Tienduizenden euro’s boete

Voor illegaal huisvesten arbeidsmigranten

RIJPWETERING – De beheerders van een bedrijfswoning op Zuidweg 5 en 5a moeten een dwangsom van 27.400 euro betalen voor het illegaal huisvesten van arbeidsmigranten.

Volgens de gemeente Kaag en Braassem was er van alles mis in het pand. Eind vorig jaar legde het gemeentebestuur een dwangsom op van in totaal 60.000 euro. De mensen moesten de brandveiligheid verbeteren, de omvang van de bedrijfswoning verminderen en stoppen met het huisvesten van de arbeidsmigranten. Een half jaar na het opleggen van die dwangsom bleek echter, dat die arbeidsmigranten er nog steeds woonden.

De beheerders van de bedrijfswoning lieten weten, dat ze bij een gesprek met gemeentelijke toezichthouders begin dit jaar hadden begrepen ‘dat het wel goed was zo’. Toen duidelijk werd gemaakt, dat de arbeidsmigranten écht weg moesten, werden deze zeven mensen direct uit de bedrijfswoning gezet. Toch zet het gemeentebestuur door met het opleggen van de dwangsom, al is het dan voor een lager bedrag.

Het pand zou verhuurd worden, omdat verkoop van het pand te weinig op zou brengen om alle vaste lasten te betalen, zo voerden de beheerders aan. Als gevolg van de last onder dwangsom zouden zij dan ook verder in de schulden komen. Maar volgens het college van burgemeester en wethouders is dit niet aangetoond.

Maar is het wel eerlijk, om mensen aan te slaan voor 27.400 euro, terwijl ze (uiteindelijk) aan alle voorwaarden voldoen? Een gemeentelijk woordvoerder stelt, dat de hoogte van de dwangsom ‘naar evenredigheid’ is opgelegd. De termijn om de illegale situatie aan te pakken is verstreken. Omdat het aantal arbeidsmigranten eerder dit jaar gehalveerd werd naar zeven, heeft de gemeente wel de hoogte van de dwangsom aangepast.

Jongerenwoningen op bedrijventerrein

WOUBRUGGE – De Stichting Huisvesting Werkende Jongeren (SHWJ) wil 36 sociale huurappartementen voor jongeren bouwen in Woubrugge. Deze woningen moeten komen aan de Woudsedijk-Zuid 22; op de plek waar nu nog bedrijfsgebouwen staan.

De SHWJ is in de Leidse regio al meer dan vijftig jaar actief met het realiseren van betaalbare woonruimte voor jongeren. Deze ideële organisatie richt zich daarbij op jongeren tussen 18 en 28 jaar. Zo kunnen zij een zelfstandig leven opbouwen, terwijl ze in de tussentijd hoger op de wachtlijst komen bij andere woningbouwverenigingen. Of natuurlijk jarenlang kunnen sparen om zelf een woning te kopen.

Gedurende de afgelopen halve eeuw zijn ongeveer tienduizend jongeren aan een huis gekomen. Arie Feij is directeur van SHWJ: ,,Iedereen die geld met geld wil maken, zonder zich in te zetten voor de maatschappij, duikt op de vastgoedmarkt. We moeten concurreren met particuliere huisjesmelkers en harde investeerders die alleen gaan voor eigen gewin en rendement. En niet voor betaalbare woningen en een bijdrage aan het geluk in de maatschappij.’’

Het gemeentebestuur van Kaag en Braassem heeft een principeverzoek ontvangen om de bouw van de huurappartementen mogelijk te maken. Omdat de bestemming van de Woudsedijk-Zuid 22 nu nog ‘Bedrijven’ is, kan het wijzigen van die bestemming wel anderhalf jaar duren. Omwonenden zijn uitgenodigd om op 6 september naar café ‘Die Twee’ te komen. De eerste reacties zijn nu al positief. Roeljan Buijs noemt de jongerenwoningen ‘een goede aanwinst voor het dorp’ voor ‘zelfstandige, onafhankelijke jonge mensen, die ergens moeten beginnen’. Ook Stefanie Femke van Honk is enthousiast: ‘’Wat een goed initiatief!’’

Wegkijkpolitiek

Column

Meerdere malen per week fiets ik een rondje Groene Hart. Door weer en wind kom ik dan op de mooiste plekjes, al moet ik bekennen dat ik de voorkeur geef aan droog weer. Mét een beetje zon voor de benodigde vitamine-D.

Maandag reed ik door Rijnsaterwoude; een schitterend dorp, waar alle wereldse polemiek langs lijkt te gaan. De boeren bewerken hun akkers, het door vrijwilligers gerunde Schoolhuis opent haar deuren voor gemeenschapsactiviteiten en eens per jaar kan de jeugd daar genieten van een maisdoolhof. Ook zijn de straten in Rijnsaterwoude over het algemeen keurig aangeharkt en liggen ze er goed bij.

Maar niet op deze maandag; langs de straat stonden de welbekende pmd-zakken; voor de plastic, metaal en drankkartonproducten. Helaas waren veel van die zakken compleet opengescheurd en de inhoud ervan werd speeltjes voor de wind. Allerlei broodzakken, melkpakken en ander plastic materiaal waaide over de straat en in de sloten. ‘Welke aso heeft dat nou weer gedaan?’, was mijn eerste gedachtegang.

Een paar honderd meter verder betrapte ik deze aso op heterdaad. En hij bleek niet de enige; de plastic zakken blijken namelijk opengescheurd te worden door meeuwen. Zij veroorzaken de overlast en door hun gedrag zorgt het apart inzamelen van plastic juist voor méér verontreiniging van de woonomgeving. Het gedrag van de meeuwen aanpassen, gaat natuurlijk niet lukken. Maar de oplossing ligt natuurlijk voor de hand en wordt bijvoorbeeld in de gemeente Teylingen al toegepast: daar kunnen inwoners hun pmd-afval langs de kant van de weg zetten in pmd-containers. Hier hebben de mensen geen last van de meeuwenterreur op het plastic afval.

