoerputje van Leiden’ horen. We willen vanuit de solidariteitsgedachte de oplossingen regionaal zoeken.

PvdA-wethouder Guus Mesman reageerde: ‘Ons uitgangspunt is inderdaad solidariteit in de regio, waar 40% sociaal bouwen nodig is om Leiden en Katwijk te kunnen ontzien. We willen tot 2014 de achterstand van 76 woningen inlopen, zodat we dan na 2014 kunnen voldoen aan de regionale solidariteit. We moeten ons realiseren dat we wel 40% sociaal willen bouwen, maar wat kost dat allemaal?!’

Verburg is ontzet: ‘Ik vind dit verrassend en teleurstellend van de portefeuillehouder Wonen. Het gaat om de solidariteit en de intentie. Is 181.000 euro sociaal? Dat kunnen we niet met droge ogen zeggen. Sociale koopwoningen van dit bedrag betekenen geen gettovorming! Als je afstand neemt van het regionale beleid, neem je afstand van het sociale solidariteitsprincipe.

Mesman eindigde de discussie: ‘Het gaat me te ver om te zeggen dat het college niet sociaal is. We willen sociale dingen doen, maar kijken ook wat er mogelijk is. Ook wanneer je uitspreekt dat je iets wilt doen, mag je best onderhandelen. Gezien de situatie in Lisse is 76 sociale woningen extra een buitengewoon zware opgave. We moeten hierover wel een opmerking maken in regionaal verband.’

Wethouder Mesman test verkeersregelinstallaties

Jos Assendelft van Nieuw Lisse wilde tijdens de commissievergadering Ruimte & Infrastructuur weten of er een groene golf komt na afronding van de reconstructie Oranjelaan-Gladiolenstraat. Dit systeem dat stoplichten zo afstelt, dat auto’s zonder te stoppen door kunnen rijden, is volgens PvdA-wethouder Guus Mesman niet nodig. ‘Er worden verkeersregelinstallaties aangelegd die heel alert reageren op de verkeerssituatie. Als je aan komt rijden en er is geen ander verkeer, wordt het stoplicht onmiddellijk groen. Ik ga ervan uit dat het goed zal werken en kan het controleren, want ik rijd deze route dagelijks. Als ik er te lang over doe, dan merk ik het direct en zal ik onmiddellijk gaan klagen.’

Wethouder Brekelmans pro film ‘An Inconvenient Truth’

Lisse – Wethouder Brekelmans was erg enthousiast over de film van Al Gore, An unconvenient truth, die hij onlangs met milieumedewerkers zag. ‘We waren het met z’n allen helemaal eens met wat daar werd betoogd. Ook mensen die niet tot het milieukamp behoren, moeten kennis nemen van deze film. Ik doe een oproep aan de raad deze film te gaan bekijken. Op 6 februari vanaf 20:30 draait deze film in het Filmhuis, dus ga erheen!

Fractievoorzitter Hans Bet van de PvdA doorbrak het enthousiasme van de wethouder: ‘Mag ik u erop attent maken dat er die avond een door onze partij georganiseerde Raads Informatie Bijeenkomst is, met als thema Duurzaamheid? De landelijk bekende politicus Diederik Samsom zal hier komen spreken en we nemen aan dat de raadsleden naar de RIB komen.’

Sjoerd Heeringa, secretaris van het Filmhuis Lisse, zat als toehoorder in het publiek en hij had wellicht een oplossing: ‘Ik ga proberen om een extra voorstelling te geven op woensdagavond 7 februari. Of dat zal lukken, is ook afhankelijk van de bezoekersaantallen die we dan kunnen verwachten.’

College wil extra bijdrage voor onderzoek naar dienstverlening

Gedeeltelijke oplossing knelpunten in afdelingsplannen 2007 kostbaar

Gestelde doelen voor organisatiewijziging niet gehaald

Lisse – Sinds juli 2002 probeert de gemeente Lisse de organisatie van het ambtelijk apparaat te veranderen. Tot nu toe is hier 380.000 euro voor gespendeerd en het college vraagt in de raadsvergadering van 25 januari om een extra financiële bijdrage van 700.000 euro. Hoe komt het dat het zo lang duurt voordat een reorganisatie is doorgevoerd en wat is er met het geld gebeurd? Een overzicht van de gebeurtenissen, externe adviseurs en interne werkgroepen die de revue hebben gepasseerd.

Joep Derksen

In de periode juli 2002 tot december 2003 is een begin gemaakt met het veranderingsproces. Doel was te onderzoeken hoe de organisatie eruit moest komen te zien en hoe dit gerealiseerd moest worden. Om dit te bereiken is een interne regiegroep opgezet en daarnaast een extern adviseur aangetrokken om het proces te begeleiden. Een conferentie is opgezet waarbij is geconcludeerd dat ‘ambtenaren klantvriendelijk, slagvaardig en communicatief moeten zijn en daarnaast goed kunnen samenwerken en te vertrouwen zijn’.

De gemeente was zo enthousiast over deze visie dat in 2003 een nieuwe werkgroep Organisatiestructuur is opgezet, met als doel een nieuw organisatiemodel voor het ambtelijk apparaat van Lisse samen te stellen. We gaan verder naar de periode december 2003 tot oktober 2005. In de laatste maand van 2003 heeft het toenmalige college de notitie ‘Advies Organisatiewijziging Lisse: Bloei mee met Lisse’ vastgesteld. Deze notitie was opgesteld door de gemeentesecretaris en diens conclusie was dat de nieuwe organisatie onder leiding moest komen van de gemeentesecretaris.

Startmodel

Dit organisatiemodel werd in eerste instantie gezien als een startmodel voor de organisatiewijzigingen. Om een en ander te realiseren zijn voor een tijdelijke periode twee externe ‘Verandermanagers’ aangesteld. Ook meerdere externe adviseurs en een P&O-ondersteuner mochten de gemeente van advies dienen, terwijl de ambtenaren zich konden bezighouden met incompany-cursussen.

We zetten weer een stap in de tijd, dit keer de periode oktober 2005 tot april 2006. ‘Een aantal van de gestelde doelen met betrekking tot de organisatiewijziging is in de loop der tijd door interne en externe factoren niet gehaald’, zo staat geschreven in een collegevoorstel over het Werkkrediet reorganisatie 1ste fase. Maar in reactie daarop stelde het college van dat moment de notitie ‘Evaluatie organisatieveranderingsproces Lisse’ vast, wederom opgesteld door de gemeentesecretaris. Nu bleek dat er een ander organisatiemodel moest komen en wel per 1 april 2006. Een speciaal opgerichte interne Projectgroep Implementatie Reorganisatie zou dit moeten bewerkstellingen.

Klantvriendelijk werken?

In 2006 werden de gemeenteraadsverkiezingen gehouden, maar de werkgroepen, vergaderingen, bijeenkomsten en overleggen gingen onverdroten door. Ook het huidige college zet zich in voor het ‘principe van vraaggestuurd werken en een regisserende overheid. Dit moet leiden tot een ambtelijke organisatie die effectief en efficiënt is, waardoor burgers beter bediend worden’.

Om dit te bereiken heeft het college het document Gemeente Lisse de ‘Visie 2006 – 2010’ vastgesteld, waarin staat dat de burgers vanuit het vraaggestuurd principe bediend moeten worden. Het eindresultaat moet zijn dat de gemeentelijke organisatie efficiënt en effectief is.

Externe adviseur

Een nieuwe projectgroep werd samengesteld: de projectgroep Dienstverlening, die haar visie in het stuk ‘Betere Band met Burgers’ uiteen heeft gezet. Daarnaast wil de projectgroep Implementatie Gemeentewinkel ervoor zorgen dat er vanaf 1 juli 2007 gestart kan worden met een afdeling gemeentewinkel.

Tevens is de projectgroep Organisatieverandering in het leven geroepen, onder leiding van een extern adviseur. Boven de projectgroepen Dienstverlening en Organisatieverandering functioneert ook een stuurgroep. Onlangs is de businesscase Openbare Werken opgestart.

Financiële Consequenties

Het college wil 700.000 euro extra hebben om te komen tot een betere dienstverlening. Onder meer moeten hiervoor betaald worden: een projectleider reorganisatie (65.000 euro), een assistent projectleider implementatie Gemeentewinkel (29.120 euro), een vervanger voor het waarnemend hoofd Personeel & Organisatie (40.000 euro) en een onderzoek (nulmeting) naar de burgertevredenheid (34.400 euro). Maar dit zijn slechts kleine uitgaven. Zo is 100.000 euro benodigd voor het beschrijven van de processen hoe de dienstverlening plaatsvindt. Ook moeten knelpunten gedeeltelijk worden opgelost in de afdelingsplannen voor 2007 voor het bedrag van 301.500 euro. Voor onvoorziene kosten is meer dan 100.000 euro ingeschaald.

De genoemde activiteiten zullen leiden tot een advies hoe de Gemeentewinkel moet worden opgezet en hoe de organisatiestructuur gewijzigd moet worden. De conclusie van het voorstel ‘Werkkrediet reorganisatie 1ste fase’ luidt: ‘De kosten van de invoering, de financiële gevolgen in verband met de ICT-aanpassingen en het eventueel aanpassen van het gemeentehuis zijn nu nog niet in te schatten’. Ook de kosten voor de inzet van de ambtenaren die zich met dit hele proces bezighouden worden buiten beschouwing gelaten. ‘Dit kan betekenen dat de uitvoering van de afdelingsplannen verder onder druk komt te staan’, waarschuwt hetzelfde voorstel.

Al deze overlegorganen en praatgroepen hebben duizenden uren gestoken in de zoektocht hoe de burger toch beter bediend kan worden. De verwachtingen zijn hooggespannen hoe dankzij de investering van een miljoen euro een betere band met de burgers gekregen kan worden.

'We hebben alleen nog Geestwater'

Gemeente Lisse moet 76 extra koopwoningen bijbouwen

Lisse – Donkere wolken dreigen zich samen te pakken boven de plannen van het cultureel centrum. Lisse moet voldoen aan door het bestuursorgaan Holland Rijnland gestelde normen van 30% sociale woningbouw. Het college heeft berekend dat hiervoor 76 extra woningen met een koopprijs van 181.000 euro moeten worden bijgebouwd. Dit is een ruime verdubbeling van de geplande 72 woningen die tot 2009 gerealiseerd wordt. Lisse vraagt aan Holland Rijnland toestemming om de benodigde 76 woningen te mogen bouwen in de periode tot 2014. Probleem blijft dan nog altijd waar op Lisse’s grondgebied dit moet gebeuren, geeft ook wethouder Jan Kippers toe: ‘We hebben alleen nog Geestwater om te ontwikkelen en verder is het postzegelbouw’.

