Illegaal bord verwijderd

LISSE – Langs de Klippersdijk is een officieel hondenuitlaatterrein, waar hondeneigenaren hun beste vrienden uitlaten. Dit blijkbaar tot groot ongenoegen van de bewoners van de naastgelegen flats: plotsklaps is bovenstaand bordje verschenen met het uitdrukkelijke verzoek om de honden niet hun behoefte te doen bij de flats. Navraag bij de gemeente leert dat het een illegaal geplaatst bord betreft, zo bevestigde gemeentelijke woordvoerder Ria de Lange. Dit bord wordt weggehaald.

Grote vraag naar elektrische fietsen

WARMOND – Nog meer mensen dan in voorgaande jaren bezochten de 8ste editie van de Profile Warmerdam fietsbeurs. In het weekend van 27 en 28 maart bezochten fietsminners uit de hele regio de verschillende stands en lieten zich daar uitgebreid informeren door de vele aanwezige experts.

Door Joep Derksen

De uit Hillegom afkomstige Lida Vlasveld was enthousiast: “Ik kan hier veel ideeën opdoen over de soort elektrische fiets die ik wil hebben. Ook kan ik proberen welke fiets het beste bij me past, mede dankzij alle informatie die ik hier krijg.” De vraag naar elektrische fietsen was enorm deze twee dagen, zo bleek ook uit de antwoorden van andere bezoekers. Jan Paauwe reageerde: “Ik ben hier voor een elektrische fiets. Hier aan de kust heb je zoveel wind en altijd is het tegenwind. Met een elektrische fiets heb je tegenwoordig een actieradius van 50 kilometer. Ik ben op zoek naar een fiets met niet teveel versnellingen; zeven is meer dan genoeg.”

André van de Reep is druk in de weer met de ene na de andere potentiële klant. Tussen de bedrijven door laat hij weten: “Het is veel drukker dan vorig jaar; gelijk bij de opening van de fietsbeurs stond de tent al vol. We krijgen heel veel vragen over de elektrische fietsen. De mensen vinden het fijn om verschillende merken uit te proberen en eerst informatie te krijgen voordat ze een fiets aanschaffen. Volgend jaar komt er zeker weer een fietsbeurs.”

“Hartstikke mooi eindresultaat”

VOORHOUT – Het speelterrein naast het Offenbachpad leek een gebed zonder einde te worden. Jaren geleden had de gemeente de omwonenden laten weten dat deze speelplaats pas opgeknapt zou worden nadat er een overeenkomst met Heijmans zou zijn over het voltooien van de nieuwe wijk Hoogkamer. Die overeenkomst ligt er nog altijd niet, maar toch is de speelplaats aangepakt; tot grote vreugde van de jongste generaties.

Scheidend wethouder Gerrit van der Meer (PvdA) genoot zaterdag 27 maart dan ook met volle teugen van al die lachende gezichtjes: “Nadat de overeenkomst met Heijmans werd opgezegd, hebben we als gemeente geoordeeld dat we niet met de renovatie van deze speelplek moeten wachten tot na de realisatie van Hoogkamer. Dit eindresultaat ziet er hartstikke mooi uit.”

Terwijl de wethouder samen met veel kinderen fanatiek de laatste scheppen zand op een zojuist geplante boom gooit, kijkt Mirjam Kemperman, lid van de klankbordgroep voor bewoners, lachend toe. “Ik ben heel erg blij; hier hebben we heel lang op gewacht en het speelterrein is heel mooi geworden. Er ligt nu kunstgras en er zijn speeltoestellen voor zowel de jongsten als de oudere jeugd, zoals een schommel, klimrek, glijbaantje en een tafeltennistafel. Er was hier echt behoefte aan en dat blijkt ook wel, want kinderen uit alle wijken komen nu hierheen.”

Op zaterdag 5 juni wordt het vernieuwde speelterrein aan de Spoorlaan groots geopend.

Jesus Christ Superstar inspireert

VOORHOUT – De rockopera Jesus Christ Superstar (JCS), die door leden van de plaatselijke bevolking drie avonden lang werd uitgevoerd, is een groot succes geworden. Drie dagen lang was de St. Bartholomeuskerk tot de nok toe gevuld. De meer dan 120 Voorhouters die aan de show werkten, beeldden het verhaal uit van de idealist Jezus, zijn goede werken en kritische uitlatingen. Het leverde drie keer een staande ovatie op van het publiek, dat van tevoren gevraagd was om het verstand op nul te zetten en geïnspireerd te raken. Oud-pastoor Jan Nijman kan tevreden zijn; hij was het die zijn geloofsgenoten uitdaagde om de eigen inspiratie over te dragen aan anderen. Hij kon nooit bevroeden dat zijn woorden zoveel effect zouden hebben.

Politiek afval

TEYLINGEN – De gemeenteraadsverkiezingen liggen achter ons, maar nog overal staan de verkiezingsborden met meer of minder afgesleten en afgerukte posters. Ook op onofficiële aanplakborden hangen nog herinneringen aan de verkiezingsdag van 3 maart. Maar wie is er nu verantwoordelijk voor het opruimen van de papieren troep? Teylingen wordt er niet mooier van: wordt het niet tijd voor de politici om deze gang van zaken aan te pakken?

Lekker wandelen

NOORDWIJK – Heerlijk lopen op het strand; de wind door je haren en al je zorgen achterlatend. Waar is de tijd gebleven dat enkel individuele personen dit deden, onderweg niemand tegenkomend. Tegenwoordig gaan we, gezellig, met z’n allen naar het strand. Maar of dat de rust van het strand te goede komt, is de vraag.

Natuurlijke bebouwing

NOORDWIJK – Lopend door de duinen is er niets mooier dan te genieten van de prachtige Noordzee. In al haar glorie iedere minuut weer anders. Boven het water vliegt een zeemeeuw, op zoek naar een school vissen die iets te dicht onder het oppervlakte zwemt. Het wuivende helmgras wenkt de duinenlopers: kom kijken naar deze prachtige natuur, de zon, zee, het strand en, ehm, het permanente strandhuis.

Nieuw kerkelijk centrum krijgt oude naam

NOORDWIJK – Onder grote belangstelling werd zaterdag 27 maart het nieuwe – en vernieuwde – kerkelijk centrum van de Protestantse Gemeente geopend. Eindelijk kunnen de leden van de PKN, zowel de Binders als de Zeeërs, elkaar op één gemeenschappelijke locatie ontmoeten. Het hoogtepunt van de feestelijkheden was de onthulling van de ‘nieuwe’ naam. Het goede blijft behouden, want het kerkelijk centrum blijft de Vinkenhof heten.

In 2006 besloten de Hervormde gemeente, de Gereformeerde kerk en de bijzondere wijkgemeente Ichthus tot een fusie. Over de verschillende gebouwen zoals kerken en wijkgebouwen is lang nagedacht, wat heeft geleid tot een alomvattend plan. De uitkomst was dat er een zo centraal mogelijk gelegen kerkelijk centrum diende te komen. In dat centrum zouden in ieder geval alle kerkelijke activiteiten die nu over heel Noordwijk verspreid zijn, een plaats moeten krijgen.