Het gemeentebestuur van Kaag en Braassem blijkt echter helaas nog niet zo ver te zijn. Een woordvoerder geeft aan: ,,Inzameling met zakken heeft als voordeel dat het relatief goedkoper is dan inzameling met minicontainers. Ook is voor de inzamelaar goed zichtbaar of er ander afval dan PMD in zit. Nadelen zijn inderdaad dat zakken kunnen open scheuren en wegwaaien. Een ander nadeel is dat inwoners de zakken zelf op een geschikte plek moeten bewaren.’’ Hij vervolgt: ,,De inzameling via minicontainers is relatief duur, maar inwoners kunnen hun zakken makkelijker bewaren en er is minder zwerfvuil. Een nadeel is dat huishoudens dan een vierde minicontainer in de tuin krijgen, omdat onlangs de minicontainer voor papier is ingevoerd.’’ Het college van burgemeester en wethouders gaat deze collegeperiode helemaal niets veranderen aan de pmd-troep in de polder.

En dat vind ik dus een gemiste kans. De inwoners moeten allemaal enorm hun best doen, om hun afval zo goed mogelijk te scheiden. Maar het gemeentebestuur maakt zich er met een Jantje van Leien vanaf. Zij schuiven het – gemakkelijk oplosbare – probleem van het zwerfpmd door naar een toekomstig college. Dat is geen besturen; dat is wegkijkpolitiek.

Permanente kunstwinkel in Nieuwkoop

Nieuwkoop – Het evenement ‘Hart voor Kunst’ is zo succesvol verlopen, dat het dorp Nieuwkoop een nieuwe kunstwinkel rijker is. De pop-up store aan de Dorpsstraat 103 wordt namelijk een permanente plek, waar kunstenaars hun kunstwerken tentoonstellen en verkopen.

De afgelopen anderhalve maand hebben honderden mensen de pop-up store bezocht en zijn onder meer kunstwerken van keramiek, schilderijen, kaarten en poëziebundels verkocht. ,,Heel veel mensen die binnenkwamen zeiden: ‘Dit is net wat mist in Nieuwkoop. Waarom blijven jullie niet?!’’

Zondag 29 augustus werd ‘Hart voor Kunst’ afgesloten en mede-initiator Soley Omarsdottir vertelde wat de toekomstplannen zijn. Ze richt de Stichting Kunstwinkel op, waarvan zij het enige bestuurslid wordt. Deze stichting gaat de pop-up store ombouwen tot de nieuwe zaak ‘Dé Kunstwinkel’, die op 1 oktober haar deuren opent.

Omarsdottir gaat in gesprek met de gemeente om te vragen om subsidie, om een deel van de huurkosten te kunnen vergoeden. Daarnaast betalen kunstenaars enkele tientallen euro’s per jaar om expositieruimte te kunnen gebruiken.

Watertrapjes om dierenlevens te redden

ROELOFARENDSVEEN – Stervende katten, naar adem happende en langzaam in het water zinkende egeltjes, muisjes die kopje onder gaan en de verdrinkingsdood sterven. Vaak kunnen deze tragedies voorkomen worden door het simpel aanbrengen van ‘faunatrappen’, of; watertrapjes, die langs de kades aangebracht worden. Chantal van Tol (48) maakt zich er hard voor, dat deze watertrapjes overal in de gemeente geplaatst worden.

JOEP DERKSEN

Van Tol, samen met haar man Joep van der Veer bezitter van twee katten, woont zelf aan het water en hoorde op een gegeven moment haar buurvrouw roepen. Zij zag een kat, die in het water was gevallen en bijna verdronk. “Die kat was een beetje dik en kon er niet meer uit. Ik ben half in het water gestapt en kon ‘m er uit halen.’’ Het beestje kon er niet zelf uitkomen, omdat er een groot hoogteverschil is tussen het water in de slootjes en kanalen die door de gemeente Kaag en Braassem gaan en de tuinpercelen, die vaak meer dan een meter hoger boven het wateroppervlak liggen.

Vorige week had Van Tol de schrik goed te pakken. “Mijn eigen kat, Smaegol, stond heel raar te doen, terwijl die normaal niet is van het aandacht trekken. Ik keek naar het water en zag daar onder en net boven het wateroppervlak wat bewegen. Eerst dacht ik, dat het een snoek of karper was, maar het bleek een egel te zijn.’’ Van Tol reageerde direct; ze pakte haar kano, ging daar in zitten en peddelde naar het egeltje toe, om hem er met de peddel uit te halen. “Dat deed ik met trillende handen en hartkloppingen. Ik hoopte dat hij het zou redden en kon het niet over mijn hart verkrijgen, dat hij dood zou gaan. Ook een egel is een levend wezen, dus essentieel.’’

De egel ademde amper en was steenkoud. “Ik belde de Dierenambulance, maar zij hadden geen tijd. Daarna ben ik naar de dierenarts gegaan, die na een controle aangaf, dat deze egel het beste kon aansterken bij de Swiffers Hoeve.’’ Na een goede verzorging kon de egel enkele dagen later weer in de natuur worden uitgezet. Deze gebeurtenissen zette Van Tol wel aan het denken. Een buurman opperde om een dik touw met knopen te hangen langs de beschoeiing. “Ik vond dat niet genoeg en vroeg mijn vader om trappetjes te maken, die deels in het water hangen.’’

Inmiddels zijn deze watertrappetjes geplaatst en kunnen alle diertjes, die in de buurt van het huis van Van Tol in het water vallen, er weer levend uitkomen. Maar Van Tol ziet graag, dat dieren die elders in de gemeente Kaag en Braassem in het water komen, gebruik kunnen maken van zulke levensreddende watertrapjes. Ze heeft hier al meerdere oplossingen voor bedacht. “Laat de lokale bedrijven, die de beschoeiingen bouwen, deze standaard opleveren met dit soort watertrapjes. Ook het gemeentebestuur kan hier een rol in spelen. De gemeenteraad kan bepalen, dat in bouwbesluiten voor het bouwen van woningen naast het water standaard de aanwezigheid van watertrapjes verplicht wordt gesteld.’’