Joep Derksen

Eind 2006 was slechts 15% van de huizen in Lisse bestemd als sociale woningbouw en Lisse heeft dus een inhaalslag te maken. De gemeente moet in totaal 148 woningen in de sociale sfeer bijbouwen om de 30% te bereiken, maar dat gaat zeker niet lukken, zo blijkt uit een brief aan Holland Rijnland. Lisse vraagt dan ook toestemming om de periode waarin de benodigde 76 woningen extra worden gebouwd te verlengen tot 2014.

Dat levert gelijk weer een aantal andere pijnpunten op. Binnen de regio wordt namelijk voorgesteld om het percentage van sociale woningbouw, als onderdeel van nieuwe behuizingen, te verhogen naar 40%. Lisse maakt duidelijk in de eerder genoemde brief dat het ‘niet realistisch is te veronderstellen dat wij deze inspanning ook kunnen halen. Wij zien de eerder gestelde 40% norm als niet realistisch en zullen ons hieraan niet kunnen en willen committeren.’ Bij navraag voegde Kippers hieraan toe: ‘Dat wil overigens niet zeggen dat we nooit aan de 40% norm willen voldoen, maar in de periode tot 2014 is het niet realistisch te denken dat we dit percentage kunnen halen.’

Een ander probleem is de vraag waar de 76 extra woningen gebouwd moeten worden. Lisse zit al behoorlijk aan haar grenzen, mede door de beperkingen vanwege Schiphol. Deze zogeheten 20 ke-norm limiteert gemeenten om in de aanvliegroutes huizen te bouwen. De enige concrete mogelijkheid om huizen te gaan bouwen de komende jaren is het project Geestwater, maar het is niet te verwachten dat alle 76 ‘goedkope’ woningen daar neergezet kunnen worden.

Cultureel centrum

En dan gaan de politieke ogen toch richting het cultureel centrum. In 2006 waren er al bedenkingen over de vestiging van het cultureel centrum. Zo stelde juli vorig jaar de VVD nadrukkelijk dat ze de optie van woningbouw open wilden houden, als zou blijken dat het cultureel centrum commercieel niet haalbaar zou zijn. De benodigde bouw van 76 woningen uit de sociale sector kan tot gevolg hebben dat het cultureel centrum al afgeschoten wordt, voordat het is gerealiseerd.

Andere opties als ‘regionale compensatie’, waarbij buurgemeenten extra sociale woningen gaan bijbouwen, zodat Lisse minder huizen in deze sector hoeft te bouwen, ziet Kipper niet zitten. ‘Dan zouden wij de kosten hiervoor moeten betalen aan de buurgemeenten en ik zie niet gebeuren dat hier voldoende politieke steun voor is. Deze weg wordt door het college nog niet bewandeld.’ Feit is ook dat de moeilijkheden om aan de normen te voldoen, gunstig zijn voor Lissese huiseigenaars en projectontwikkelaars. Sociale woningbouw wordt altijd betaald door de opbrengsten van andere woningen, wat weer resulteert in hogere bouwkosten en daardoor verhoogde prijzen. Kippers concludeert: ‘Huiseigenaren zijn spekkoper’.

Flexwerken op gemeentehuis?

Lisse – De gemeente is druk bezig te bekijken hoe de medewerkers in het gemeentehuis effectiever en efficiënter kunnen werken. De komst van de gemeentewinkel op 1 juli zorgt ervoor dat werkplekken veranderen en er een kleine stoelendans ontstaat. Wethouder Kippers zegt hierover: ‘We zijn alle mogelijkheden nog aan het overwegen, maar bekijken wel moderne kantoorconcepten. Flexwerken bijvoorbeeld, waarbij een bureau niet aan één persoon toegeschreven is, zie ik als een interessante optie.’

'We willen nog jaren kiezen voor en volop genieten van Rustoord'

Cliënten Allerzorg stappen massaal over op pgb-regeling

Inspreekster Gina Ligtenberg werd ondersteund door de 76-jarige mevrouw C.A. Kamerman, die al jarenlang zeer tevreden is over de diensten die Rustoord aanbiedt en de Cliëntenraad van Rustoord vertegenwoordigde: ‘Wij ouderen zitten liever lekker thuis, dan dat we hier in de raadszaal ons verhaal moeten doen. Het is een trieste zaak dat we dit op onze oude dag moeten meemaken. Maar we gaan op de barricades om wat we hebben proberen te te behouden.’

De kranige dame vervolgt: ‘Door de gemeente Lisse wordt de groepering ouderen niet serieus genomen. We weten wat we hebben bij Rustoord, maar we weten niet wat we krijgen. Om de huidige zorg te behouden, moeten we een PGB aanvragen. Dat is niet zo eenvoudig als het lijkt, want mensen met een verstandelijke handicap kunnen dit soort dingen vaak niet regelen. Waarom wordt maar 88% vergoedt, waarom krijgen wij minder dan mensen die zorg in natura ontvangen? Dat is rechtsongelijkheid, want wij moeten dezelfde tarieven krijgen, dus ook de volle 100%. De gemeente zegt dat die 12% nodig zijn om de extra kosten als administratie te dekken, maar daar is helemaal geen sprake van. De administratie kunnen we gelukkig vaak zelf.

Schijnvertoning

We willen nog jaren kiezen en genieten van Rustoord, maar moeten nu knokken voor ons behoud. Overheidsdienaars, op u rust een zware taak. Hoort niet alleen aan, maar luister naar wat we zeggen!’ Een luid applaus van de tribune was haar deel.

Ook Els van Boom, regiodirecteur van de thuiszorgorganisatie Allerzorg deed een duit in het zakje: ‘De gemeente zegt dat gekozen is voor kwaliteit en niet voor prijs en in de WMO-krant wordt geïnsinueerd dat kleine aanbieders deze kwaliteit niet kunnen leveren. Dit is een schijnvertoning, want binnen een half jaar na de oprichting van Allerzorg hadden wij onze AWBZ-erkenning. Zes maanden daarna sloten we een contract met een zorgverzekeraar. De dag nadat bekend werd welke bedrijven de aanbesteding gewonnen hadden, zijn we door die drie hoofdaanbieders gevraagd of we hen konden helpen. Als we zo slecht waren geweest, hadden ze onze hulp ook niet gevraagd. Allerzorg heeft dit echter geweigerd. Al onze cliënten zijn overgestapt naar de PGB-regeling.’

Kans op ontslagreeks door Wmo bij Woon-zorgcentrum Rustoord

Status van onderaanbieder zorgt direct voor problemen

Lisse – Alle stoelen op de publiekstribune waren woensdag 17 januari gevuld tijdens de vergadering voor de commissie Maatschappij en Financiën. Medewerkers, vertegenwoordigers en patiënten van Rustoord en Allerzorg spraken in om hun ontevredenheid te uiten over de gevolgen van de invoering van de Wet voor Maatschappelijke Ondersteuning (WMO). Bij Rustoord dreigen zeven banen verloren te gaan. Wethouder Adri de Roon ontkent dat de gemeente verantwoordelijk is voor dit banenverlies.

Joep Derksen

Gina Ligtenberg, voorzitter van de ondernemingsraad van Rustoord, maakte als eerste gebruik van het inspreekrecht. ‘Rustoord heeft de status van onderaanbieder voor de uitvoering van de WMO gekregen, maar de hoofdaanbieder Thuiszorg Groot Rijnland eist nu dat het huidige goede personeel vervangen moet worden door goedkopere personen. Als dit doorgaat, betekent het dat zeven mensen hun baan verliezen en dat mag toch niet gebeuren. Onze medewerkers kennen de mensen die ze helpen bij de hulp in de huishouding. Bovendien biedt Rustoord, met haar protestants-christelijke inslag, zowel hulp in de huishouding als persoonlijke zorg aan. Als je goedkoper en kwalitatief minder goed personeel inzet, bedreig je de goede samenwerking tussen de zorg en de cliënten.’

Gepassioneerd vervolgt ze: ‘Onze collega’s zien vaak als eerste dat mensen extra zorg nodig hebben. We kunnen hierdoor het beste bepalen wat aansluit bij de vraag van de cliënt. Dit dreigt verloren te gaan doordat Rustoord niet hoofdaanbieder is geworden voor hulp bij huishoudelijke zorg. De groep oudere mensen die bij ons is aangesloten heeft een bewuste keuze gemaakt voor zorg van Rustoord. De WMO is een belemmering van die keuzevrijheid, omdat het aantal zorgaanbieders gelimiteerd wordt. Wij pleiten dan ook voor een 100% vergoeding van het PGB: Persoons Gebonden Budget, net zoals in de gemeenten Katwijk en Noordwijk gebeurt. Juist door volledige compensatie aan te bieden, bied je complete keuzevrijheid.”

Te duur

Wethouder De Roon was niet aanwezig op het moment dat ingesproken werd, maar liet later tijdens de vergadering zijn standpunten horen. ‘Dat zeven mensen bij Rustoord moeten verdwijnen, hoor ik nu voor het eerst, maar het is een zaak van de directie van Rustoord zelf. Misschien had Rustoord te duur personeel, maar dat wil niet zeggen dat Thuiszorg Groot Rijnland ongekwalificeerde mensen in dienst heeft. Inderdaad hebben negen bewoners van Rustoord gekozen voor een andere aanbieder als gevolg van de keuzevrijheid. Maar dat kan de gemeente en de geselecteerde aanbieders niet verweten worden.’ De wethouder zucht diep: ‘Het probleem was erger geweest als Rustoord niet als onderaannemer gekozen was. Het is treurig, maar wij als gemeente hebben niet gekozen voor het WMO-systeem, dat heeft het rijk gedaan.’