Op de plaats van het voormalige Vinkenlaancomplex en de Vinkenlaankerk is de kerk alsmede een deel van het bestaande centrum geïntegreerd in een nieuw kerkelijk centrum. Hiermee wordt het karakteristieke dorpsgezicht behouden. In het centrum is een groot aantal zalen, inclusief een mooie ‘oude’ kerkzaal, waar vele kerkelijke activiteiten zullen plaatsvinden.

Veel mooie woorden kwamen van Elco Fritsche, voorzitter stuurgroep gebouwen en voorzitter Protestantse gemeente Noordwijk – Wijk Oost, die in de oude kerkzaal vertelde: ‘Dit is een zaal van allure en historie en de realisatie van het centrum is uniek voor de Protestantse Gemeente Noordwijk. We hebben Henk Westra, een professioneel beheerder, aangesteld om te zorgen voor een levendig en goed verhuurd kerkelijk centrum.’ Nadat Leon Guyt, voorzitter van de algemene kerkenraad, de sleutel symbolisch in ontvangst nam, onthulde gemeentelid mevrouw Van Hoek - van Delft samen met haar dochter Corry van Hoek de naam van het kerkelijk centrum: ‘Vinkenhof’. Voor beiden was het een gedenkwaardig moment, want alle onthulde letters zijn 38 jaar geleden door de man en vader van beide dames met de hand vervaardigd. ‘Hij had nooit kunnen vermoeden dat de oude Vinkenhofletters in de nieuwe naam gebruikt zouden worden’, verzuchtte de dochter dankbaar.

Succes speelterrein smaakt naar meer

VOORHOUT – Na meer dan vier jaar wachten was het grote moment dan eindelijk gekomen: de kinderen uit de omgeving van het Offenbachpad konden de vernieuwde en verbeterde speeltuin eindelijk in gebruik nemen. Om het feestgebeuren nog verder te vergroten, plantten de bewoners en kinderen onder leiding van wethouder Gerrit van der Meer (PvdA) nog enkele bomen, struiken en bodembedekkers.

De wethouder was blij dat hij deze volledig gerenoveerde speelplek nog mocht openen voordat hij op 8 april definitief afscheid neemt van de politiek. ‘Deze speelplek was het eerste onderwerp wat vier jaar geleden op mij pad kwam en het is zo ongeveer het laatste was ik met een goed gevoel kan afsluiten. Het eindresultaat, met onder meer een schommel, glijbaan, tafeltennistafel, ziet er hartstikke mooi uit.’

Ook de omwonenden waren tevreden, al smaakt succes naar meer, zo bleek uit de woorden van buurtbewoonster Dineke van der Linden: ‘Deze speelplaats is hartstikke leuk, maar nu al te klein. De kinderen spelen hier nu al twee dagen en het is een ontzettende mierenhoop, want de jeugd uit andere buurten komt ook hier naar toe. We hopen dat er in onze wijk snel een tweede en derde speelplek wordt aangelegd.’

Gezien de financiële situatie van de gemeente zit dat er de eerstkomende jaren niet in, al had gemeentelijk medewerker Peter Quist goed nieuws te melden: ‘Volgende week wordt de speelplek bij de Beethovenlaan ook aangepakt. Nu zijn ze bezig met het opknappen van het speelterrein op de foeliezoom. Als dat afgerond is, kunnen de kinderen ook op die plekken spelen.’

Onontdekt winkelpareltje wordt door steeds meer mensen gevonden

Prins Bernhardstraat gevuld met speciaalzaken

NOORDWIJK – Tot nog toe stond het winkelcentrum vooral bekend vanwege de Hoofdstraat, maar sinds enkele maanden hebben massa’s shoppers en toeristen de Prins Bernhardstraat gevonden. Dit pareltje van Noordwijk staat vol met een brede variatie aan speciaalzaken: hier kan nog gewinkeld worden, zoals het ooit bedoeld was. Niet anoniem en volgens het credo ‘kijken, kopen, betalen en wegwezen’, maar met een lach, goede service en een heerlijk koopgevoel achteraf.

In de Prins Bernhardstraat kan gratis geparkeerd worden, dus dat zijn al euro’s die de consument in eigen zak houdt. Juist door de combinatie aan speciaalzaken in allerlei verschillende sectoren is er van alles te verkrijgen in de Prins Bernhardstraat: meer nog dan in de gemiddelde supermarkt. Een bekend familiebedrijf is bijvoorbeeld Jaap Faase, waar alle bekende merken voor bruin- en witgoed te verkrijgen zijn. Wie behoefte heeft aan nieuwe computerartikelen of een upgrade van de huidige soft- en hardware, kan het beste naar Computerstore. Neem dan tegelijk de (werk)kleding mee, want die wordt geheel gereinigd bij de nabijgelegen stomerij/wasserij.

Over kleren gesproken: de meest verrassende kleding voor dames en kinderen is te vinden bij Hip & Kids. Op zoek naar iets nieuws en verrassends voor in huis? Vergeet dan absoluut niet om bij Brocante Aan Zee binnen te stappen: voor een compleet overzicht van nostalgische interieurartikelen, van kasten tot kaarsenstandaarden. Het naastgelegen Cleanstore is een bedrijf dat consumenten adviseert over het reinigen van het interieur, maar ze bieden ook aan strandpaviljoens totaalpakketten van onderhoud en reiniging aan.

Bent u hardhorend? Ga bij Schoonenberg gehoorapparatuur langs. Na het plaatsen van het juiste gehoorapparaat hoort u de vogels weer fluiten in de prachtige bomen die aan weerszijden van de heringerichte Prins Bernhardstraat staan. Bij het RSB Uitzendbureau kunnen werkzoekenden of herintredende ouders kijken naar dat ene perfecte baantje. Tijdens het speuren naar zo’n werkplek, geniet dan van het vele fruit van Kees – Marja groenteboer of de heerlijkheden van George Vis Chocolaterie / Patisserie.

En wie na enkele uren shoppen voldaan maar uitgeput naar huis wil gaan, doet er goed aan eerst nog even bij de Mitra slijterij naar binnen te stappen, voor een welverdiende versnapering. Of boek een afspraak bij Fysiotherapie aan Zee, om de been- en armspieren even goed los te masseren.

Sonja Hogenbirk voert het woord namens de vele ondernemers: ‘Het is de laatste maanden steeds drukker geworden: de mensen zijn nieuwsgierig om het eindresultaat te zien van de herinrichting van de Prins Bernhardstraat die in december 2009 afgerond werd. Sinds de straat opgeknapt is, zijn alle winkels gevuld en het is bijzonder gezellig geworden. Bijna dagelijks lopen mensen bij ons binnen om complimenten te geven over hoe de straat met haar goudgele klinkertjes is opgeknapt en dat de winkels zo goed bereikbaar zijn. Mede dankzij de vele parkeerplaatsen waarop twee uur lang gratis geparkeerd mag worden.’