Inwoners, die zich ook het lot van de verdrinkende diertjes aantrekken, kunnen zelf ook zo’n watertrapje plaatsen bij hun woning. Vrijwilligers van de Swiffers Hoeve maken deze watertrapjes nu namelijk, dankzij het initiatief van Van Tol. Ze roept de gemeente op, om ook zelf watertrapjes te plaatsen en geeft als voorbeeld het sluisje in Roelofarendsveen: “Als daar een dier in het water valt, is het helemaal dramatisch. We willen een heel mooie recreatiegemeente voorstellen, maar doen niets om de dieren te beschermen.’’

Gepassioneerd vervolgt Van Tol: “Ik wil dat mensen zelfbewust worden van hun eigen omgeving. We zijn bezig met mooie huizen te bouwen. Maar laten we ook met ons allen hier aan denken. Als je zelf een huisdier hebt, kat, hond of cavia, wil je toch dat het beestje het goed heeft?! Misschien vinden sommige mensen zo’n watertrapje esthetisch niet zo mooi. Maar dat maakt mij niet uit. Je redt er dierenlevens mee, of het nu een kat, egel of gewonde eend is.’’

Negen woonunits op plek van Hotel Orion

Kaag – Na meer dan dertig jaar zich met passie te hebben ingezet voor hotel Orion, houdt het over niet al te lange tijd op eigenaren Jaap en Marleen Metzlar. In 1989 verbouwden ze de voormalige basisschool en jeugdherberg en zij waren de eerste, die vergaderzalen introduceerden op het eiland. Maar door toenemende concurrentie en een verslechtering van de vindbaarheid van Kaag voor de toeristen, is het runnen van dit hotel niet meer vol te houden. Marleen en Jaap richten zich nu op een nieuw plan; het realiseren van negen appartementen.

JOEP DERKSEN

Het goede nieuws is; nadat het gemeentebestuur van Kaag en Braassem in eerste instantie afwijzend reageerde op de vraag om het hotel te vervangen voor woningbouw, hebben Marleen en Jaap nu wél toestemming gekregen. Marleen loopt door het hotel en vertelt over de historie. ,,In 1905 werd dit gebouw als openbare school gebouwd, waarna het in 1934 een jeugdherberg werd. Tot 1986 was het hiervoor in gebruik, met aan de voorkant de woning van de bovenmeester en daarachter twee klaslokalen en een badhuis.’’

Het echtpaar kocht het pand in 1989: ,,Het was een bouwval; de ramen waren ingegooid en er zat geen dak meer op. We zorgden voor nieuwe verwarming en alle loden waterleidingen hebben we door koperen leidingen vervangen.’’ De eerste logeerkamertjes kwamen in de voormalige fietsenkelder: ,,Daar was al een toilet met douche’’. Door de jaren heen volgden er meerdere verbouwingen en een renovatie van de keuken. Inmiddels kunnen er tientallen mensen tegelijk logeren in Hotel Orion.

Als allereerste horecavoorziening introduceerde Hotel Orion de vergaderzaal: het bleek een doorslaand succes. Veel ondernemers vonden het fijn om op een idyllisch eiland als Kaag te vergaderen. Hierdoor besloten Jaap en Marleen om een tweede vergaderzaal bij te bouwen.

Maar andere ondernemers kopieerden het idee en bouwden ook hun eigen vergaderzalen. ,,Iedereen sprong in dit gat en omdat wij niet aan het water zitten, kregen wij veel minder vergaderklanten.’’ Het voelt toch een beetje zuur, vooral omdat Marleen en Jaap hun gasten altijd voor de diners gestuurd hebben naar naburige restaurantjes. ,,Wij bezorgden ze klandizie, maar ze kopieerden ons idee. We dachten eerst, dat extra toeristische faciliteiten zouden zorgen voor een aanzuigende werking, maar de spoeling werd dun bij ons.’’

Ook door het verdwijnen van de VVV’s liep de klandizie terug bij Hotel Orion. Uiteindelijk is het niet meer vol te houden, na tientallen jaren keihard bikkelen. ,,Een ongevallenverzekering hebben we nooit gehad en van een pensioenopbouw is het niet gekomen; we hadden er geen budget voor. Ieder jaar gingen mijn man en ik apart op vakantie, zodat een van ons er was om in het hotel te werken. Er was te weinig budget om personeel aan te nemen. Het was al geen vetpot, maar nu wordt het heel minimaal; op korte termijn is het voortzetten van het hotel geen haalbare kaart.’’

Een architect maakt een tekening van de negen woonunits die er moeten komen. Marleen en Jaap hopen, dat hun mede-eilandbewoners hun een financieel rustige oude dag gunnen en niet teveel bezwaar zullen maken. ,,Met het verdwijnen van het hotel komen er minder auto’s op het eiland. De parkeerdruk zal dus lager zijn, als hier appartementen staan.’’ Ze kan niet wachten, tot hun droom gerealiseerd kan worden. ,,We moeten onze rente en aflossing betalen en doorgaan met het hotel, totdat de bouw begint. Dat kan nog een paar jaar duren. Mijn man stopt sowieso in september; daarna ga ik verder, met het personeel. Ik werk hier met veel plezier en vindt het fijn om positieve mensen om me heen te hebben. Maar ik hoop dat het allemaal rond komt.’’

,, Alles wat je hier ziet, is emotie’’

Hart voor Kunst raakt mensen in het hart

Nieuwkoop – Een prachtig voorbeeld van samenwerking tussen ondernemers en kunstenaars is deze maand te zien in de dorpen Nieuwkoop, Noorden en Langeraar. Met ‘Hart voor kunst’ staan honderden kunstwerken in de etalages van winkeliers in de drie dorpskernen. Bovendien is er een heuse ‘pop-up store’ aan de Dorpsstraat 103 in Nieuwkoop; met een overzicht van enkele van de mooiste kunstwerken.