Wat betreft de hoogte van de PGB, vonden de insprekers ook geen willig oor bij de wethouder. ‘Een vergoeding van 88% van de kosten voor het PGB is gelijk aan het voorzieningenniveau van 2006. We hadden ook ongunstiger kunnen kiezen en 75% als norm kunnen nemen. 88% is dus redelijk. Het verschil tussen 100% en 88% bespaart de gemeente niet, want we hebben ook extra kosten vanwege de PGB’s. Dat Katwijk zou hebben besloten voor 100%, dat is niet voor Lisse een dwingende reden om ook voor 100% te gaan kiezen. Maar ik hoor graag de suggestie van de gemeenteraad als u vindt dat iets bijgesteld moet worden.’

De woorden van De Roon maken geen indruk op de aanwezigen. Na afloop van de raadsvergadering concludeert een cliënt van Rustoord, de 76-jarige mevrouw Kamerman, strijdvaardig: ‘We vechten gewoon door!’ Ligtenberg vult aan: ‘In februari wordt dit punt behandeld in de raad en dan zijn we er allemaal weer!’

Bouw gezamenlijk clubhuis op De Elsgeest vordert gestadig

Voorhout – Als de winter zich nog even gedeisd houdt, kunnen twee verenigingen binnenkort genieten van een geheel nieuw clubhuis. De Volkstuinvereniging Elsgeest en Rijvereniging & Ponyclub De Voorruiters hebben de handen ineengeslagen om een onderkomen neer te zetten, waar zowel de tuiniers als de paardrijders op verhaal kunnen komen. En natuurlijk sterke verhalen aan elkaar kunnen vertellen over de hoogste sprong of de grootste bloemkool.

BVO viert 30-jarig bestaan

Voorhout - Meer dan 100 leden van de Bond van Ouderen (BVO) bezochten de feestelijke middag op donderdag 18 januari. Na de oecumenische dankdienst door pastor De Groot genoten de 55+ers van een optreden van niemand minder dan Aletta Jacobs, het alter ego van Marijke Kots. Ze liet met veel flair en humor daverende lachsalvo’s door De Verdieping denderen. Voorzitter Ben Went sloot tijdens de borrel de festiviteiten af met een toespraak.

Trein strandt door kapotte bovenleiding

Teylingen – Heel Nederland had last van de storm die vorige week donderdag over ons land raasde, al viel de schade in deze omgeving mee. Dat kon overigens niet gezegd worden van het treinverkeer, want al vroeg in de middag stonden de treinen in de regio Leiden zo goed als stil door zware windstoten. Een trein op weg naar Voorhout moest noodgedwongen bijna twee uur stilstaan op 500 meter afstand van het station. Dat betekende dat ook de reizigers veel geduld moesten hebben om donderdagavond op hun plaats van bestemming te komen.

De gehele tijd waren de spoorbomen bij de Jacoba van Beierenweg gesloten, wat in eerste instantie tot een lange rij auto’s leidde. De politie greep echter spoedig in, en reguleerde het verkeer tussen de spoorbomen door. De bewuste trein stond al die tijd bij het bruggetje van het Rietpad. Een woordvoerder van verkeersinformatie vertelde hierover: “Er was sprake van een gebroken bovenleiding en de trein heeft stilgestaan van 13:00 tot 14:45 uur. Er zijn in die tussentijd geen reizigers uit de trein gestapt, maar de passagiers moesten, nadat de trein uiteindelijk op het Voorhoutse station aankwamen, vervangend vervoer zoeken.”

@hok sinds vrijdag volop in bedrijf

Voorhout – Na meer dan tien jaar is eindelijk een jongerendroom verwezenlijkt: de opening van @hok. Meer dan 100 genodigden, meest 30+ers, verzamelden zich op vrijdag 19 januari om getuige te zijn van dit heuglijke moment. Het echte feest begon echter pas ’s avonds toen de jeugd kon genieten van de muziek van Box Seven, de eerste en zeker niet de laatste band die in @hok optreedt.

door Joep Derksen

Wolfgang Bastel, Voorzitter van de Stichting Jeugd & Jongerenwerk Voorhout, vond het “een heuglijke dag”. Zijn wens is dat @hok over vijf jaar een volwaardig programma heeft voor de jongeren van 10 – 15 jaar en 16 - 26 jaar, waarbij zes dagen per week activiteiten georganiseerd worden. “We hebben veel te danken aan een kleine groep mensen en gelukkig realiseerde de gemeente zich op tijd dat zo’n gebouw gezamenlijk moest worden opgezet.”

Om de opening te vieren kregen de jongeren een grote klok overhandigd van Stephen de Wit, directeur van bouwbedrijf Pellikaan, met de woorden: “Zo kan de jeugd ook weer op tijd naar huis”. Er waren volop (ex) politici aanwezig en een van hen, wethouder Wim Hollart, had ook een rede voorbereid. Hij herhaalde de woorden die voormalig wethouder Paul van Riet sprak bij de opening van ‘De Tulp’ op 1 september jongstleden: “Het kost wat, maar dan heb je ook wat.”

Centen

De wethouder licht toe: “Het heeft een paar centen gekost, maar dan heb je ook een schitterend jongerencentrum. @hok is het eennagrootste jongerencentrum van de Duin- en Bollenstreek met een totaal oppervlak van 253 m2 en een podium dat 50 m2 groot is.” Niet minder dan 350 jongeren tegelijk kunnen zich binnen vermaken en dat is mede dankzij het krediet van vijf miljoen euro dat de toenmalige gemeenteraad van Voorhout beschikbaar stelde.

Overigens zullen er niet alleen optredens van bands plaatsvinden, maar kunnen de bezoekers genieten van een breed scala aan activiteiten: er is ruimte om cursussen te geven en hobbyactiviteiten te organiseren. Een van de aanwezigen, Nico Bakker, was ook zeer tevreden met het resultaat: “Hopelijk kunnen we met dit centrum de Voorhouters in Voorhout houden als het gaat om uitgaansgelegenheden. En als dan de Sassenheimers ook nar Voorhout komen, is dat mooi meegenomen.”

Met de onthulling van een aantal kunstwerken aan de wand was de opening van @hok aan de Jacoba van Beierenweg 118b in Voorhout een feit. Laat de jeugd maar komen!

Casino in hotel Van der Valk Sassenheim

Sassenheim – Recent werd bekend dat hotel Van der Valk Sassenheim een casino zal hebben, dat voor iedereen toegankelijk is. Negen jaar geleden heeft de toenmalige gemeenteraad van Sassenheim in een gemeentelijke verordening bepaald, dat er in deze plaats ruimte is voor twee casino’s. Van der Valk heeft nu dus de tweede licentie in haar bezit. Ab de Bruijn, algemeen directeur, vertelt over de uitbreiding en verdere plannen van het in 1971 geopende hotel.

door Joep Derksen

In dat jaar is het hotel begonnen met 15 kamers, maar dat groeide in de loop der jaren uit naar totaal 72 kamers. Door de uitbreiding, waarvoor de eerste paal begin februari in de grond geheid wordt, kunnen de gasten gebruik maken van 70 extra luxe standaard hotelkamers, vijf vergaderzalen, zes suites, waarvan twee business suites en een boardroom. Maar daarnaast worden ook faciliteiten aangeboden als een relaxruimte waar schoonheidsbehandelingen kunnen plaatsvinden, fitness, sauna en een nieuwe bar. Het hotel richt zich hierbij ook op de internationale markt en hoopt, mede door casinofaciliteiten, de zakenmensen te trekken die op Schiphol aankomen en zaken willen doen in de regio Amsterdam-Leiden-Den Haag. De bouw zal naar verwachting in januari 2008 afgerond zijn.

Totaalconcept

De Bruijn vertelt over het casino: “Deze faciliteit past in ons totaalconcept, net als bijvoorbeeld een zwembad. Onze gasten checken in om vijf uur, gaan dan eten en drinken wat aan de bar. Maar een bar en een biljart zijn niet meer voldoende om mensen te vermaken. In plaats van dat ze dan om half tien ’s avonds op hun kamer zitten, kunnen ze voortaan ontspannen in het casino. Naast 200 speelmachines zullen er ook 12 speeltafels zijn, waarop mensen spelletjes kunnen spelen als pokeren, roulette, bingo en blackjack. Ook worden er regelmatig toernooien georganiseerd. De exploitatie van het casino hebben we overigens uitbesteed aan het bedrijf JVH.”

De combinatie hotel met een casino is in Nederland nog een zeldzaam verschijnsel, maar in het buitenland is dit heel normaal. Wereldwijd kunnen vakantiegangers en zakenmensen genieten van de kreet ‘rien ne va plus’. Van der Valk zal zich onder meer richten op gasten uit Japan, China en Amerika: “Dat zijn interessante doelgroepen”.

TL-verlichting

De algemeen directeur vervolgt: “Heel nadrukkelijk wil ik stellen dat dit geen casino wordt met een plastic vloerzeil en TL-verlichting. We bieden entertainment, met een totaal andere sfeer voor een grote groep plezierspelers die zich even lekker willen vermaken. Het casino, met een totaal oppervlak van 1.250 m2, zal dienen als entertainment voor de gasten, maar heeft ook een regiofunctie voor iedereen die 21 jaar of ouder is. Er geldt een legitimatieverplichting wanneer het casino betreden wordt. De inrichting zal royaal opgezet worden, met een brede en luchtige stijl. Op de ingebouwde podia zullen ook artiesten en bandjes live optreden. We willen deze vorm van ontspanning laagdrempelig houden, waardoor iedereen hier in de omgeving van de optredens kan genieten. Op de zaterdagavonden en zondagmiddagen wordt live jazz en sixtiesmuziek, maar ook pop- en rockmuziek gedraaid uit de zestiger jaren. Voor de zaterdagavond heb je dan gegarandeerd een heel leuke tijd en op zondagmiddag kun je onder het genot van de muziek gezellig borrelen en mogelijk een aperitiefje nemen voordat het restaurant bezocht wordt.”

Ongewenst

Met de kanttekeningen dat het casino ongewenste elementen aantrekt, is De Bruijn het niet eens: “We houden gokverslaafden en risicogroepen buiten en volgen de wetgeving zeer strikt. Mocht er een gokverslaafde worden aangetroffen in het casino, dan melden we deze persoon aan en zal hij of zij worden geweerd van alle casino’s in Nederland. Ook geldt er een duidelijke splitsing tussen het gebruik van alcohol en het casino, want die twee dingen gaan niet samen.”