Charmant en ingetogen

Heerlijk ontspannen bij Villa de Duinen

NOORDWIJK – Restaurant-hotel ‘Villa de Duinen’ is uniek in zijn soort: met vijf kamers en vier suites komen de gasten in een huiselijke omgeving heerlijk tot rust. De twee vergader- en dinerkamers voor gezelschappen tot 60 personen zijn bij uitstek geschikt voor bijeenkomsten waar de noodzakelijke onderwerpen besproken moeten worden. Vervolgens kan weer volop genoten worden van de uitstekende service, het sfeervol ingerichte restaurant, de verfijnde keuken en de uitstekende wijnkaart.

Bij de ingang van Villa de Duinen ligt een groot gastenboek en de ware aard van ieder hotel kan het beste uit dit gastenboek vernomen worden. ‘We hadden een mooie, sfeervolle kamer, waar we goed van hebben genoten. Het eten was uitstekend’, zo schreven ex-gasten Bart en Maria. Eronder schrijven Peggy en Pierre: ‘In één woord; Super! We hebben genoten van jullie hotel, het eten, de sfeer en Azzurro!’

Villa de Duinen werd in 1902 gebouwd en is in 2001 compleet gerenoveerd, waarbij de prachtige oude details behouden bleven. In dit restaurant-hotel vind je geen professioneel beleefd personeel, maar mensen die zich recht uit het hart bekommeren om het welzijn van de gasten. Dat begint bij de welkome ontvangst door de receptie, de warme aandacht van het bedienend personeel tot de excellente kookkwaliteiten van het keukenpersoneel.

Klasse onderscheidt zich in de details; daarom is er bij Villa de Duinen een zeer regelmatig wisselende kaart, waarbij nadrukkelijk rekening wordt gehouden met de producten van het seizoen. Als enige in de hele Duin- en Bollenstreek kunnen de gasten daarnaast bestellen van een lunchkaart met kleinere gerechten die ze zelf kunnen samenstellen. De keuken is Frans georiënteerd, met een knipoog naar de hele wereld. De sausen zijn licht van smaak, de producten zijn vers en worden in de keuken klaargemaakt. Pakjes en poedertjes zijn bij Villa de Duinen niet te vinden! En tijdens het eten kan genoten worden van een uitgebreide wijnlijst met 200 verschillende wijnen; van laag tot luxer geprijsd.

Aangezien 2010 het tiende jaar is na de renovatie, biedt Villa de Duinen het speciale Villamenu aan: vier overheerlijke gangen voor slechts 49,50 euro. Met zoveel vakmanschap voor het bereiden van het eten, de attente en vakkundige bediening, waarbij de gasten werkelijk worden verzorgd, is dit een geweldige gelegenheid om de echtgeno(o)t(e) mee te verrassen.

Naast het onthaasten, wordt Villa de Duinen veel gebruikt dankzij haar smaakvol ingerichte vergaderkamers. Hier komen inspiratie, transpiratie en aspiratie tot hun volle bloei, waarbij alle zakelijke presentatie- en internetaansluitingen volop aanwezig zijn. Wanneer de vergadergasten welverdiend in het restaurant van het diner genieten of relaxen bij het Wellness-centrum Azzurro, waar Villa de Duinen een samenwerkingsverband mee heeft afgesloten, worden de twee vergaderkamers omgetoverd tot romantische dinerkamers. Voor feesten, jubilea, verjaardagen of speciale gebeurtenissen. En wanneer u de keuze hebt gemaakt om ontspannen en ingetogen te genieten van Villa de Duinen, vergeet dan niet om te relaxen op het mooiste terras van Noordwijk: u waant zich daar werkelijk in Deauville!

Voor meer informatie: Villa de Duinen, Oude Zeeweg 74, 2202 CE Noordwijk, T: 071 364 8932, E: info@villadeduinen.nl, W: www.villadeduinen.nl.

‘Zaken doen met mensen die je kent’

BNI Carpe Diem zorgt voor een voorsprong in de zakenwereld

NOORDWIJK – Effectief zakendoen komt aan op de details. Wie als ondernemer slaapt, wordt overvleugeld door zijn of haar concurrenten. Vanaf dinsdag 30 maart begint BNI Carpe Diem met de wekelijkse ontbijtsessies voor zakenlieden. Een perfecte gelegenheid om voor de werkdag begint niet alleen je eigen onderneming te promoten, maar ook in contact te komen met interessante zakelijke contacten. ‘Bij ons gaat het er niet om of ik jou ken, maar dat een relatie van jou mij kan introduceren. Of andersom.’

Business Network International (BNI) bestaat al een aantal jaren en is onder meer actief in Lisse, Sassenheim en Rotterdam. Erik van Wijk, oprichter en eigenaar van Makelaarscentrum Noordwijk, is de initiatiefnemer van BNI Carpe Diem. Het concept is zeer doeltreffend, zo laat Van Wijk weten: ‘De basis van BNI is dat je zaken doet met mensen die je kent. Iedereen heeft namelijk een netwerk en als je tegen een vraag aanloopt die je zelf niet kunt oplossen, dan kan een ander dat wel. Bij de ontbijtsessies van BNI kan slechts één persoon uit elke beroepsgroep zich aansluiten. De bijeenkomsten van anderhalf uur beginnen om stipt 07:00 uur bij de Golfbaan Noordwijk, aan de Van Berckelweg.’

Iedere deelnemer krijgt een minuut de tijd om zichzelf te presenteren; dat kan het eigen bedrijf zijn, maar ook een uitdaging die aangegaan moet worden. De bijeenkomst is in feite Amerikaans opgezet, dus bedoeld voor het verkrijgen van opdrachten. Bij een BNI-chapter mogen maximaal 40 mensen betrokken zijn en het is dus zaak om lid te worden voordat de concurrent het doet. Van Wijk: ‘We zetten het professioneel op en bij de eerste bijeenkomst op 30 maart verwacht ik dat we al met zo’n 15 mensen bijeen komen. We gaan dus niet uit van een ‘wie het eerst komt, het eerst maalt’ principe. De aanvragers worden gescreend, want we willen voorkomen dat zwarte schapen tot BNI Carpe Diem toetreden. Dit initiatief is puur zakelijk bedoeld; voor zelfstandige ondernemers, maar ook voor een gemeenteraadslid, ambtenaar, elektricien of bijvoorbeeld iemand die aan een ziekenhuis gelieerd is.’

De eerste ontbijtsessie vindt plaats op dinsdagochtend 07:00 uur op de Golfbaan Noordwijk aan de Van Berckelweg. Mensen die zich willen aanmelden voor de ontbijtsessies van BNI Carpe Diem of meer informatie willen, kunnen surfen naar: www.bnicarpediem.nl of mailen naar: bnicarpediem@ziggo.nl.

“Alle buurthuizen opheffen”

“Hoe staat het met de participatie van de burgers bij het gemeentelijk beleid inzake wijkontwikkeling?” Dit was de hoofdvraag tijdens de deelsessie met wethouder Barth van Eeten. “Sluit uzelf niet op in vergaderzaaltjes.”