JOEP DERKSEN

Het initiatief van Hart voor kunst werd vorig jaar genomen door toenmalig centrummanager Audrey van Doornspeek. En dit idee werd van harte omarmd door culturele vereniging ’t Reghthuys. Soley Omarsdottir is hier bestuurslid van en zij besloot om het evenement te organiseren; samen met kunstenaressen Bianca Isabella Groenensteyn, Sonja van Capel en BIZ-vertegenwoordiger Marijke van Aalst.

Na een eerste proef-uitvoering vorig jaar, nemen dit jaar maar liefst 49 kunstenaars deel, waarvan de kunstwerken op 31 locaties te zien zijn. Het is een prachtig evenement, wat zorgt voor kruisbestuiving tussen ondernemers en kunstenaars. Omarsdottir: ,,Maar ook om de gemeente Nieuwkoop meer smoel te geven als kunstdorp. Mensen die voor kunst naar de gemeente komen, bezoeken nu ook winkels, waar ze anders nooit binnen kwamen. Voor de kunstenaars is het mooi, om met hun werk in de etalage te staan.’’

De kunstenaars hebben zich ook vrijwillig aangemeld om in de pop-up store te staan. Niet alleen kunnen ze meer informatie geven aan de bezoekers, maar enkelen maken ook ter plekke hun eigen kunst. Groenensteyn toonde haar creatieve capaciteiten afgelopen zaterdag: ,,Ik boetseer vandaag vogeltjes met een waterbakje, dat je buiten kunt zetten. Daarnaast maak ik van alles; ik werk met bootschroeven, koperen creaties en beelden tot 2,5 meter hoog.’’

Het is mooi om te zien, hoe divers de kunstwerken zijn, die tentoongesteld worden. ,,Alles wat hier staat, is uniek. Hier is geen sprake van massaproductie.’’ Omarsdottir vervolgt: ,,Bezoekers van Hart voor kunst kunnen genieten van etsen, aquarellen, epoxykunst en textielwerken. Maar ook keramiek, beeldhouwwerken, gedichten, bronzen beelden en telefoongidsprojecten.’’ Speciaal voor dit evenement zijn ansichtkaarten gemaakt, die bezoekers kunnen bemachtigen.

Tot enkele jaren geleden werd kunst gezien als ‘elitair’. Maar wie wil er nou niet een prachtig en uniek beeldje, schilderij of ander kunstwerk dat de woonkamer opfleurt?! Waarbij je er zeker van bent, dat jij de enige op de wereld bent, die eigenaar is van dat kunstwerk. Kunstenaars dichter bij de mensen brengen, is ook een van de doelstellingen van Hart voor Kunst. Omarsdottir: ,,Er zijn ontzettend veel kunstenaars in de omgeving van Nieuwkoop. Wij willen hen wat meer mogelijkheden geven om zichzelf te presenteren. Kunstenaars hebben het dit jaar heel moeilijk gehad. Alles wat je hier ziet, is emotie. Dat hun werken nu in de drie dorpskernen staan, geeft deze kunstenaars ook weer nieuwe energie om dingen te maken.’’

Hart voor Kunst duurt nog tot en met 29 augustus en is voor iedereen gratis te bekijken. Gehoopt wordt, dat de eigenaren van het pand waar de pop-up store nu in zit, Cock en zijn zoon Thomas Bos, dit pand willen verhuren aan de kunstenaars, zodat de pop-up store er permanent in blijft zitten. Volgend jaar wil de organisatie Hart voor kunst uitbreiden met straattheaters en fotowedstrijden voor leerlingen op de scholen. De kunstenaars zijn het er over eens: ,,Hart voor kunst smaakt naar meer!’’

Petitie voor zwemstrandje succesvol

Roelofarendsveen – Het initiatief van Nikki om een zwemstrandje te krijgen in Roelofarendsveen wordt opgepakt door het gemeentebestuur.

Inmiddels heeft deze petitie al 718 handtekeningen gekregen. Een indrukwekkend aantal, zo geeft het college van burgemeester en wethouders aan. ,,Er is behoefte om een nieuwe zwemplek te realiseren, die ook geschikt is voor onze jongste inwoners.’’

Het is nog niet duidelijk, waar dat zwemstrandje dan moet komen. Nikki wil dit zelf niet gaan organiseren, zo heeft ze de gemeente Kaag en Braassem laten weten. Daarom is het gemeentebestuur op zoek naar inwoners en ondernemers, die zich hier wel voor willen inzetten. Zij worden dan ondersteund door ambtenaren om de plannen verder uit te werken.

Er zijn twee mogelijke locaties, waar het zwemstrandje kan komen, maar de gemeente staat open voor andere alternatieven. In eerste instantie wordt gekeken naar het aanleggen van een zwemstrandje aan de Groenewoudsekade/Wijde Aa en Noordkade/Braassemermeer. Voor de locatie Noordkade is twee jaar geleden al met de omwonenden gesproken over de komst van een Braassemboulevard. Daar kwam naar voren, dat er geen grote bezwaren bestaan tegen een zwemstrandje. Mocht duidelijk zijn, waar het zwemstrandje komt, dan zullen omwonenden en belanghebbenden nogmaals om hun mening gevraagd worden. De verwachting is, dat de realisatie van een zwemstrandje nog zeker twee jaar gaat duren.

Afspraak maken voor afvaldump

Nieuwveen – Tot nu toe kunnen inwoners van de gemeente Nieuwkoop zonder afspraak met hun afval naar de milieustraat in Nieuwveen. Maar dat gaat vanaf maandag 23 augustus veranderen.

Vanaf die datum moet iedereen namelijk een plekje reserveren om het afval bij de milieustraat op het bedrijventerrein Schoterhoek II langs te brengen. De gemeentelijke medewerkers hebben het heel druk; regelmatig staan er files naar de milieustraat. Vorig jaar werden de openingstijden verruimd, maar dat heeft volgens het gemeentebestuur van Nieuwkoop niet voldoende geholpen om de wachttijden tegen te gaan. Op het bedrijventerrein openen steeds meer bedrijven hun deuren. Daardoor worden de wegen steeds meer gebruikt.