Om overlast voor de gasten zoveel mogelijk te vermijden zullen de heiwerkzaamheden plaatsvinden tussen 08:30 en 16:00 uur. Binnenkort wordt een webcam geplaatst op de bouwlocatie, zodat iedereen de vorderingen via internet kan volgen. Door de uitbreiding van het hotel worden 35 extra banen gecreëerd. De plannen van het hotel stoppen echter niet vanaf 2008, want twee jaar later wil het hotel nog een kleine verbouwing opzetten, waardoor de gasten van de incheckbalie altijd overdekt naar hun kamer kunnen lopen en 30 kamers extra gebouwd worden.

Plannen aanpak Oosthoutpark vinden instemming omwonenden

Hangjongeren en honden blijven gemoederen verhitten

Voorhout – De gemoederen liepen hoog op tijdens de informatieavond over de reconstructie van het Oosthoutpark, vorige week maandag. De ontwerpplannen zelf werden door de 30 aanwezigen met enthousiasme ontvangen, maar een discussie over het hondenuitlaatbeleid en hangjongeren deed wethouder Homan rood aanlopen.

door Joep Derksen

Het begon allemaal nog rustig. Klaas Kiekebos van het bureau Donker gaf een presentatie hoe het park zo ingericht gaat worden, zodat het aantrekkelijk is voor alle inwoners van Voorhout. Natuurspeelplekken voor de jeugd, sport- en spelgelegenheden voor de tieners en open natuur waarin het goed toeven is voor volwassenen. Na dertig jaar van weinig onderhoudsactiviteiten aan het bestaande park wordt de situatie binnen enkele maanden hard aangepakt. Homan: ‘Het park dat er nu ligt, is niet ideaal. Het is zelfs onplezierig om er te verblijven. Ons doel is een mooi, interessant park te hebben waar je ’s ochtends, ’s middags en ’s avonds met veel plezier kunt verblijven.’

Sociale controle

De wens voor een natuurspeeltuin werd in 2005 al geuit door de Voorhoutse jeugd en de gemeenteraad heeft geluisterd. Kiekebos vertelde welke veranderingen er gaan komen in het anderhalf hectare grote park: ‘Door het verwijderen van heesterbeplanting komen er grote, open ruimtes, wat de sociale controle versterkt. Ook door het aanleggen van open water van zo’n 40 cm hoog wordt de ecologie in een groter geheel ingebed. Midden in het water liggen eilandjes, die verbonden worden door rotsen en palenbruggetjes. Op het grootste eiland komt een ruïne van klinkers en deze is bereikbaar met een trekvlot.’

Hij vervolgt: ‘Grote delen van het park zijn vanaf de Kalmoeshof goed zichtbaar. Er komt een hoofdpad rondom het hele park waar mensen kunnen wandelen en kinderen kunnen skeeleren en met kleine fietsjes kunnen rijden. Er komt een vissteiger, een kabelbaan die over het water heengaat wordt aangelegd, maar ook een boomstammenlabyrint, klim/klautertoestellen, picknickbanken, taludglijbanen en kruipbuizen. De oudere jeugd kan zich vermaken op en rond het basketbalveld, waar ze ook met hun fietsen en brommers kunnen komen. Het wordt onmogelijk om met deze vervoersmiddelen in het centrale gedeelte van het park te komen. Maar er blijft voldoende gelegenheid voor de kinderen om op het gras in het park te voetballen. Naast het basketbalveld komt een kinderdagverblijf.’ Kiekebos besluit: ‘Aan de randen van het park is er de mogelijkheid om honden aangelijnd uit te laten.’

Vet cool

De toehoorders, meest omwonenden van het park, waren enthousiast over de wijze waarop de groenlocatie wordt aangepakt, of zoals een moeder het zei: ‘Namens mijn kinderen wil ik zeggen dat dit een vet cool plan is!’ Wel waren er wat zorgen over het open water. ‘Daar kunnen kleine kinderen in vallen!’ Iemand anders had nog een probleem: ‘Dit wordt wel erg mooi, maar betekent dit dan dat het een regionale aantrekkingskracht krijgt? Waar moeten dan de auto’s parkeren?’ De wethouder antwoordde hierop: ‘Het park heeft een duidelijke functie voor de wijk. Mensen kunnen er naartoe wandelen en fietsen. Het is niet de bedoeling dat mensen uit Sassenheim naar het park komen; het moet geen massatoerisme worden.’

Een van de grootste discussiepunten was de hondenuitlaatplek, die in twee zones aan de rand van het park zal komen. De bewoners van de Waterlelieweg wilden deze looproute niet bij hen voor de deur en de mensen in de Kalmoeshof zagen het uitzicht op honden die hun behoefte doen ook niet zitten. Dit ergerde een hondenbezitter: ‘Ik betaal hondenbelasting, maar wij hondenbezitters worden weer in het verdomhoekje geschopt.’

Hangjongeren

Een andere bezoeker uitte zijn bezwaren over de hangjongeren: ‘Die verblijven tot diep in de nacht in het park. Ik vind bierflesjes en wietresten en als de politie dan eindelijk komt is de jeugd verdwenen, of hebben ze de flesjes verstopt. Het zijn dan wel ‘onze’ kinderen en je moet ze de ruimte geven, maar ’s nachts gooien ze mijn vuilnisbak om. Ik belde de wijkagent en die zei dat hij alleen van 09:00 tot 17:00 werkt.’ Homan antwoordde: ‘Ik kan het me niet voorstellen dat een overheidsdienaar dit heeft gezegd, maar het zou onacceptabel zijn. Ik geef u mijn mobiele nummer zodat u kunt aangeven wanneer dit weer gebeurt.’ Dit leidde tot scepsis uit de zaal: ‘Er wordt toch niets gedaan. Al jaren niet!’ De wethouder schoot uit zijn slof: ‘U mag mij zeven dagen in de week bellen op 06 5383 0223: u kunt dit nummer straks in de krant lezen. Maar als u mij een keer onterecht belt, dan bent u aan de beurt!’

Over enkele weken ligt het definitieve ontwerp ter inzage. De werkzaamheden voor het park zelf moeten april afgerond zijn.

College wil extra bijdrage voor onderzoek naar dienstverlening

Gestelde doelen voor organisatiewijziging niet gehaald

Lisse – Sinds juli 2002 probeert de gemeente Lisse de organisatie van het ambtelijk apparaat te veranderen. Tot nu toe is hier 380.000 euro voor gespendeerd en het college vraagt in de raadsvergadering van 25 januari om een extra financiële bijdrage van 700.000 euro. Hoe komt het dat het zo lang duurt voordat een reorganisatie is doorgevoerd en wat is er met het geld gebeurd? Een overzicht van de gebeurtenissen, externe adviseurs en interne werkgroepen die de revue hebben gepasseerd.

Joep Derksen

In de periode juli 2002 tot december 2003 is een begin gemaakt met het veranderingsproces. Doel was te onderzoeken hoe de organisatie eruit moest komen te zien en hoe dit gerealiseerd moest worden. Om dit te bereiken is een interne regiegroep opgezet en daarnaast een extern adviseur aangetrokken om het proces te begeleiden. Een conferentie is opgezet waarbij is geconcludeerd dat ‘ambtenaren klantvriendelijk, slagvaardig en communicatief moeten zijn en daarnaast goed kunnen samenwerken en te vertrouwen zijn’.

De gemeente was zo enthousiast over deze visie dat in 2003 een nieuwe werkgroep Organisatiestructuur is opgezet, met als doel een nieuw organisatiemodel voor het ambtelijk apparaat van Lisse samen te stellen. We gaan verder naar de periode december 2003 tot oktober 2005. In de laatste maand van 2003 heeft het toenmalige college de notitie ‘Advies Organisatiewijziging Lisse: Bloei mee met Lisse’ vastgesteld. Deze notitie was opgesteld door de gemeentesecretaris en diens conclusie was dat de nieuwe organisatie onder leiding moest komen van de gemeentesecretaris.

Startmodel

Dit organisatiemodel werd in eerste instantie gezien als een startmodel voor de organisatiewijzigingen. Om een en ander te realiseren zijn voor een tijdelijke periode twee externe ‘Verandermanagers’ aangesteld. Ook meerdere externe adviseurs en een P&O-ondersteuner mochten de gemeente van advies dienen, terwijl de ambtenaren zich konden bezighouden met incompany-cursussen.

We zetten weer een stap in de tijd, dit keer de periode oktober 2005 tot april 2006. ‘Een aantal van de gestelde doelen met betrekking tot de organisatiewijziging is in de loop der tijd door interne en externe factoren niet gehaald’, zo staat geschreven in een collegevoorstel over het Werkkrediet reorganisatie 1ste fase. Maar in reactie daarop stelde het college van dat moment de notitie ‘Evaluatie organisatieveranderingsproces Lisse’ vast, wederom opgesteld door de gemeentesecretaris. Nu bleek dat er een ander organisatiemodel moest komen en wel per 1 april 2006. Een speciaal opgerichte interne Projectgroep Implementatie Reorganisatie zou dit moeten bewerkstellingen.

Klantvriendelijk werken?

In 2006 werden de gemeenteraadsverkiezingen gehouden, maar de werkgroepen, vergaderingen, bijeenkomsten en overleggen gingen onverdroten door. Ook het huidige college zet zich in voor het ‘principe van vraaggestuurd werken en een regisserende overheid. Dit moet leiden tot een ambtelijke organisatie die effectief en efficiënt is, waardoor burgers beter bediend worden’.

Om dit te bereiken heeft het college het document Gemeente Lisse de ‘Visie 2006 – 2010’ vastgesteld, waarin staat dat de burgers vanuit het vraaggestuurd principe bediend moeten worden. Het eindresultaat moet zijn dat de gemeentelijke organisatie efficiënt en effectief is.

Externe adviseur

Een nieuwe projectgroep werd samengesteld: de projectgroep Dienstverlening, die haar visie in het stuk ‘Betere Band met Burgers’ uiteen heeft gezet. Daarnaast wil de projectgroep Implementatie Gemeentewinkel ervoor zorgen dat er vanaf 1 juli 2007 gestart kan worden met een afdeling gemeentewinkel.