Verschillende mensen stelden de wethouder prangende vragen: “Hoe gaat de gemeente de mensen betrekken bij hun beleidsplannen? Wat zijn de verschillen tussen de dorpen en de steden? Wat is de rol van de buurthuizen? Hoe kunnen jonge en oude mensen met elkaar verbonden worden?” Van Eeten toonde zich een pragmatisch man: “Ik denk niet in problemen, maar in kansen. Iedere oplossing zorgt weer voor nieuwe problemen, maar daar moet je niet bang voor zijn. We moeten gewoon dingen doen. We betrekken de mensen door er voor te zorgen dat we kwetsbare mensen aanwezig hebben op inloopavonden.”

“Verder ben ik een voorstander van multifunctionele centra, waardoor gezorgd kan worden voor ontmoetingen tussen verschillende groepen mensen. Van die centra moeten allerlei instellingen onderdeel uitmaken, zoals het Centrum voor Jeugd en Gezin, maar het moet niet andersom zijn. Wat mij betreft moeten we alle buurthuizen opheffen, zodat ze opgaan in een multifunctioneel centrum.”

Van Eeten: “Ik ben hier om mijn gevoelens te delen met de mensen van LOIS. Deze mensen zitten in de aders van de samenleving en door regelmatig met hen te praten, doe ik kennis op. Ik probeer ook mensen te verbinden door én te luisteren én input terug te geven. Ik ben er al twintig jaar van overtuigd dat wanneer mensen bij elkaar zijn, het altijd tot iets komt. Nu is het de taak voor de overige deelnemers van dit evenement om terug te gaan naar hun achterban en met hen te communiceren. Sluit uzelf dus niet op in vergaderzaaltjes.

“Ik ga niet pleiten voor een stelselwijziging”

Een geëntameerde discussie vond plaats bij de deelsessie met Anouchka van Miltenburg. Het onderwerp behelsde “Gezondheidszorg in de wijk” en de VVD-politica deed een aantal boude uitspraken.

Van Miltenburg toonde zich een fervent voorstander van het dichter naar de wijk brengen van zorgvoorzieningen. “Zorg voor een kno-arts voor zowel moeders van kleine kinderen als ouderen, die regelmatig de wijk bezoekt. Als een wat groter onderzoek nodig is, kan de arts doorverwijzen naar een ziekenhuis dat wat verder weg ligt.” Nu al zijn er positieve ontwikkelingen bij de ziekenhuizen zelf: “Een ziekenhuis in Amsterdam heeft afspraken met de regionale ziekenhuizen. Ze geven een behandelplan mee aan de patiënt, zodat dichtbij zijn of haar huis die huisartszorg verricht kan worden. Zulke zaken dragen enorm bij aan de kwaliteit van het leven. Zaken waar je vroeger aan stierf, kunnen nu chronisch behandeld worden en dat moet krachtig ondersteund worden.”

Ze vervolgt: “Als het gaat om de vestiging van een huisartsenpost, moeten de seniorenraden zich realiseren dat dit niet een overheidstaak is, maar dat de verzekeraar er een ongelooflijk belangrijke rol in speelt. De gemeente moet het faciliteren en ondersteunen, dus richt u niet alleen op die overheid, maar vooral op de gezondheidszorg. Zorg voor goede contacten met de grotere verzekeraars in uw regio. Ook de huisartsenposten zijn me een grote doorn in het oog. Volgens de verzekeraars moet je moet eerst naar de huisarts, anders moet je de eerste hulp zelf betalen. Dan moet zo’n ziekenhuis niet veertig kilometer verderop zijn.”

Onrustig

De heer van de Schot merkte op: “Je ziet een 24-uursmaatschappij ontstaan waarbij mannen en vrouwen meewerken in de maatschappij. De huisartsenposten zullen steeds meer ‘s avonds geconsulteerd worden en overdag steeds minder.” Van Miltenburg beaamde dat deze ontwikkeling gaande was. De heer Hartog uit Amersfoort liet weten: “We zijn bezig met het inrichten van zogenaamde woonservicegebieden. Ik word onrustig als wordt gezegd dat we de huisartsenposten aan de verzekeringsmaatschappij moeten overlaten. Dat zijn veel te commerciële instellingen. We hebben een goed beleid nodig.”

Miltenburg kon geen goed nieuws melden: “Een stelselwijziging gaat de komende twintig jaar niet gebeuren. De rijksoverheid heeft hier een stap terug gedaan en de minister van volksgezondheid is verantwoordelijk voor de toegankelijkheid en kwaliteit van gezondheidszorg. Maar als regelgeving iets belemmerd om wat te laten ontstaan, dan ligt daar een taak voor de overheid. Ik ga niet pleiten voor een stelselwijziging. Ik ben net aan het bijkomen van dit nieuwe stelsel.

Toehoorder Wil Maas: “Ik geloof in kleinschaligheid en dat je idealistisch mag zijn. Dat proberen we in onze kern te kunnen doen, om de gezondheid te kunnen bevorderen.” Miltenburg: ik ben ook een individualist en geloof in kleinschaligheid, maar ook in keuzevrijheid. Je moet uitkijken dat je je niet teveel focust op het algemene belang en dat je dan het individuele belang uit het oog verliest. In Utrecht is een aantal zorgorganisaties gefuseerd en daarna zijn ze meer kleinschaliger gaan werken in de wijken. Dat werkt goed. Kwaliteit en toegankelijkheid moet geborgen worden. Ik ben ervan overtuigd dat de AWBZ, een volksverzekering, z’n langste tijd heeft gehad. Ook het CIZ moeten ze afschaffen. Het echte probleem is niet het indiceren, maar het weigeren van die organisatie om de informatie te delen en met de gemeenten te praten. Het CIZ is een in zichzelf gekeerde organisatie die niet met de mensen bezig is, maar alleen met de eigen organisatie.”

Zeurpieten

Henk Potman betwijfelde of de landelijke politiek het beste met de senioren voorhad. “Die politici zeggen: ‘Ouderen zijn zeurpieten en je kunt ze hartstochtelijk aan de kant schuiven.” Miltenburg: “Dat ben ik niet met u eens. Sinds 1994, na de verkiezingsnederlaag van het CDA, is er geen partij die geen rekening houdt met de ouderen. Maar één uniform ouderenbeleid wordt niet geformuleerd, want de ouderen zijn net zo divers als de samenleving. Er zijn kwetsbare mensen, niet alleen kwetsbare ouderen.”

Gonnie De Vries liet weten dat er in Hoorn 337 mensen uitgevallen zijn na een indicatie en van hen konden slechts twee mensen overstappen naar de Stichting MEE. Miltenburg: Dat is een drama en het is wanhopig slecht verlopen. MEE leek een goede organisatie, maar ze waren helemaal niet bekend met de doelgroep. Het is slecht verlopen, er zijn veel fouten gemaakt. Het CIZ heeft ongelooflijk de kaken dichtgehouden. De gemeenten hadden geen idee en nu hebben ze waarschijnlijk geen geld om deze problematiek op te lossen.”