Door het moeten maken van een afspraak om het afval te mogen dumpen, krijgen inwoners minder te maken met lange wachttijden. Ook zullen dan de afvalfiles verdwijnen en dat voorkomt weer frustratie, zo is de gedachtegang achter de afspraakmaatregel. Reserveren kan via de website www.nieuwkoop.nl (Afspraak maken milieustraat). Voor wie dat te moeilijk is, kan een afspraak ook via de telefoon geregeld worden op het nummer 14 0172. Een medewerker van het gemeentelijke Klant Contact Centrum plant dan een datum en tijdstip in om bij de milieustraat langs te gaan.

Bos van bureaucratie aanpakken

Nieuwkoop – Al jaren stimuleert de rijksoverheid,  dat mensen vooral veel zelf moeten regelen. Maar dit gaat niet iedereen goed af en dat merken de ambtenaren bij de gemeente Nieuwkoop regelmatig.

Daarom heeft het gemeentebestuur iets nieuws bedacht; een ‘loket voor oplossingen’. Burgemeester Robbert-Jan van Duijn geeft een voorbeeld. ,,Er kwam laatst een vrouw aan de balie, die zei dat haar wasmachine het niet meer deed. Volgens onze servicenormen moet zo’n gesprek binnen dertig seconden worden afgewikkeld. Maar het gaat helemaal niet om die wasmachine. Er zit regelmatig heel iets anders achter. We moeten er voor zorgen, dat die vrouw terecht kan bij de instanties waar ze moet zijn. Dat ze goede zorg krijgt, als ze die nodig heeft en dat de wijkagent een keer langskomt om te kijken of alles goed gaat.’’

Zo’n loket voor oplossingen is niet bedoeld om alle problemen van inwoners op te lossen, benadrukt de burgemeester. ,,We zijn als overheid geen geluksmachine. Maar soms komen mensen aan de balie, die ‘personen met verward gedrag’ genoemd worden. Wij vragen ons af of dat wel zo is. En of het niet beter is om deze mensen even bij de hand te nemen om hen door het hele bos van bureaucratie de weg te laten vinden.’’

De aankondiging van dit loket voor oplossingen komt in de week, waarin bekend werd dat de Rabobank haar kantoorvestiging in Nieuwkoop gaat sluiten. Het is een volgende stap in een maatschappij, waarin steeds meer mensen gedwongen worden om allerlei zaken digitaal te gaan regelen.

Vol passie vervolgt Van Duijn: ,,Toen ik als burgemeester begon, gaf ik aan, dat de overheid eerlijk, begripvol en zinvol moet zijn. Het zijn onze inwoners en we hebben een bepaalde verantwoordelijkheid. Zeker in een tijd, dat alles maar weggaat of op een grotere afstand komt te staan, zoals de Rabobank.’’

Torenschuddersfeest kan doorgaan

Nieuwkoop – De twintigste editie van het Torenschuddersfeest in Nieuwkoop gaat op zaterdag 11 september tóch door. Eerst leek dit grote vuurwerkfeest boven het water afgelast te worden, omdat de organisatie zou moeten opdraaien voor de beveiligingskosten. Nadat Ton van den Belt van de Stichting Event Center Nieuwkoop zich hierover uitsprak in het AD keerden de kansen.

Woensdag vond een gesprek plaats tussen Van den Belt, SBN-gemeenteraadslid Ines de Ridder en een ambtenaar van het Verenigingenloket. De gemeente gaat zelf de kosten betalen voor de inzet van de hulpdiensten; politie, brandweer en duikers. Vanwege coronamaatregelen wordt een deel van het terrein van Tijsterman afgezet; de bezoekers van het Torenschuddersfeest kunnen daar, mits ze getest zijn, volop van het mooiste feest van Nieuwkoop genieten.

Ook zijn bootjes welkom tijdens dit festijn, zonder dat Van den Belt en de andere vrijwilligers zich hier zorgen over hoeven maken: ,,De schippers van die bootjes en boten dragen de verantwoordelijkheid voor hun passagiers.’’ Op 2 augustus is er nog een laatste bijeenkomst tussen Van den Belt en de gemeente Nieuwkoop, maar dat lijkt niet meer dan een formaliteit.

Bewegen en verbinden

Door wandeltocht van 100 kilometer

Nieuwkoop – Vier dagen lang liep burgemeester Robbert-Jan van Duijn 25 kilometer per dag, om aandacht te vragen voor het belang van goed bewegen. Tegelijkertijd had de burgemeester waardevolle gesprekken met inwoners, die voor kortere of langere tijd meeliepen.

JOEP DERKSEN

Het is donderdagochtend, kort voor 09.00 uur en op het Reghthuysplein zit Hermien Blommers al te wachten op de burgemeester om samen met hem richting Pietje Potlood te wandelen. ,,Normaal ga ik altijd met een vriendin. Die  kon niet vandaag, dus sluit ik maar aan bij de burgemeester. Ik vind het een heel goed initiatief. De burgemeester leert de mensen en de dorpen in de omgeving kennen.’’

Blommers haakt niet aan, om kritische kanttekeningen met de burgemeester aan te kaarten. Ze woont al 45 jaar in Nieuwkoop en geniet van wat er allemaal is. ,,De sportverenigingen floreren en de plassen zijn prachtig om op te varen. We zijn pensionado’s en voor ons is het uitgaansleven niet zo belangrijk.’’ Ze vervolgt: ,,Al erger ik me wel aan het vuil, maar ik doe er zelf wat aan, door zwerfvuil op te rapen.’’ Ook mag er wat haar betreft haast gemaakt worden met de bouw van goedkope(re) woningen. ,,We hebben ons allemaal geërgerd aan het Koetshuis wat jarenlang heeft leeg gestaan en nu is er nog niets. Het is voor jongeren moeilijk om een huis te krijgen, maar voor ons ouderen is het ook moeilijk. Appartementen zijn er nauwelijks te krijgen of ze kosten zes ton: belachelijk! Mensen gaan dan uitwijken naar andere plaatsen zoals Alphen.’’

Burgemeester Robbert-Jan van Duijn had de eerste twee wandeldagen al bijzondere gesprekken, zo geeft hij aan. ,,Gisterochtend waren er zeven mensen die meeliepen en ze praten ook met elkaar. Je stimuleert met deze actie de verbinding tussen mensen; het is niet het hoogste doel, maar wel mooi meegenomen.’’