Tevens is de projectgroep Organisatieverandering in het leven geroepen, onder leiding van een extern adviseur. Boven de projectgroepen Dienstverlening en Organisatieverandering functioneert ook een stuurgroep. Onlangs is de businesscase Openbare Werken opgestart.

Financiële Consequenties

Het college wil 700.000 euro extra hebben om te komen tot een betere dienstverlening. Onder meer moeten hiervoor betaald worden: een projectleider reorganisatie (65.000 euro), een assistent projectleider implementatie Gemeentewinkel (29.120 euro), een vervanger voor het waarnemend hoofd Personeel & Organisatie (40.000 euro) en een onderzoek (nulmeting) naar de burgertevredenheid (34.400 euro). Maar dit zijn slechts kleine uitgaven. Zo is 100.000 euro benodigd voor het beschrijven van de processen hoe de dienstverlening plaatsvindt. Ook moeten knelpunten gedeeltelijk worden opgelost in de afdelingsplannen voor 2007 voor het bedrag van 301.500 euro. Voor onvoorziene kosten is meer dan 100.000 euro ingeschaald.

De genoemde activiteiten zullen leiden tot een advies hoe de Gemeentewinkel moet worden opgezet en hoe de organisatiestructuur gewijzigd moet worden. De conclusie van het voorstel ‘Werkkrediet reorganisatie 1ste fase’ luidt: ‘De kosten van de invoering, de financiële gevolgen in verband met de ICT-aanpassingen en het eventueel aanpassen van het gemeentehuis zijn nu nog niet in te schatten’. Ook de kosten voor de inzet van de ambtenaren die zich met dit hele proces bezighouden worden buiten beschouwing gelaten. ‘Dit kan betekenen dat de uitvoering van de afdelingsplannen verder onder druk komt te staan’, waarschuwt hetzelfde voorstel.

Al deze overlegorganen en praatgroepen hebben duizenden uren gestoken in de zoektocht hoe de burger toch beter bediend kan worden. De verwachtingen zijn hooggespannen hoe dankzij de investering van een miljoen euro een betere band met de burgers gekregen kan worden.

Gemeente voorkomt rechtszaak

Lisse – Een op handen zijnde rechtszaak tussen Elka Kistenfabriek en bouwbedrijf Van der Hulst is op het laatste moment verdaagd. Dit maakte wethouder Guus Mesman bekend tijdens de commissievergadering Ruimte en Infrastructuur op donderdag 20 januari. ‘Momenteel is Elka nog gevestigd aan de Greveling, maar ze zijn van plan om te verhuizen naar de Akkervoorderlaan in de Engel. Bouwbedrijf Van der Hulst heeft bezwaar gemaakt tegen de bouwplannen van Elka en vandaag hadden de beide partijen voor de rechter moeten staan. De beide partijen zijn dankzij enig masseerwerk van de gemeente toch weer in gesprek geraakt en de zitting is verdaagd.’

Openbaar Ministerie zwijgt als het graf over ‘Bloemenschansmoord’

Voorhout – De recherche is nog altijd bezig met het onderzoek naar de moord die op zaterdag 6 januari plaatsvond in een woning aan de Bloemenschans in Voorhout. Vooralsnog zijn er geen aanhoudingen verricht en laat het Openbaar Ministerie niets los over de vorderingen in het onderzoek.

door Joep Derksen

In de nacht van 13 op 14 februari zijn tientallen automobilisten aangehouden op de Oosthoutlaan met de vraag of zij meer informatie hadden over wat er gebeurd is in het bewuste huis. Herman Kroes, Persvoorlichter van het Openbaar Ministerie, vertelt hierover: “Er heeft een passantenonderzoek plaatsgevonden, wat normaal is in dit soort zaken. We kunnen geen melding maken of er resultaten uit zijn voortgekomen.’ Zelfs op de vraag of wellicht ook fietsers en voetgangers zijn aangesproken, wil Kroes niet antwoorden. "Daarover kan in het belang van het onderzoek niets worden meegedeeld."

De keet van de KLPD is ondertussen voor het bewuste huis aan de Bloemenschans verdwenen. "Maar mocht er aanleiding toe zijn in de loop van het onderzoek, dan word weer een onderzoek ingesteld", legt Kroes uit. Uit het feit dat nieuws over de 'Bloemenschansmoord' vooralsnog uitblijft, zou kunnen worden afgeleid dat politie en justitie in het duister tasten. Anderzijds zou men ook al verdachte(n) op het oog kunnen hebben en nog bezig kunnen zijn met het rondmaken van bewijs. De veronderstelling dat het motief voor de moord in de relatiesfeer zou liggen - in de buurt was bekend dat het niet boterde tussen het slachtoffer en zijn (ex)partner - is nog altijd niet bewaarheid.

Het zal duidelijk zijn dat Kroes zich niet laat verleiden tot enige uitspraak voer de denkrichting van het onderzoek. De woordvoerder uit zich in algemeenheden: "Een onderzoek van het Nederlands Forensisch Instituut bestrijkt altijd een behoorlijke tijdsperiode en is gericht op aanhouding van de verdachte. Mededelingen over de uitslagen van het onderzoek worden niet gegeven."

Ondanks het stilzwijgen zijn op dit moment (donderdag) twee zaken duidelijk: er hebben nog geen aanhoudingen plaatsgevonden en het onderzoek loopt nog. Kroes: "We doen geen mededelingen of mensen al zijn ondervraagd. Evenmin geven we een uitspraak over hoe het met de kinderen gaat. Dit is alle informatie die we momenteel vrij kunnen geven."

Provincie gaat veiligheid fietspad N444 alsnog bezien

Fietsers niet enthousiast na groot onderhoud

Teylingen – De klachten over het fietspad langs de Leidsevaart hebben de raderen van de bestuursorganen in beweging gezet. De gemeente Teylingen wijst naar de Provincie Zuid-Holland en de Provincie geeft uitleg over de redenen waarom het fietspad op deze wijze is aangelegd.

door Joep Derksen

Wethouder Gerrit van der Meer zegt in een reactie: “De N444 is een provinciale weg en naar aanleiding van de brief van Yvonne Warmerdam treden we in contact met de provincie. Bij hen ligt ook het primaat om deze klacht af te handelen.” De wethouder betwijfelt of het resultaat zal zijn dat het fietspad nogmaals wordt aangepakt: “Daar heb ik geen verwachtingen over. Ik kan me voorstellen dat dit niet direct hoog op de prioriteitenlijst van de provincie komt te staan. Wellicht zal de provincie contact opnemen met de uitvoerder om een en ander te evalueren, maar daar gaat de gemeente Teylingen niet over.” Aan Warmerdam’s klachten over de duur van de onderhoudsweken, waardoor het fietspad acht weken lang was afgesloten, kan Van der Meer weinig doen: “Dat is nu eenmaal gebeurd en gedane zaken nemen geen keer.”

Woordvoerder voor de Provincie Zuid-Holland is Linneke van Heemskerck. Woensdag 17 januari reageerde ze: “Bij ons zijn geen klachten binnengekomen over het fietspad. We hebben geen brief over ontvangen.” Van Heemskerck wilde wel ingaan op de aard van de klachten in de op 12 januari verstuurde brief: “Het klopt dat het fietspad niet horizontaal ligt. Dit is gedaan zodat het water op de weg en het fietspad bij regen in de aanliggende sloot kan aflopen.”

Kabels

Ze vervolgt: “Het fietspad hebben we niet geasfalteerd, omdat er kabels en leidingen onder liggen. Als het gebeurt dat we hierbij moeten, moet de weg worden opengebroken. Daarom is het beter het fietspad te betegelen in plaats van te asfalteren. Tegels zijn nu eenmaal sneller verwijderd en weer op de plaats teruggelegd.”

De wens om een vangrail wordt vooralsnog niet door de provincie gehonoreerd. “Er staat nu al een heg en besloten is, om deze te handhaven. De heg functioneert ook als een visuele scheiding tussen rijbaan en fietspad. Overigens is het fietspad bij de werkzaamheden verbreed naar drie meter. Voorheen was deze breedte circa 2.30 meter.” Maar er bestaat een kans dat er alsnog wordt ingegrepen, zo vertelt Van Heemskerck: “Zelf hebben we nog geen bandensporen gezien, maar we zullen onze verkeerskundigen laten nagaan of er aanleiding is om de veiligheid van de verkeersdeelnemers op andere wijze dan de heg te garanderen.”

Dit resultaat is toch redelijk bijzonder, want over het algemeen worden er geen nieuwe aanpassingen aan pas onderhouden fietspaden gedaan. Zo legt Van Heemskerck uit: “Eens in de zes jaar worden werkzaamheden uitgevoerd. Tot voor kort was het zo dat een traject pas werd aangepakt op het moment dat er een probleem was, zoals bijvoorbeeld een gat in de weg. Nu wordt een heel traject aangepakt op basis van zorgvuldige planning. Zo kunnen we het ‘postzegelonderhoud’ grotendeels vermijden. Uiteraard blijven we het onderhoud uitvoeren wanneer er toch ergens noodreparaties moeten uitvoeren.”

Er moeten nog een paar afsluitende werkzaamheden gebeuren aan het fietspad tussen de Nagelbrug en Noordwijk. De aansluiting op het oude fietspad bij de Nagelbrug wordt herbestraat en opnieuw geasfalteerd. Ook het nog resterende korte stukje bij de afslag Voorhout wordt herbestraat. De woordvoerder sluit af: “Het meest effectief om uw klachten of meldingen over provinciale wegen te melden, is op telefoonnummer 070 441 8000. Dit is een gemeenschappelijk nummer van de Provincie Zuid Holland en Rijkswaterstaat. De mensen kunnen dan spreken met iemand van de meldkamer, die de berichten naar de juiste instantie door zal sturen.”