Op de vraag wat de politica vindt van de rol van het consultatiebureau voor de ouderen, antwoord ze: “Ik zie vanuit de preventie grote voordelen in het consultatiebureaufunctie. De huisartsen hebben eindelijk door dat de wachtkamers vooral vol zitten met ouderen die ook op een andere manier bediend kunnen worden. Dus een plek om even de bloeddruk te laten meten en te leren over hoe ze gezond ouder kunnen zijn. Maar ook zijn er slechte voorbeelden dat organisaties mensen de zorg in willen trekken voor meer subsidies. Mensen moeten niet overgeleverd worden aan allerlei professionals; die maken de mensen alleen maar zieker.

“Een leefbare wijk moet voor iedereen mogelijk zijn”

Kees Tilanus, voorzitter van de LOIS sinds 2002, heette alle aanwezigen die vanuit het hele land naar Driebergen waren gekomen van harte welkom. Hij gaf achtergrondinformatie over LOIS en de ontwikkeling die deze organisatie de afgelopen tien jaar heeft doorgemaakt. “We zijn een vrijwilligersorganisatie, maar wel professioneel qua inhoudelijkheid.”

Tilanus informeerde de toehoorders tijdens de openingssessie over het LOIS: “Deze afkorting staat voor ‘Stichting Landelijk Ondersteunings- Informatiecentrum Seniorenbeleidsadvisering’ en we bestaan sinds 1999. Dit is de eerste keer dat we een hele themadag organiseren. We vieren feest, want we functioneren tien jaar. In de negentiger jaren kwamen er in verschillende plaatsen seniorenraden op. Ze hadden behoefte aan ondersteuning en die konden ze maar incidenteel krijgen. En als ze dan hulp kregen, bleek deze ook nog vrij duur te zijn. Het idee ontstond eind jaren ‘90 om een organisatie te hebben die de seniorenraden blijvend adviseren en blijvend ondersteunen. Hierdoor is in juli 1999 de Stichting LOIS ontstaan.”

Magazine

De voorzitter vervolgde: “Het eerste half jaar hebben we nauwelijks kunnen functioneren: we moesten eerst weten waar die seniorenraden waren. Per 1 januari 2000 is het LOIS pas echt gaan functioneren, dankzij een rijkssubsidie waardoor we gratis onze diensten kunnen aanbieden, zoals een eigen magazine, themadagen, et cetera. Na drie jaar kwam het bericht van het ministerie dat ze ons niet meer zouden gaan subsidiëren. De vraag was of we zonder subsidie konden blijven bestaan. We zijn dan wel vrijwilligers, maar hebben wel onkosten. We gingen op zoek naar donateurs, en op dit moment hebben we hier een redelijk aantal van, al zijn meer altijd welkom!”

Het jaar 2007 staat bij velen bekend als het moment waarop de Wmo (Wet Maatschappelijke Ontwikkeling) werd geïntroduceerd. Tilanus: “Het bleek dat het adviseren aan ouderenbeleid niet alleen was voorbestemd aan seniorenraden; er ontstonden ook Wmo-raden. We hebben gezegd: als LOIS zijn we weliswaar een vrijwilligersorganisatie, maar wel professioneel qua inhoudelijkheid. We moeten we ook breed actief zijn.” Het was een wijs besluit, want nu is LOIS niet meer weg te denken waar het gaat om informatieverstrekking over seniorenbeleid.

“Tien jaar is reden om een feest te vieren, vandaar dat we een landelijke dag hebben georganiseerd”, vervolgde Tilanus. “Gezien de opkomst, kunnen we stellen dat dit zeker niet de laatste dag is die we organiseren. Wat het thema ‘De Leefbare Wijk’ betreft: als LOIS focussen wij ons op het ouderenbeleid, maar dat is onderdeel van het totaalbeleid. We richten ons op wat het gemeentelijke beleid is waarbinnen het ouderenbeleid zich afspeelt. Naarmate je ouder wordt, wordt de omgeving waarop je je richt vaak kleiner. Daarom zeggen we: er moet een leefbare wijk zijn voor niet alleen de ouderen, maar in z'n totaal ook voor iedereen. Ik wens u een zeer vruchtbare dag toe!”

“Huisartsenposten dichtbij de woonwijken”

DRIEBERGEN – De allereerste landelijk opgezette bijeenkomst van LOIS, met als onderwerp “De Leefbare Wijk”, was vrijdag 19 maart met 125 aanwezigen een doorslaand succes. Veel nieuwe ideeën werden opgedaan en talloze ervaringen uitgewisseld om te komen tot nieuwe initiatieven waar het gaat om leefbaar wonen. Onder de sprekers bevond zich onder meer Anouchka van Miltenburg (lid van de Tweede Kamer). Daarnaast deelden Maarten van Rossem, Barth van Eeten (wethouder in Arnhem), Stephan van Erp van de woningcorporatie Casade en Rob Hoogeveen, woningcorporatie de Alliantie, hun kennis.

Van Miltenburg beet het spits af en zij vertelde over de visie van het Rijk ten aanzien van leefbare wijken. Ze viel gelijk met de deur in huis: “Hopelijk is de toevoeging van de Tweede Kamer aan het lokale ouderenbeleid zo min mogelijk. Wel zagen we een aantal jaren geleden dat de samenleving qua samenstelling drastisch veranderd is. Eerder gingen mensen naar een instelling als ze ziek werden of gehandicapt. Vanaf de jaren ‘90 in de vorige eeuw was er behoefte om zorg te krijgen daar waar de mensen altijd hadden gewoond. Ook zag je mensen die vanwege een chronische of levenslange handicap altijd vanuit een woonomgeving naar een instelling gingen, steeds vaker terug gingen naar de wijk om daar te wonen. De groei van de zorg buiten de instelling is heel hard gegaan in de laatste jaren van de vorige eeuw.”

Afbraak

“Ook mensen die niet ziek waren, maar vanwege de afbraak van het welzijnswerk moeilijker dan andere mensen de weg wisten te vinden binnen de samenleving, waren zoekende. Dat uitte zich in de leefbare wijk. In 2003 kwam er een speciale wet om mensen aan te zetten tot participatie in de wijk. Wat onderscheidt een groep huizen van een leefbare wijk? In een wijk gebeurt van alles, naast het wonen en leven. De mensen willen ook de zorg dichterbij krijgen om meer zeggenschap over hun leven te krijgen. De hele Tweede Kamer is ervan overtuigd dat er in wijken centra zijn waar de mensen naar toe kunnen voor grote en kleine vragen over het leven in de samenleving.”

Het Tweede Kamerlid vervolgt: “De ouderen zijn er het meest in geslaagd om met elkaar de solidariteit op te brengen. In bijna iedere gemeente is een Stichting Welzijn Ouderen, maar er is meer nodig dan een plekje waar je elkaar kunt ontmoeten. Het Rijk geeft heel veel financiële ondersteuning, bijvoorbeeld voor gezondheidszorg en ook financieren we dat de wijken beter worden. Subsidie kan ondersteuning bieden, maar de financiële situatie in Nederland is dat we dat niet kunnen belopen. De kracht moet van u uitkomen: u moet bepalen wat er moet gebeuren en met wie u dat voor elkaar krijgt.”