Vorig jaar wandelde de burgemeester vier dagen lang door de gemeente Nieuwkoop vooral om de dorpen en haar inwoners beter te leren kennen. Nu heeft hij een ander belangrijk doel: ,,Naast de coronapandemie hebben we ook de pandemie van het stilzitten. Dat kost jaarlijks heel veel doden. Het kost de gemeenschap ook veel geld, waar het gaat om de gezondheid. Bewegen heeft een positief effect op de gezondheid. Ook als het matig bewegen is. je hoeft niet elke dag 25 kilometer te lopen; een half uurtje is ook goed. Daar wil ik aandacht voor vragen.’’

De wethouder sport, Gerben van Duin, loopt niet mee. Hoe komt dat? ,,Hij zit thuis in quarantaine vanwege Covid-19.” De burgemeester krijgt ook wandelsteun van zijn eigen vader Bert, die benadrukt dat hij niet de aandacht van zijn zoon opeist: ,,Ik vind het leuker als mensen die hem niet zo vaak zien, de kans krijgen om wat met hem te bespreken.’’

Maarten van Mierlo, teamchef van basisteam politie Kaag en Braassem en Nieuwkoop, wandelt ook een stukje mee. Maar niet als persoonlijke bescherming, lacht hij. Het is voor hem ook een manier om met bewoners in contact te komen. Op die manier is ook een nieuw initiatief ontstaan, informeert Van Mierlo. ,,We zijn in Ter Aar bezig om een buurtpreventieteam op te starten, waarbij mensen zich in hun vrije tijd willen inspannen om wat toezicht in de buurt te houden.’’

Het wandelen blijkt toch pittiger dan gedacht, op deze derde dag, zo geeft de burgemeester tot slot aan. ,,Ik heb niet getraind dit jaar; het gaat minder soepel dan vorig jaar, maar ik sla me er wel door.’’

Loket voor Oplossingen

Verdwijnen Rabobank biedt nieuwe kansen

Nieuwkoop / Kaag en Braassem – De Rabobank sluit haar vestigingen in de gemeenten Nieuwkoop (Kennedyplein 5) en Kaag en Braassem (Het Oog 1 in Roelofarendsveen). Het is een verdere verarming van deze middelgrote gemeenten en roept de vraag op, wat de volgende dienstverlening is, die uit deze gemeenten verdwijnt. Burgemeester Robbert-Jan van Duijn van de gemeente Nieuwkoop presenteert echter een plan om inwoners te helpen.

JOEP DERKSEN

Niet voor iedereen is het verdwijnen van een fysiek kantoor van de Rabobank een enorm probleem. Pensionado Hermien Blommers zal er geen traan om laten; ze heeft al jaren geen voet gezet binnen een bankkantoor. ,,We zijn daar niet van; we bankieren via internet. Maar voor oudere mensen vind ik het wel een punt. Hoe doen zij voortaan het afhandelen van bankzaken? Dan ben je al snel aangewezen op een kind.’’

De gemeentebesturen van beide plaatsen is om een reactie gevraagd over het verdwijnen van de Rabovestigingen. Een woordvoerder van het gemeentebestuur van Kaag en Braassem stelt: ,,Het pand is van de Rabobank Regio Groene Hart Noord. Zij gaan in beginsel over een mogelijke nieuwe functie. Wij spelen geen rol in het beleid van de Rabobank.’’ Een woordvoerder van Nieuwkoop geeft aan: ,,Naar wij hebben begrepen houden ze wel een kleiner steunpunt voor geplande gesprekken met cliënten  in Nieuwkoop. De ruimte die de Rabobank in Nieuwkoop verlaat, is onderdeel van een groter complex waarin ook twee winkels en een kantoor zijn ondergebracht.’’ Is dit een kans voor sociale woningen aan het Kennedyplein? ,,Als eigenaar van het gebouw bezien we de mogelijkheden. Gelet op de locatie en het feit dat er drie andere huurders zijn in het gebouw, ligt omvormen naar sociale woningbouw niet direct voor de hand.’’

Burgemeester Robbert-Jan van Duijn van de gemeente Nieuwkoop laat weten, dat de sluiting van de Rabobankvestiging in Nieuwkoop past in een trend, die al jaren aan de gang is. ,,In deze tijd gaat alles maar weg of komt op een grotere afstand te staan.’’ Hij heeft daarom het initiatief genomen om een ‘Loket voor Oplossingen’ in te stellen; dit najaar gaat dit loket van start. Het gemeentebestuur gaat de problemen en uitdagingen van de inwoners niet zelf oplossen, zo geeft de burgemeester voor de duidelijkheid aan. ,,We zijn als overheid geen geluksmachine. Het Loket voor Oplossingen is voor inwoners, die ergens mee zitten, waarbij we hen kunnen door leiden naar de plek waar ze naar toe moeten.’’

Het idee om dit loket op te zetten ontstond al voor het nieuws van het verdwijnen van de Rabobank, maar die teloorgang van weer een verdwenen vorm van dienstverlening is wel een bevestiging, dat het nodig is om inwoners als gemeente bij te kunnen staan. Van Duijn: ,,Er komen wel eens mensen aan de balie, die we ‘personen met verward gedrag’ noemen. Ik vroeg mezelf af: ‘Is dat echt zo’, of moeten deze mensen even bij de hand genomen worden om door het hele bos van bureaucratie de weg te vinden?’’  

Een vrouw, die bij de gemeentelijke balie komt klagen over een kapotte wasmachine, kan een signaal zijn, dat er eigenlijk andere dingen spelen. Van Duijn: ,,We moeten er voor zorgen, dat die vrouw terecht kan bij de instanties waar ze moet zijn. Dat ze goede zorg krijgt, als ze die nodig heeft en dat de wijkagent een keer langskomt om te kijken of alles goed gaat.’’ Het Loket voor Oplossingen kan daar aan bijdragen. De burgemeester: ,,De overheid moet eerlijk, begripvol en zinvol zijn. Het zijn onze inwoners en we hebben een bepaalde verantwoordelijkheid. Zeker in een tijd, dat alles maar weggaat of op een grotere afstand komt te staan, zoals de Rabobank.”