“Eén en al hobbel”

Volop klachten over fietspad langs Leidsevaart

Teylingen – Na acht weken konden de fietsers tussen Oegstgeest en Noordwijk eindelijk weer gebruik maken van het fietspad langs de N444, beter bekend als de Leidsevaart. Het eindresultaat valt velen tegen. De eerste klachtenbrief ligt al bij de Provincie en de gemeente Teylingen en navraag bij gebruikers van het fietspad zelf levert ook een weinig rooskleurig beeld op.

door Joep Derksen

Yvonne Warmerdam uit Oegstgeest gebruikt het fietspad vier keer per week en zwengelde de discussie aan: “Mijn opluchting over het feit dat het fietspad na acht weken eindelijk klaar was, is omgeslagen in frustratie en ongerustheid. Een aantal jaren geleden is dit deel van het fietspad ook al opnieuw bestraat, door 1 enkele man: het fietspad lag er toen weer helemaal glad en strak bij (bij deze alsnog hulde aan deze man!). Mijn frustratie komt dan ook voort uit het feit dat het fietspad deze keer ontzettend slecht bestraat is: het is een en al hobbel. Ik ben dan ook van mening dat de geleverde (non-)kwaliteit van dit project, waar veel geld aan is besteed, niet geaccepteerd zou mogen worden.”

Ook de weg zelf vindt Warmerdam gevaarlijk: “Deze is nog steeds vrij smal voor twee elkaar passerende bussen of vrachtauto’s. Er ligt nu een nog minimaler strookje tussen weg en fietspad van circa 80 cm en daardoor wordt het voor fietsers nu nog gevaarlijker dan het al was. Ik schrik van de grote hoeveelheid bandensporen naast het asfalt en op het pad zelf. Iemand is al dwars door het heggetje gereden.”

Vangrail

Ze is duidelijk over haar wensen: “Ik wil dat men bij werkzaamheden meer rekening houdt met de fietsers. Als je ons serieus neemt, dan bestraat je het goed. Ik snap ook niet waarom ze het niet geasfalteerd hebben. De hele weg heeft open gelegen en dit was je kans geweest. Om ongelukken te voorkomen moet er als het aan mij ligt een vangrail geplaatst worden tussen het fietspad en de weg op het gedeelte Nagelbrug – afslag Voorhout. Bovendien moet het pad opnieuw bestraat worden.”

Ze krijgt steun van andere fietsers langs de Leidsevaart die gevraagd wordt naar hun mening. Marloes Witteveen, scholiere, is het hartgrondig met de klaagster eens: “Er is niet veel verbeterd met die werkzaamheden. Het pad is niet glad en ik had liever asfalt gehad. Het is jammer dat ik zo’n lange periode heb moeten omfietsen en dat dit het resultaat is.” Ook Lisa Poot moppert: “Er is niets verbeterd en het pad is precies hetzelfde als eerst. Ze hadden dat gewoon moeten asfalteren!”

Huub de Reus is iets genuanceerder: “Ik fiets hier al 30 jaar en regelmatig wordt dit pad aangepakt, maar iedere keer gebeurt het dat er een vrachtwagen over het fietspad gaat en dan liggen de tegels weer scheef. Zoals het pad er nu bij ligt, mogen we niet mopperen.” De jeugdige Rick van der Zalm woont op een boerderij aan het fietspad. Hij vertelt: “Het pad is alleen maar slechter geworden en hobbelt veel meer dan voor de reconstructie. Bij de gedeelten waar ze klinkers hebben gelegd, is het net of je een drempel overgaat, zo ben je aan het schudden.”

De Provincie Zuid Holland en de gemeente Teylingen konden nog geen commentaar geven, maar dit verhaal wordt ongetwijfeld vervolgd!

‘Zonder eigen onderzoek is het onmogelijk een overtuigend weerwoord te bieden aan het college’

Lisse – Wethouder van Financiën Bas Brekelmans (VVD) krijgt felle kritiek van D66-fractievoorzitter Cees Verburg over Brekelman’s gewijzigde standpunt aangaande de voorgestelde verhoging van de bouwleges bij aanvraag van een bouwvergunning. Deze verhoging is volgens het college nodig om de kosten te dekken van de invoering van het Politiekeurmerk Veilig Wonen (PKVW).

Meerdere politieke partijen stelden in de raadsvergadering van 23 november ernstige vraagtekens bij deze verhoging van de bouwleges. Of zoals Verburg het zei: ‘Dan moeten aanvragers van kleine bouwwerkzaamheden, zoals een dakkapel of een kippenhok, moeten meebetalen aan het PKVW, terwijl dit eigenlijk niet relevant of aan de orde is voor hun specifieke bouwwerk. Brekelmans zei tijdens die vergadering toe nogmaals naar dit punt te kijken.’

Afgedaan

In de daaropvolgende commissievergadering Maatschappij en Financiën gaf Brekelmans onder meer aan dat er geen sprake was van onrechtvaardigheid, aangezien kleine bouwwerkzaamheden vergunningsvrij zijn. ‘Daarom kan er in die gevallen ook geen heffing voor de PKVW opgelegd worden.’ De zaak leek hiermee afgedaan, maar vorige week kwam de wethouder met een ander bericht.

Brekelmans had zich laten informeren door een extern juridisch adviseur die begin december concludeerde dat de PKVW een zaak van individueel belang is en daarom zou het geen probleem zijn hiervoor heffingen op de leges te kunnen leggen. Brekelmans: ‘Deze week kreeg ik een (sterk verlaat) advies van een andere specialist op het gebied van gemeentebelastingen. Deze stelt dat er in hun ogen geen sprake is van individueel belang, maar van algemeen belang. Daarom heb ik besloten om dekking te zoeken voor de PKVW-heffingen uit de algemene middelen.’

Schoorvoetend

Verburg ergert zich aan de gang van zaken: ‘De reactie van de wethouder verbaast mij geenszins en versterkt mijn stellingname dat je niet zomaar alle kosten die je op een afdeling maakt, mag toerekenen aan (bouw)leges onder de verwijzing van ‘kostendekkenheid’. Van dit standpunt is het college nu dus ook schoorvoetend overtuigd middels een aanvullend extern fiscaal juridisch advies. Het college was dus kennelijk niet zeker van haar zaak op het moment dat zij haar reactie aan de gemeenteraad gaf. Ik kan dan ook maar komen tot een conclusie: het aanvullend advies onderschrijft en versterkt mijn stellingname en dat is een pijnlijke constatering, want in tegenstelling tot het college staan mij geen dure externe deskundigen ter beschikking. De (hoogte van de) bouwleges ga ik sowieso in de loop van dit jaar nog eens kritisch tegen het licht houden.’

Enigszins droevig is de eindconclusie van Verburg: ‘Indien je als fractie/raadslid geen eigen onderzoek pleegt en je puur laat leiden door raadsvoorstellen en toelichting(en) van het college, dan is het onmogelijk een overtuigend en geloofwaardig weerwoord te bieden aan dit soort complexe vraagstukken.’

Gemeentelijke visitekaartjes

Lisse – Fractievoorzitter Hans Bet van de PvdA wil graag gemeentelijke visitekaartjes laten drukken. Dit verzoek stelde hij tijdens de presidiumvergadering vorige week maandag. Op de visitekaartjes moet niet alleen de naam van de persoon, het logo en adres van de gemeente Lisse staan, maar ook het logo van de betreffende politieke partij, zo is de wens van Bet.

‘Als ik collega-raadsleden uit andere gemeentes tegenkom, hebben ze allemaal mooie visitekaartjes. Wij hebben niets om ons fatsoenlijk mee voor te stellen. Laten we er dus voor zorgen dat we ook visitekaartjes kunnen krijgen, want het kost geen drol’, aldus Bet. Het idee voor de visitekaartjes is overigens niet geheel nieuw, want de gemeenteraad heeft in de vorige raadsperiode een besluit over visitekaartjes al afgewezen vanwege de extra kosten.

Commissaris van de Koningin Franssen komt op werkbezoek

Lisse – De Commissaris van de Koningin van Zuid-Holland, Jan Franssen, brengt op 8 maart een bezoek aan Lisse. Tijdens dit bezoek wordt een uur ingeruimd voor gesprekken met de gemeenteraadsleden. Dit bezoek vindt plaats op de dag na de verkiezingen voor de Provinciale Staten en wellicht is dit niet helemaal toevallig gepland.

Franssen bezocht namelijk de fusiegemeenten Teylingen en Katwijk op 22 november, de dag waarop de verkiezingen voor de Tweede Kamer werden gehouden. Onderwerp van gesprek op die dag was de voortgang van de fusies en hoe de inwoners van de dorpen tegenover de ontwikkelingen staan. Dat Franssen, voorstander van gemeentelijke fusies, ook de voortgang van de niet-vrijblijvende samenwerking tussen Lisse, Hillegom en Noordwijkerhout wil bespreken, ligt in de lijn der verwachtingen.

De verschillende politieke partijen gaan in ieder geval een wensenlijstje met onderwerpen opstellen, dat ze graag met de Commissaris willen bespreken. Zo willen de politici aan Franssen verduidelijken wat de reden was voor het verzoek om de OZB te mogen verhogen. Ook wil de politiek onder meer de geluidsnormen (20 Ke-contour) voor Schiphol ter sprake brengen. Deze normen belemmeren namelijk bouwplannen voor woningen en bedrijven in Lisse.

Bowlsteam viert 12,5 jarig bestaan

Sassenheim – Een van de minst bekende internationaal beoefende sporten die in het sport- en recreatiecomplex De Wasbeek wordt beoefend is bowls. Dit jaar viert het bowlsteam dat iedere donderdag in deze sporthal samenkomt het 12,5 jarig bestaan.

Bowls wordt gespeeld met ballen, de zogeheten bowls, waarbij het gewicht net iets uit het middelpunt ligt. De bowls mogen maximaal 1,5 kg wegen en ze zijn van verschillende gewichten. De ‘jack’ is het doelballetje. Bij bowls is het de bedoeling om de eigen bowl dichter bij de jack te spelen dan die van de tegenstander. Elke bowl die aan het eind van het spel dichter bij de jack ligt dan een bowl van de tegenstander is een punt. Het speelveld is een mat die minimaal dertig meter lang en vier meter breed is.

Tussendoortje

Dick de Romph, een van de spelers, is net als de rest lid van de Sassenheimse jeu de boulesvereniging De Vaste Voet. Aangezien er in de winter geen wedstrijden georganiseerd worden, komen de bowlers in die periode wekelijks bij elkaar. Wat begon als een leuk tussendoortje is een echte verslaving geworden.