Huisartsenposten

“Goede huisartsposten moeten bereikbaar zijn in de wijk, zodat je na vijf uur ’s middags niet veertig kilometer hoeft te reizen. Als mensen die een zwakkere gezondheid krijgen op hun huidige locatie willen blijven wonen, dan is het gemakkelijker om die hulp dichterbij te realiseren. Die huisartsenposten zouden veel dichterbij georganiseerd worden. Daar moet het rijk een veel actievere rol spelen.”

Van Miltenburg bracht nog een idee te berde: “Als je naar een oor- of oogarts moet, waarom moet je dan altijd ver weg en een beroep doen op ingewikkelde OV-voorzieningen of de eigen kinderen? Laat de arts één keer per maand een spreekbeurt in de wijk organiseren. Zo kun je veel zelfstandiger blijven in de rest van je leven. De jeu in je leven is alles wat je nog wel kan doen.”

Over de woningbouwcorporaties had Van Miltenburg niets dan lof: “Van hen heb ik heel mooie voorbeelden gezien. Ze wisten wat er nodig was in de wijken en in overleg met de bewoners realiseerde ze mooie dingen voor de wijk. Als Rijk moeten we de vele belemmeringen wegnemen voor u.”

“Samenwerken met alle partijen”

Stephan van Erp van woningcorporatie Casade gaf tijdens de deelsessie een presentatie over ‘zijn’ onderneming. Onderwerp van gesprek was de rol van de woningcorporatie bij de wijkontwikkeling en participatie in de kleine steden en dorpen. “We moeten slimmer werken.”

“Ik vond het een inspirerende sessie”, vertelt Van Erp enthousiast. “Vanuit de zaal kreeg ik veel vragen. Bijvoorbeeld over hoe we de samenwerking met de inwoners tot stand brengen en hoe we de financierbaarheid voor de komende vier jaar realiseren.” En wat waren Van Erp’s antwoorden? “Inderdaad maken we ons zorgen over de bezuinigingen, want die raken zowel de corporaties als de welzijnsorganisaties. Daarom wordt de noodzaak tot samenwerken steeds groter en moeten er beleidskeuzes gemaakt worden.”

Hij geeft een voorbeeld: “We willen 800.000 euro investeren in wijkontwikkeling en een consequentie is dan dat er wellicht minder woningen gebouwd worden. We kiezen in dat verband voor een leefomgeving waar mensen zich prettiger voelen en de buurt zelf niet afzakt.”

In Van Erp’s presentatie vertelt hij over de visie van Casade op de wijkontwikkeling: “We willen samenwerken met alle partijen, zodat zoveel mogelijk mensen meedoen. We bouwen wijkpunten waar 20 partijen samenkomen, variërend van bewoners, zorgorganisaties, ambtenaren en professionals. De politie is er ook bij betrokken, maar dat zijn niet de kartrekkers.”

Van Erp besloot de sessie met een hartenwens: “Ik hoop dat de nieuwe colleges beseffen dat ze voor een geweldige opgave staan. Laat hen de menselijke maat in het oog blijven houden, zodat alles van welzijn overeind gehouden kan worden. Het moet mogelijk zijn om op welzijngebied slimmer te organiseren, zodat de gemeenten niet met de botte bijl een half miljoen euro wegbezuinigen. We moeten allemaal slimmer gaan werken.”

“Tegengaan van gettovorming”

Rob Hoogeveen van woningcorporatie De Alliantie wijdde in zijn deelsessie uit over de rol van de woningcorporatie bij de wijkontwikkeling en participatie in de grote steden. Met name sprak hij over hoe ver een woningcorporatie kan gaan om bij te dragen aan wijkvernieuwing.

“Het gaat dan om essentiële vragen over wat er op je af komt als organisatie. Ook de kosten zijn hierbij een niet onbelangrijk aspect. Wij zetten in op levensloopbestendig bouwen en het realiseren van woningen voor starters. Ook bekijken we continu hoe je de mensen betrokken houdt. We vragen onszelf af: ‘Gaan we voor alles of voor alles een beetje’. Daarom maken we onderscheid in de wijken en stellen prioriteiten”, informeert Hoogeveen.

Hij vervolgt: “Als alliantie zijn we voorstander van een ongedeelde stad, die toegankelijk gemaakt wordt voor alle inkomensgroepen. Daarom moet meer geïnvesteerd worden in de woningen; niet alleen door de corporaties, maar ook door de gemeente.” Gaan de inwoners van Amsterdam dan toe naar een situatie waarbij ze niet meer volledige keuzevrijheid hebben over waar ze willen wonen? “De vrije keuze blijft, maar we willen ervoor zorgen dat de wijken aantrekkelijker worden, zodat we gettovorming tegengaan.”

Hoogeveen besluit: “We willen ervoor zorgen dat de stad als een emancipatiemachine kan functioneren en dat de kloof tussen de mensen niet te groot wordt. Daarvoor moet veel geïnvesteerd worden in de huidige voorraad aan woningen en in nieuwe woningen. Om dat te bereiken, gaan we veel woningen verkopen en ook veel in de krachtwijken investeren. Als corporatie bouwen we daarnaast ook bewust voor senioren, want wij bouwen met maar één doel voor ogen: prettig wonen.”

“Zoek het hart in de wijk”

“Verschillende wijken hebben andere behoeften en gemeenten moeten ook hun aanpak op die behoeften afstemmen. De tijd van een “one size fits all” aanpak ligt voorgoed achter ons, daar is Barth van Eeten, wethouder in Arnhem, van overtuigd. “Ga uit van het positieve”.

Van Eeten heeft veel ervaring. Voor zijn huidige functie in de stad met 147.000 inwoners was hij wethouder in Waalwijk, met circa 45.000 inwoners. “Die twee steden zijn heel verschillend, maar wijkgericht werken en wijkontwikkeling dicht bij de mensen is heel erg belangrijk. Ik wil mijn ervaringen met u delen, zodat u weet hoe u eraan kunt werken. De Rijksoverheid kan veel doen. Als ik denk aan de veertig meest problematische wijken in Nederland, ging het overleg met de woningcorporaties moeizaam. In Arnhem is er wel een goede samenwerking geweest tussen de drie corporaties, gemeente en bewoners.”

In deze plaats is rond de Millenniumwisseling ervoor gezorgd dat er in iedere wijk een organisatie is opgezet, om te fungeren als communicatiekanaal tussen de gemeente en de inwoners. De gemeente deelde de wijken in categorieën in: Aanpakwijken, ook wel bekend als Krachtwijken en Vogelaarwijk. Dit zijn wijken met veel problemen. Een tweede categorie zijn de Preventiewijken, waar op straatniveau soortgelijke problemen zijn als in de Krachtwijken, maar de problemen vinden niet massief in de hele wijk plaats. De derde categorie zijn de beheerwijken, waar het goed gaat en er enkel wat incidenten gebeuren. Met deze wijken moet je op verschillende manieren omgaan: dat heeft consequenties voor het interveniëren. In de beheerwijken houd je er een oogje op en geeft af en toe slechts een duwtje. In de preventiewijk, moet de gemeente er met name voor zorgen dat het niet verder afzakt en in de Aanpakwijken moet je er vol in. Op de bewonersbudgetten wordt onvoorstelbaar positief gereageerd door de bewoners.”