Over de waarde van de kleine dingen

Mancave museum behoudt alle échte Voorhoutse spullen

VOORHOUT – Niet veel mensen weten het, maar in het centrum van Voorhout is een piepklein museum. Bovenin het zoldergedeelte van de schuur naast zijn huis heeft Cok van Steijn (67) zijn eigen ‘mancave museum’, waarin allerlei waardevolle Voorhoutse historische pronkstukken staan van soms wel honderden jaren oud.

JOEP DERKSEN

Van Steijn is een echte Voorhouter, weliswaar geboren in het Elisabeth ziekenhuis, maar ,,Dit ziekenhuis kwam te staan op grond, dat was afgegraven van de Voorhoutse duinen. Zo ben ik op Voorhoutse grond geboren en dus een échte Voorhouter!’’ Wie bij hem door de voordeur naar binnen gaat, krijgt direct prachtige schilderijen te zien van de Voorhoutse huizen waar Van Steijn heeft gewoond. Voor het raam hangt een glas-in-lood met het Voorhoutse wapen. Dit zijn ook de enige pronkstukken, die van zijn vrouw Nelleke in het woonhuis mogen hangen, lacht het echtpaar.

Gezeten in de zeventig jaar oude stoel van toenmalig burgemeester De Graaff, met het Voorhoutse wapen er nog in, toont hij twee kannetjes uit de zestiende eeuw. Daarmee is zijn verzameldrift begonnen. ,,Ik vond ze als kind bij een oude waterput die naast onze kwekerij Oosthout in de grond zat. Joop Warmenhoven enthousiasmeerde mij indertijd om die waardevolle dingen te zoeken en te behouden.’’

,,Dit mancave museum gaat louter over Voorhoutse dingen. Ik vind ze op rommelmarkten, bij de kringloop of in de bakken van de gemeentewerf. Ik ben altijd op zoek naar Voorhoutse spullen.’’ Hij toont een gele reddingsboei met ‘gemeente Voorhout’ er op. Vol trots: ,,Deze vond ik in een van de bakken van de gemeentewerf en kon ‘m meenemen.’’ Ook een wandkleed met het Voorhoutse wapen er op, dat niet meer in het gemeentehuis van de gefuseerde gemeente Teylingen mocht hangen, heeft nu een eervolle plaats in het mancave museum van Van Steijn gekregen.

Voorhout wordt het Bokkendorp genoemd en haar inwoners zijn ‘Dwarsdrijvers’. Een bokbeeldje ontbreekt dan ook niet in het museum. ,,Het gaat me ook om het bewaren van de waarheden en bijna-waarheden uit de Voorhoutse geschiedenis’’, licht Van Steijn toe. Zo staat hier de spreuk van Hans Kerkvliet ‘Beter dwarsdrijven, dan rechtop zinken’.

Heel trots is Van Steijn op een ander deel van zijn collectie: 140 plankjes van gaasbakken, die door evenveel Voorhoutse bollenkwekers zijn gebruikt. ,,In Voorhout hadden we niet veel grote kwekers, maar het barstte er van de kleine kwekertjes. Het waren allemaal ploeteraars, die Voorhout helpen opbouwen tot het geweldige dorp, dat het nu nog altijd is. Al die gaasbakkenplankjes met de namen van die kwekers heb ik verzameld. De enige, die ik nog mis, is een plankje van bollenkweker Karel van den Bent aan de Engelselaan, dus mocht iemand ‘m nog hebben…’’

Als er ergens in het dorp een oud pand gesloopt wordt – en dat is de laatste jaren nogal eens gebeurd – dan komt Van Steijn een kijkje nemen. Zo is hij aan menig pronkstuk in zijn museum gekomen, zoals straatnamenborden, maar ook vindt hij regelmatig tegeltjes en zelfs hele schilderijen op de meest vreemde plekken. Één keer kwam zelfs het bord ‘Voorhout’ toevallig langsdrijven bij zijn voormalige huis, lacht Van Steijn.

Hij geniet van ‘zijn’ museum, waar hij regelmatig mensen uitnodigt, die meedoen aan zijn dorpswandelingen. ,,Op zondagochtend ga ik hier zitten en genieten. Ik heb een pick-up langspeelplaat en dan draai ik regelmatig het Voorhoutse Volkslied. Dit volkslied ontroert me steeds weer.’’

Drie ton voor dorpsfeestjes

Nieuwkoop – Organisaties in Nieuwkoop kunnen steunaanvragen indienen voor het organiseren van feestelijke activiteiten. De gemeenteraad stelde hiervoor afgelopen week 300.000 euro beschikbaar.

Veel mensen hopen, dat er in september weer veel activiteiten mogelijk kunnen zijn; zeker als (vrijwel) iedereen gevaccineerd is tegen Covid-19. Na anderhalf jaar van afstand houden, handboksen en thuiszitten bestaat er bij veel mensen behoefte aan samenkomen en samenzijn. Het gemeentebestuur wil het organiseren van kleinschalige activiteiten ondersteunen. Dan gaat het niet om duizenden euro’s per organisatie, aldus wethouder Antoinette Ingwersen, maar om de realisatie van die activiteiten mogelijk te maken.

Met name de evenementen, die in het teken staan van verbinding en ontmoeting, kunnen een financiële tegemoetkoming verwachten. Bij de gemeente hebben al tientallen sport- en culturele verenigingen zich gemeld met hun plannen, maar ook ondernemers. Dat heeft inmiddels geleid tot een lijst met 52 activiteiten, variërend van fietstochtjes voor ouderen tot gezamenlijke spelletjes spelen in een dorpscentrum.

Ingwersen: ,,Ik hoop, dat dit een uitnodiging is voor mensen als extra impuls om verbinding en ontmoeting te realiseren in de gemeente Nieuwkoop.’’

‘Het mooiste feest mag je niet op deze manier afbreken!’