‘Het is ook een echte sport die te zien is op BBC en Eurosport. Eind januari zijn de Europese Kampioenschappen te zien, maar helaas redde Nederland het net niet in de voorrondes om zich te plaatsen. Wij spelen overigens geen internationale competitiewedstrijden, want ons gaat het puur om de gezelligheid.’ De groep waarin De Romph speelt, bestaat uit acht personen en één reserve. ‘En we hopen allemaal dat hij reserve blijft, want anders zou het betekenen dat iemand van ons op het kerkhof ligt’, vertelt de bowler met gevoel voor humor.

Enthousiast

Bowls wordt gespeeld door oud en jong en erg gemakkelijk om te leren. Bovendien is het een gezellige en goedkope sport. Er bestaan mogelijkheden om een nieuw team op te richten, maar daarvoor zijn wel enthousiaste mensen nodig die het spelletje willen spelen. De Romph zegt uitnodigend: ‘De mensen mogen gerust komen kijken: we spelen tot maart iedere donderdagochtend van 10:00 tot 12:00 uur. Zelf zijn we niet op zoek naar uitbreiding, maar een paar jaar geleden speelde ook een tweede groep mensen bowls in De Wasbeek.

Voor meer informatie: Stichting Wasbeek, Van Alkemadelaan 12, 2171 DH Sassenheim, Tel: 0252 215 594, Email: info@wasbeek.nl. Ook kan gekeken worden op de website van de Nederlandse Indoor & Outdoor Bowls Bond: www.niobb.nl.

Bond van Ouderen viert deze week haar 30-jarig jubileum

“We zijn geen club die alleen maar kaart en bingo speelt”

Voorhout – De Bond van Ouderen (BVO) viert deze maand haar 30-jarig bestaan en organiseert tal van activiteiten. Een uitstekend moment dus om terug te kijken op wat de BVO voor de mensen betekent heeft. Ben Went (76) is al 11 jaar voorzitter van de bond met 650 leden en in een interview vertelt hij vol passie over de wijze waarop veel vrijwilligers bijdragen aan de oudere generaties.

door Joep Derksen

Ben was directeur van basisschool Antonius en soms heeft hij het gevoel dat er niet veel verschil is tussen zijn werkzaamheden toen en nu. “Na afloop van een activiteit kwamen de kinderen op me af om te bedanken voor de fijne dag en ook nu komen ‘grotere kinderen’ zeggen dat ze het zo geweldig hebben gehad bij een bijeenkomst.” Hij kaart direct aan wat hem al jaren stoort: “We zijn geen club die alleen maar kaart en bingo speelt, maar hebben een duidelijke maatschappelijke functie. Wij halen door het organiseren van allerlei evenementen de 55+ mensen uit hun eenzaamheid.”

Gruwelen

De eerste maatregel die Ben nam na zijn aanstelling als voorzitter, was het veranderen van de oude naam ‘Bejaardenbond’ in Bond van Ouderen. Hij zegt hierover: “We zijn geen club van bejaarden, dat woord doet me gruwelen. De mensen zijn enorm vitaal en graag bereid allerlei dingen te doen. En gelukkig organiseren we veel evenementen in De Verdieping. Wekelijks maken zo’n 135 mensen gebruik van activiteiten als bridgen, sjoelen, tekenen en jeu de boules. Maar ook hebben we een hobbyclub waar je kunt knutselen met papier en een ouderenkoor. Dit koor heeft onder leiding van de fantastische dirigent Toos Cozijn al veel prijzen behaald op concoursen.”

Naast de maatschappelijke functie treedt de BVO ook op als belangenbehartiger voor haar leden. De organisatie bemiddelt wanneer er een geschil bestaat tussen een (overheids)instantie en een lid. Informatiemiddagen vinden regelmatig plaats, onlangs nog over de invoering van de WMO. Ben is benieuwd wat de gemeente Teylingen zal ondernemen waar het gaat om de harmonisatie van subsidies. Zal dit betekenen dat de gemeentelijke bijdrage aan de BVO omlaag gaat?

Het jaarprogramma voor 2007 staat al helemaal volgeboekt. Niet voor niets is de slogan: “Je bent 55-plusser en je wilt wat”. Ben is blij met de mensen die willen helpen activiteiten op te zetten: “Er zitten gelukkig ook wat jongeren van 60+ bij die zaken willen aanpakken.” De BVO helpt haar leden ook met het invullen van de belastingaangiftes, een dienstverlening waarvan veel 55+ers dankbaar gebruik van maken.

Servicebusje

De BVO Voorhout werkt heel nauw samen met de SWOT (Stichting Welzijn Ouderen Teylingen) en organiseert regelmatig gezamenlijk activiteiten met deze stichting. Vorig jaar sloten de BVO’s van Sassenheim, Warmond en Voorhout een convenant, om als één spreekorgaan naar de gemeente toe op te treden. Tot een volledige fusie zal dit overigens de komende jaren niet leiden, daarvan is Ben overtuigd: “Je moet de mensen niet naar Sassenheim of Warmond laten gaan, want dat is de dood van de activiteiten. En het inzetten van een servicebusje is ook niet de oplossing want de mensen gebruiken nu ook niet de regiotaxi om naar de activiteiten te gaan.”

Het dertigjarig bestaan wordt gevierd op donderdag 18 januari in de Verdieping aan de Herenstraat. In een gezellig samenzijn van 13:30 – 16:45 uur krijgen de mensen een fijn programma voorgeschoteld. Zo zal niemand minder dan Marijke Kots een solotoneel geven over Aletta Jacobs. Op 25 januari krijgen alle vrijwilligers van de BVO een speciale avond voorgeschoteld. Ben: “We zouden nooit 30 jaar hebben kunnen bestaan zonder hen: ze zijn de handjes en voetjes van het bestuur.” Voor meer informatie over de BVO Voorhout: Tel. 0252 210 913 of: voorhout.bvo@hetnet.nl.

Werkgroep Kunstpromotie opent nieuwe expositie

“Het beeld zit in de steen en ik hak slechts het overtollige materiaal weg”

Voorhout – Opnieuw heeft de Werkgroep Kunstpromotie een expositie opgezet in het bestuurscentrum. Dit keer zijn de werken van schilderes Irene Olivier en beeldhouwer Hans Petit te bewonderen. Vijf jaar geleden nodigde Olivier haar collega uit in Voorhout te exposeren en dit keer was Petit de initiatiefnemer. De bezoekers uitten veel lovende woorden over de tentoongestelde werken.

door Joep Derksen

Petit is 77 jaar en na zijn pensionering heeft hij het beeldhouwen ontdekt. Hij begon met schilderen, daarna ging hij boetseren en “nu zit ik in marmer”, vertelt Petit. “Ik houd van kunst en schoonheid: dat zijn de fijne dingen van het leven. Hoe ouder je wordt, hoe meer je gaat genieten van de mooie zaken.”

Op de vraag hoe hij zijn stijl zou omschrijven, antwoordt de kwieke beeldhouwer: “Ik houd net van stijl en thema’s. Ik zie een steen voor me en luister naar wat die steen mij vertelt wat ik ermee moet doen. Het resultaat is altijd anders en ik weet van tevoren niet wat het gaat worden. Het beeld zelf zit vaak al in de steen en ik hak slechts het overtollige materiaal weg. Ik begin gewoon en ontdek gaandeweg wat het gaat worden, maar altijd wordt de rauwheid van de steen deels in het kunstwerk gelaten.”

Schildersclub

Tijdens de druk bezochte opening van de expositie konden mensen genieten van de muziek van Glik un Gelekhter. Onder de klanken van dit klezmerensemble vertelt Olivier, die al 16 jaar met de kwasten in de weer is: “Schilderen is heerlijk; het is mijn leven en geeft ontzettend veel voldoening. Vaak zit ik in mijn zomerhuisje in het bos bij Leersum en begin gewoon iedere dag te werken. Ik zit ook bij een schildersclub, waardoor ik bijna iedere dag een model kan schilderen.”

Ze vervolgt: “Mijn hele leven staat in het teken van de creativiteit. Schilderen is een vak en je kunt er niet zo maar mee beginnen. Je moet weten wat je aan het doen bent; wanneer gebruik je donkere kleuren en wanneer lichte kleuren. Ook maak je gedurende je schildertijd verschillende periodes mee. Zo groei ik momenteel zelf toe naar het meer abstracte werk.” Olivier wordt enthousiast: “De schilderijen die ik maak zijn wel een beetje mijn kinderen, ja. Voor zo’n expositie is het dan ook moeilijk om te kiezen welke werken je laat zien.”

Een van de bezoekers is Marianne Hartemink, zelf ook keramiste. Ze kijkt naar een van de werken van Petit en zegt: “Over het algemeen is het fantastisch werk en hij heeft een enorme groei gemaakt. Petit heeft bij mij op les gezeten en hij is een geweldige man die enorm bezeten is om het goed te doen. Wat hier in de expositie staat is erg mooi.” Ook een andere bezoeker, Leon Sciarone, vind de tentoongestelde werken prachtig. “Wat ik zie, spreekt me aan qua kleuren en samenstelling. Het werk Opalia bijvoorbeeld heeft een heel mooie beeldvorm, met die grote kont en borsten. Het brengt het oermoedergevoel boven.”

De expositie is tot 3 maart te bezichtigen in het Bestuurscentrum in Voorhout, aan het Raadhuisplein 1. Toegang is gratis en het centrum is dagelijks geopend tijdens kantooruren.

Martine Benschop – Jansen zet zich in voor vrede en gerechtigheid in Soedan

“Mijn hartenwens is dat Soedan echte vrede zal meemaken”

Voorhout – Op een leeftijd dat veel mensen uitkijken naar hun pensionering, of al vele jaren al hun tijd besteden aan hobby’s en de dagelijkse beslommeringen, zet Martine Benschop – Jansen (64) zich in voor de Soedanese bevolking. Regelmatig reist ze naar Soedan om te helpen vrede en gerechtigheid te brengen in dit door oorlog verscheurde Afrikaanse land.

door Joep Derksen

In de jaren dat Martine nog een klein meisje was, kwam regelmatig een goede vriend van haar ouders op bezoek. Hij was missionaris in Oeganda en vertelde altijd spannende verhalen. “Zijn verhalen waren fantastisch en een genot om naar te luisteren”, zo vertelt Martine. “Ik denk dat daar mijn interesse voor Afrika is gewekt.”