Tweedeling

Vier van de veertig krachtwijken liggen in Arnhem. Deze plaats kent van oudsher een grote tweedeling tussen mensen waar het wel en niet goed mee gaat. In 2006 besloot het gemeentebestuur om te zorgen voor meer differentiatie in de wijk en het doel was dit te bereiken via actief burgerschap, sociale programma’s en voorzieningen op wijkniveau. Van Eeten: “U moet uitgaan van het positieve: waar hebt u behoefte aan en hoe kunnen we dat samen voor elkaar krijgen. Zeg niet dat er te weinig vrijwilligers zijn en dat jongere mensen het te druk hebben. De combinatie van jonge mensen en ouderen werkt goed. Jonge mensen zijn actief, maar op een andere manier dan oudere mensen. Ook mensen met een beperking kunnen wat bieden aan een ander.”

Hij besluit: “Wij zijn in alle wijken op zoek naar het hart van de wijk. Het doel moet zijn dat je de sociale samenhang in zo'n wijk verbeterd. Waar hebben mensen behoefte aan, welke verbindingen zijn er en welke voorzieningen moeten er in de wijk staan? Daaraan ga je werken. Niet alleen in grote steden, maar ook op het platteland. Door de dingen bij elkaar te brengen, ben je dichtbij de mensen en de mensen kunnen en zullen er dan gebruik van maken. Een pleintje zou het hart van de wijk moeten zijn. Mijn boodschap is: ga op zoek naar het hart van de wijk en verbindt het in sociale zin en breng het in fysieke zin ook bij elkaar.”

Erepenning en twee nieuwe boeken bij VOL

LISSE – Twee boeken werden dinsdag 16 maart officieel gepresenteerd tijdens de Jaarvergadering van de Vereniging Oud Lisse (VOL). Het ging om “Monumenten wandel- en fietsroutes (Zuid en Noord) door Lisse” en “Grenspalen te Lisse”. Beide boeken zijn door VOL, met subsidie van de gemeente, uitgegeven.

Het monumentenwandel/fietsrouteboek (door onder meer Liesbeth Brouwer en Frits Treffers) beschrijft alle 128 monumenten in Lisse en geeft historische achtergrondinformatie. Het grenspalenboek (van Bert Kölker) laat de 15 nog aanwezige grenspalen in Lisse in vol ornaat zien. De boeken zijn voor respectievelijk 13 euro en 4 euro te koop bij de VOL, VVV en boekhandel Grimbergen.

De jaarlijkse erepenning ‘Mooiste monument van Lisse’ ging naar de directie van Alma Vastgoed, de gebr. Augustinus, voor het in ere herstellen van het pand aan de Heereweg 225. Ook bekend als het oude pand van de familie Van der Zaal, dat aan het Vierkant gevestigd is.

‘Gemeentelijk tekort maximaal drie miljoen euro’

LISSE – De gemeente houdt rekening met een korting van maximaal drie miljoen euro op de algemene uitkering van de Rijksoverheid. Om een deel van dit tekort op te vangen, voert de gemeente een solidariteitskorting in, waarbij geen uitzonderingen worden gemaakt. Dit moet vanaf 2014 een jaarlijkse bezuiniging opleveren van 300.000 euro.

Een ambtelijk advies laat weten dat er op een aantal zaken echter niet bezuinigd kan worden, zoals het inkrimpen van het ambtenarenbestand, zo blijkt uit de ‘Stand van zaken bezuinigingen’ dat woensdag 24 maart aan de commissie Maatschappij en Financiën wordt voorgelegd. Overigens maakte het voormalige college van burgemeester en wethouders eind februari bekend dat de raadsleden extra inkomsten mogen ontvangen. Zij krijgen voortaan een vergoeding als zij ook lid worden van (incidentele) raadscommissies. De vergoeding hiervoor bedraagt 5% van de raadsvergoeding op jaarbasis.

Loos schittert op Concours

LISSE – De 13-jarige Lois Loos was zaterdag 20 maart een van de deelnemers aan het prestigieuze Prinses Christina Concours in Rotterdam. De jeugdige Loos speelt al enkele jaren viool in het Jeugd symfonieorkest van de Bollenstreek. Hoewel ze geen finaleplaats bereikte, sleepte ze wel een prachtig juryrapport in de wacht. “Dit was een geweldige ervaring”, zo concludeerde haar trotse vader Willem Loos. Het Jeugd symfonieorkest treedt vrijdag 9 april op in het Voorhoutse Panorama Tulipland.

Bollenkramen officieel op parkeerplaats

LISSE – De multifunctionele parkeerplaats die in 2008 speciaal voor de bollenkramen is aangelegd langs de N208 nabij de Keukenhof is sinds dinsdag 16 maart ook officieel toegestaan. Begin 2009 bleek dat het bestuur vergeten was om een vrijstellingsprocedure op te starten voor deze parkeerplaats. Het gebeurde alsnog en na het afhandelen van ene drietal bezwaren staan de bollenkramen er sinds kort dus ook officieel.

Bouwen aan Brieven

LISSE – De gemeente wil de dienstverlening richting de inwoners verbeteren en een van de onderdelen hiervan is ervoor te zorgen dat de standaard brieven in een meer begrijpelijke taal op te stellen. Om erachter te komen hoe dit het beste kan gebeuren, heeft wethouder Jan Kippers (CDA) samen met het college goedkeuring gegeven aan een nieuw initiatief: ‘Bouwen aan Brieven’. De inwoners wordt gevraagd hun commentaar te geven aan de standaard brieven.

De gemeente verstuurt vele brieven naar de inwoners. Deze brieven moeten niet alleen juridisch kloppen, maar ook zo begrijpelijk mogelijk te zijn. Op een online platform kunnen de inwoners hun commentaar geven op de kwaliteit van de brieven. Doel van dit initiatief is, zo wordt geschreven: ‘Meetbaar betere brieven, meer vertrouwen onder de inwoners, een begrijpelijkere taal, ervaring opdoen met e-participatie en betere dienstverlening.’

Alle reacties kunnen via de website van de gemeente gegeven worden en volgens een op dinsdag 16 maart goedgekeurd collegebesluit zou dit vanaf februari kunnen. ‘Dit zal waarschijnlijk onder een link als www.lisse.nl/bouwenaanbrieven zijn. Daarnaast wordt er op relevante pagina’s binnen de website een koppeling naar het platform gemaakt.’ Echter, op maandag 22 maart is er nog altijd geen enkele verwijzing naar dit nieuwe project te vinden op de website. De evaluatie van ‘Bouwen aan brieven’ zal in de tweede week van juni plaatsvinden.