Nieuwkoop – Hoop gloort voor de organisatie van het Torenschuddersfeest in Nieuwkoop. Enkele weken geleden liet de organisatie weten, dat de 20^ste en allerlaatste editie niet door kan gaan, omdat de rekening voor de hulpdiensten, verkeersregelaars en EHBO-ers door de organisatie zelf betaald moeten worden. Nu wil burgemeester Robbert-Jan van Duijn toch met mede-organisator Ton van den Belt aan tafel om een oplossing te zoeken.

Dit gesprek vindt waarschijnlijk woensdag plaats, informeert Van den Belt. Negentien jaar werd het Torenschuddersfeest zonder problemen georganiseerd. Hulpverleners zetten zich graag in zonder een vergoeding te ontvangen; ze zagen deze avond als een mooie oefening. Maar dat mag niet meer, vanwege de aangescherpte regels. ,,De eisen die gesteld worden aan het organiseren van een dergelijk evenement zijn inmiddels zo streng en buitenproportioneel, dat het ons bijna onmogelijk wordt gemaakt om het Torenschuddersfeest te organiseren’’, aldus Van den Belt.

Dat het gemeentebestuur van Nieuwkoop vorige week besloot om 300.000 euro beschikbaar te stellen voor feestjes in de gemeente Nieuwkoop, deed zijn wenkbrauwen fronsen. Maar tegelijk ziet Van den Belt ook een kans. ,,We gaan vragen om de gemeente om de kosten voor de veiligheidsdiensten, waarschijnlijk enkele duizenden euro’s, op zich te nemen. Ik heb er alle vertrouwen in dat het goed komt. Tot nu toe verliep de communicatie alleen via het invullen van formuleren. Maar als je om de tafel gaat zitten en je zet gezamenlijk de schouders eronder, dan kom je een heel eind.’’

Als het doorgaat op zaterdag 11 september, zal het Torenschuddersfeest ook aan alle corona-eisen voldoen, verzekert Van den Belt. ,,Van de 20^ste en laatste editie maken we de allermooiste editie! Het toch niet zijn, dat wanneer je 19 jaar lang het mooiste feest in Nieuwkoop organiseert, dit Torenschuddersfeest op deze manier wordt afgebroken!’’

Koningsdagfeest blijft toch bestaan

Ter Aar – De toekomst van de Koningsdagvieringen in Ter Aar is verzekerd. Een nieuwe groep vrijwilligers, onder leiding van Rieni Tieman en Ron van Lammeren, is opgestaan om de komende jaren in het dorp Koningsdag te vieren.

Het vorige bestuur van het Oranje Comité was al enkele jaren op zoek naar vervangende bestuursleden, maar ondanks herhaalde oproepen via de sociale media meldden zich geen opvolgers. Nadat in april bekend werd, dat het bestuur er definitief mee stopt, besloten Tieman en Van Lammeren, dat dit zonde zou zijn.

Tieman: ,,Ik hoorde pas dit jaar, dat er geen opvolgers waren. Als niemand dit overneemt, gaan de koningsdagevenmenten niet door. Dus besloten Ron en ik, dat wij het maar gaan doen.’’ De voorbereidingen zijn nu al in volle gang. Bij de Kamer van Koophandel worden de namen van de nieuwe bestuursleden ingeschreven en de komende maanden worden sponsoren benaderd. ,,Volgend jaar hopen we Koningsdag te vieren, waarbij we het programma doorzetten, wat onze voorgangers hebben opgezet.’’

Voormalig algemeen bestuurslid Nicoline Bosland is blij met de opvolgers. ,,Hiermee is de toekomst verzekerd van de Koningsdagvieringen. Het zou zo jammer zijn geweest, als dit verloren zou gaan, waarbij er niets meer op het dorp te doen was.’’

Winnares Gouden Ganzenveer komt naar Het Schoolhuis

Oud-burgemeester Bas Eenhoorn interviewt Annejet van der Zijl

Zij is een van de bekendste en meest gelezen schrijvers van ons land; Annejet van der Zijl. Haar zeven boeken gingen tot nu toe al ruim een miljoen keer over de toonbank van de boekhandel. Op woensdag 13 oktober komt de auteur naar Het Schoolhuis.

Annejet van der Zijl schreef onder meer de biografie van Annie M.G. Schmidt (‘Anna’), waarvan meer dan 100.000 exemplaren zijn verkocht. Dit boek werd verfilmd tot een musical, die de grote winnaar werd bij de Musical Awards 2018 en nog steeds in het theater te zien is. Van haar liefdesgeschiedenis Sonny Boy (2002) gingen meer dan 600.000 exemplaren over de toonbank en dit boek werd eveneens verfilmd én (tot nu toe) in acht talen vertaald.

Na haar studies kunstgeschiedenis en massacommunicatie in Amsterdam en International Journalism in Londen werkte Van der Zijl enkele jaren als misdaadverslaggeefster. Na haar promotie als historica op het boek over Prins Bernhard en zijn verborgen geschiedenis over zijn achtergrond in Nazi-Duitsland, publiceerde ze het boek over Gerard Heineken; de oprichter van het gelijknamige biermerk. Tot de andere boeken, waarvan honderdduizenden exemplaren zijn verkocht, behoren ‘De Amerikaanse prinses’ en ‘De Dageraad’.

Over haar ervaringen als misdaadjournalist schreef Van der Zijl nog niet zo lang geleden haar eerste fictieboek: ‘De val van Annika S.’. Het wordt voor de bezoekers van Het Schoolhuis een bijzondere ervaring om Van der Zijl te horen praten over haar ervaringen. Niet alleen als schrijfster van kaskrakers, maar mogelijk gaat ze ook in op hoe moeilijk of spannend het is om misdaadverslaggeefster te zijn.

Annejet van der Zijl wordt woensdag 13 oktober vanaf 20.00 uur geïnterviewd door de oud-burgemeester van Kaag en Braassem;  Bas Eenhoorn. Aanmelden is nu mogelijk, maar de kaartjes zijn beperkt verkrijgbaar. De entreeprijs is €12,50 per persoon.