Na haar studie niet-westerse sociologie aan de landbouwhogeschool in Wageningen, heeft de kwieke vrouw 30 jaar gewerkt voor Cebemo, een organisatie die in 2000 is opgegaan in Cordaid. In 2006 heeft ze afscheid genomen, maar het vuur brandde nog hevig in haar om bij te dragen aan de ontwikkelingen in Afrika. Daarom zette ze, samen met enkele anderen, haar eigen bedrijf op: Pace Consultants. “Ik wilde niet ophouden met werken en met mensen van mijn eigen leeftijd zetten we nu projecten op, die de leefomstandigheden van de mensen moeten verbeteren. We willen samen mensen begeleiden, stap voor stap, naar een betere toekomst.”

Gerechtigheid

Op dit moment wordt Martine ingehuurd door Stichting Vrede & Gerechtigheid Nederland (www.cjr.nl). Ze heeft zelf gekozen om voor deze organisatie naar Soedan te gaan, omdat haar grootste prioriteit is, dat ze met haar expertise daadwerkelijk kan bijdragen aan de lokale situatie. “Het gaat hierbij niet alleen om projecten voor betere waterkwaliteit of gezondheid, maar ook om het versterken van rechtsgelijkheid en versterkte organisaties. Soedan is een land met enorme problemen, maar ook immense mogelijkheden. Sinds twee jaar is er officieel vrede en met weinig capaciteit gebeurt er van alles om het land op te bouwen. Maar helaas zijn er ook problemen, bijvoorbeeld als het erom gaat dat veroorzakers van veel leed nog steeds niet ter verantwoording zijn geroepen. Samen met de lokale bevolking en de (religieuze) dorpsbestuurders wil ik komen tot een oplossing om de slachtoffers gerechtigheid te geven, maar dan wel op de manier zoals de Soedanezen het zelf willen. Een blanco amnestie werkt niet, want mensen moeten niet straffeloos rondlopen. Er moet plaats zijn voor genoegdoening voor slachtoffers. Dat moeten ze kunnen krijgen, want het is een essentieel onderdeel van het verzoeningsproces.”

Wanneer Martine in Soedan is, verblijft ze daar zo’n twee tot drie weken en praat dan met heel veel mensen. “Ik heb heel goede contacten met vrouwenactivisten in het Arabische noorden van het land. Dit zijn fantastisch moedige vrouwen, die kritisch zijn naar de overheid. Hen wil ik helpen door te luisteren, kritische vragen stellen, advies geven en het opzetten van plannen. Zeker als je bekijkt hoe sommige vrouwen worden behandeld, heb ik diep respect voor hen.”

Vertrouwen

Martine’s doelstelling is om de Soedanese bevolking weer te leren samenwerken en vertrouwen in elkaar te hebben. “Maar dat is een lang proces dat van binnenuit moet komen. In Soedan worden meer dan 300 talen gesproken en er zijn hele grote verschillen in cultuur. We zoeken naar een oplossing die past bij de situatie, wellicht door het opzetten van lokale tribunalen. In een alternatief voor totale amnestie, waarbij alle misdaden vergeven, maar niet vergeten worden, geloof ik niet.”

De 64-jarige vrouw concentreert haar werk op lokaal niveau en van daaruit geeft ze signalen af naar de nationale regering en de internationale organisaties. Soedan staat niet bekend als een veilig land, maar Martine heeft geen angst: “Ik ga nooit alleen op stap, omdat we altijd met lokale mensen samenwerken, is er constant iemand bij mij in de buurt die de plaatselijke situatie kent. Ik blijf ook altijd gewoon mezelf en probeer niet lokaal te zijn. Dat is flauwekul, want als buitenstaander kun je nooit een ‘lokalo’ worden: de mensen zien dat meteen.”

Wel past ze ervoor op om mensen tegen het verkeerde been te schoppen. Als ze een imam ontmoet, zal ze dus altijd een sjaal dragen, zodat ze die, indien noodzakelijk, op het hoofd kan dragen. Daarnaast is ze eraan gewend om niet iedere dag drie maaltijden te kunnen eten. “Ik eet met de mensen mee en dat kan betekenen dat je maar een of twee keer per dag wat binnen krijgt. Ook eet ik niet altijd mee. Ongewassen groentes bijvoorbeeld laat ik staan.”

Muggen

Veel mensen die actief zijn in Afrika bij het ondersteunen van de lokale bevolking raken opgebrand, maar Martine niet. Hoe kan dat? “Ik doe het al zo lang, dus ik ben de ontberingen gewend. Je moet soms acht tot tien uur in een oude Landrover zitten, in de Afrikaanse hitte met alle stof en de muggen die je constant lastig vallen. Dat is soms zwaar voor de mensen. Maar het mooie wat ik door de jaren heen meemaak, is dat ik de mensen zie groeien. Eerst kom je ze tegen in een assistentenbaantje en door de jaren heen ontwikkelen ze zich tot leidinggevenden en zelfs nationale politici. Dat is hartstikke leuk om te zien. De mensen zitten ook vol ideeën en zijn absoluut niet dom. Het is heel boeiend om samen te brainstormen en dat verveelt nooit.”

Hoe lang wil Martine nog doorgaan, is de vraag die toch gesteld moet worden. Daarin is ze duidelijk: “Ik ben betrokken bij de medemens, dat zit toch in het beestje. Als geboren Brabantse doe ik altijd dingen gezamenlijk. Zo lang als mijn gezondheid het toestaat en mijn collega’s me niet als last beschouwen, wil ik graag doorgaan. Ook zorg ik ervoor dat ik niet verstijf in mijn ideeën.”

Ze sluit af: “Mijn hartenwens is dat Soedan echte vrede zal meemaken, een harmonieuze samenleving waarin mensen elkaar kunnen vertrouwen en samen kunnen werken. Ik sprak met de jeugd in Soedan en een meisje verwoordde het als volgt: “Wij willen nu stappen ondernemen, zodat onze kinderen ooit vrede kunnen kennen.” Prachtiger kun je het toch niet zeggen?”

Werk aan de kerk

Miljoen euro benodigd voor renovatie Bartholomeuskerk

Voorhout – De Bartholomeuskerk bestaat in 2008 alweer 125 jaar. Door de jaren heen worden regelmatig reparaties uitgevoerd, maar het is nu hoog tijd voor een grondige renovatie, aldus pastor De Groot. De kosten hiervoor zullen circa 1 miljoen euro bedragen en de parochie hoopt dit met behulp van subsidies en donaties binnen te halen. “Het is niet zo dat je met een helm op in de kerk moet zitten uit angst dat het pleisterwerk naar beneden valt, maar je kunt beter nu goed investeren, om de komende jaren het onderhoudswerk bij te kunnen houden.”

door Joep Derksen

“We willen onze kerk aanpassen aan de eisen van deze tijd, met extra verlichting en goede loopruimtes. De renovaties zullen in drie fasen uiteenvallen. Als eerste wordt het metsel- en voegwerk van de gehele kerktoren aangepakt. Deze toren zal dan ook in de steigers worden gezet. Daarnaast brengen we de vier dakkapelletjes hoog in de spits weer terug.”

De oudere Voorhouters zullen zich deze kapelletjes nog goed kunnen herinneren. Maar ook de dakkapellen van de wijzerplaten worden vernieuwd, aangetast als ze zijn door de tand des tijds. De Groot: “De klok zelf willen we zoveel mogelijk behouden, maar je weet niet wat je tegenkomt.” Het kruis op de toren is de afgelopen jaren ook licht scheef gaan hangen en zal worden gerenoveerd en herplaatst.

Gebrandschilderde ramen

Als de toren af is, wordt het metsel-, voeg-, lei-, lood- en zinkwerk van de zijgevels van het kerkgebouw in verschillende fases aangepakt. Ook de gebrandschilderde ramen worden gerenoveerd. De totale kosten voor de werkzaamheden bedragen meer dan € 650.000 voor de toren en het achterstallige onderhoud van de rest van de kerk. Voor de periode van 2011 – 2019 heeft de kerk nog € 400.000 extra nodig voor het jaarlijks onderhoud.

Om de tussenstand bij te houden, hangt in de kerk de Barthometer, die precies aangeeft wat de behaalde inkomsten zijn. De Groot: “We willen beginnen met de renovatie als we een substantieel deel van het benodigde bedrag binnen hebben. Wanneer er over vijf maanden drie ton op de Barthometer staat, kunnen we direct beginnen met de eerste fase.”

Inkomsten

De eerste inkomsten zijn al binnen, vertelt de pastor. “We hebben zo’n 1.300 kerststerren verkocht en gaan bijvoorbeeld kaarsen en flessen wijn met daarop een afbeelding van de kerk verkopen.” Hij is de eerste die erkent dat de opbrengsten hiervan bij lange na niet toereikend zullen zijn om alle kosten te dekken. “Natuurlijk hopen we dat niet alleen de parochianen, maar ook de andere inwoners van het dorp hun steentje kunnen bijdragen. Al 124 jaar is de kerk belangrijk en bepalend voor het dorpsgezicht en ik hoop dat dit zo zal blijven.”

De Bartholomeus parochie schrijft fondsen en instellingen aan om in aanmerking te komen voor subsidies. Daar moet het leeuwendeel van het benodigde bedrag vandaan komen. Mochten er niet voldoende inkomsten zijn om de renovatie te laten plaatsvinden, zou dat dan het einde betekenen van de kerk zelf? Zo ver wil De Groot niet gaan: “De afgelopen jaren hebben we ook talloze reparaties en wijzigingen doorgevoerd, maar het is net als met een fiets, waarbij je vijf keer de achterband plakt. Als de band dan weer lek is, ga je naar de winkel om een nieuwe band te kopen. Het is echter wel duidelijk dat er wat moet gaan gebeuren om de monumentale kerk voor de toekomst te behouden.”

Ook bedrijven kunnen sponsoren en wellicht worden de ondernemingen bedankt middels een bord met een tekst als: “De renovatie van deze kerk is mogelijk gemaakt door giften van…”. Reclame-uitingen binnen de kerk zijn echter uit den boze, zo vertelt pastor De Groot: “Als ik liturgisch bezig ben, gaat het mij niet om het geld: ik heb dan een boodschap te verkondigen.”

Donaties en giften kunnen gaan naar: Restauratiefonds Bartholomeus parochie, bankrekeningnummer: 11.29.04.742.