Gratis computers voor politici

LISSE – De voormalige gemeenteraadsleden mogen hun door de gemeente in 2006 in bruikleen gegeven computers en laptops behouden. Het door de inwoners medegefinancierde onderhoudscontract, een licentie op MS Office en de beveiligingssoftware lopen wel af. Daarnaast wil de gemeente een andere opzet voor vergoedingen van de computerapparatuur hebben. Dit bleek uit gemeentelijke stukken die dinsdag 16 maart openbaar gemaakt werden.

Tot nu toe ontvingen de raadsleden naast de gratis in beheer gegeven ook een maandelijkse onkostenvergoeding van 30 euro bruto per maand. Door een wijziging in de belastingwetgeving wordt deze vergoeding veranderd naar 20 euro netto; zo ontvangen de raadsleden in feite een hoger bedrag dan voorheen. De totale kosten voor de gemeente bedragen voor deze onkostenvergoeding in vier jaar 23.040 euro.

Daarnaast mag ieder gemeenteraadslid en commissielid voortaan tijdens één raadsperiode gedurende drie jaar elk jaar een belaste vergoeding van 30% van de aanschafprijs met een maximum aanschafprijs van 1000 euro uit laten keren. De gemeente betaalt hierdoor 21.600 euro per vier jaar voor deze tegemoetkoming in de onkosten.

Het is echter niet alles goud wat er blinkt voor de raadsleden. In de komende tijd van bezuinigingen worden ook zij niet ontzien, zo blijkt uit het ambtelijke rapport: ‘Het door de afdeling Facilitair leveren van inktpatronen en dergelijke aan het college en de raad wordt stopgezet.’

Meer woninginbraken en minder uitgaansoverlast

LISSE / HILLEGOM – Het aantal woninginbraken is in 2009 fors gestegen in vergelijking met de jaren daarvoor. Weliswaar is er vorig jaar een aantal inbrekers aangehouden, maar na enige tijd waren toch weer inwoners slachtoffer van inbraak. Teamchef Peter Koot van politieteam Lisse/Hillegom (dat in de loop van 2010 wordt uitgebreid met Noordwijkerhout) gaf een overzicht van de gebeurtenissen van het afgelopen jaar. Tevens keek hij dinsdag 16 maart uit naar de politieplannen voor 2010.

Zo zijn de vijf ramkraken in Hillegom opgelost: na de aanhouding van een verdachte, die deel uitmaakte van een grotere groep Roemenen, heeft het bovenregionaal politieteam een aantal personen opgepakt. Tevens zijn er in 2009 een tiental hennepkwekerijen opgerold in zowel Hillegom als Lisse. Koot: ‘Zo’n ontmanteling brengt hoge kosten met zich mee, die we op de dader proberen te verhalen. Helaas lukt dat niet altijd omdat panden vaak op basis van valse documenten worden gehuurd.’

Veel onrust was er vorig jaar ook in de Poelpolder (Lisse) vanwege een aantal branden die in één nacht ontstonden. Vuilcontainers, auto’s en carports gingen in vlammen op, maar een dader is niet aangehouden. Koot: ‘Dat betreur ik, want die branden hebben een grote impact. Wel weten we dat de dader een andere is dan degene die de Oegstgeestse branden veroorzaakt.’ Over de woninginbraken: ‘Er was een sterke stijging van 76 inbraken in 2008 naar 126 in 2009. Om deze trend te doorbreken roepen we mensen op om 112 te bellen als ze wat verdachts zien en is er een nieuw woninginbraakteam opgesteld. Tien rechercheurs houden zich de komende maanden alleen maar bezig met de woninginbraken.’

In Hillegom heeft de politie, op verzoek van de bewoners, in straten gecontroleerd op snelheid. Bij 90 controles werden in totaal 13.000 bekeuringen uitgedeeld voor snelheid, gordel en het negeren van rood licht. Vanaf maandag 22 maart verplaatsen de controles zich grotendeels naar Lisse, te beginnen op de Ruishornlaan en de Rooversbroekdijk. Daarna volgen de Schoolstraat/Grachtweg, Westerdreef, Nassaustraat, Leidsevaart , Kanaalstraat en andere straten.

Het systeem van geleide uitgaanstijden functioneert goed, oordeelt Koot. ‘Het huiselijk geweld is wel een punt van zorg; het aantal meldingen stijgt nog steeds van 116 naar 183 incidenten in 2009. Aan vier mannen in Lisse en Hillegom zijn tijdelijke huisverboden opgelegd. In de hele regio waren dit 54 mannen. Inderdaad, geen enkele vrouw. Soms was het niet de echtgenoot, maar een kind die tien dagen uit huis geplaatst werd.’

Voor 2010 zijn de politiespeerpunten: tegengaan van woninginbraken, horecaoverlast en –geweld en huiselijk geweld. Daarnaast zet de politie in op verkeersveiligheid, fraudeonderzoek en vermindering van de jeugdoverlast.

Overdreven

Column: De waan(zin) van de week

Broeders, priesters en nonnen zijn niet de enige mensen die seksueel misbruik hebben gepleegd tegen weerloze kinderen. Het gebeurt wereldwijd en door mensen uit alle geledingen van de maatschappij. Maar wie denkt Paus Benedict XVI (a.k.a. Josef Ratzinger) wel dat hij is? In plaats van dat hij een diepgravend onderzoek instelt om al het vuil boven water te krijgen en ervoor te zorgen dat de kinderverkrachters en kinderaanranders geëxcommuniceerd worden, wijst hij de beschuldigende vinger richting de media.

Het is een klassieke vorm van de eigen schuld ontkennen. Als mensen – en inderdaad; ook de paus is een mens - wat te verbergen hebben, beschuldigen ze de boodschapper. Zo kwam onlangs in het nieuws dat Paus Benedictus XVI in 1980 als aartsbisschop van München en Freising heeft ingestemd met de opname in zijn diocese van een pedofiele priester, die in de fout was gegaan in het bisdom Essen. De geestelijke zou in München therapie ondergaan, maar ging alweer snel aan de slag als kapelaan, zo meldde de Süddeutsche Zeitung vorige week. Of het waar is, weet ik niet. Maar bij een onafhankelijk onderzoek naar de kinderverkrachters, bij wie de ouders hun eigen kinderen in vol vertrouwen, of: goedgelovig, achterlieten, moet niemand ontzien worden.

Uit een ander onderzoek bleek dat over de Mexicaanse griep de halve wereld overbodige angsten zijn aangepraat. Uiteraard door commerciële bedrijven, maar ook door gerenommeerde organisaties als de WHO (World Health Organisation) en overheidsinstellingen. De mensenrechtenorganisatie Raad van Europa meldde dit vorige week in haar conceptrapport. We weten allemaal dat ook de Nederlandse overheid zich schuldig heeft gemaakt aan het onnodig paniek zaaien over de Mexicaanse griep. Het aantal te verwachten doden werd schromelijk overdreven en constant werd het tijdstip van de grieppiek naar voren geschoven. “Het gebeurt in september/oktober, nadat de mensen terugkeren van vakantie.” “Nee, de echte piek gebeurt in januari/februari als de weerstand van de mensen lager is.” Het blijkt maar weer dat iedere informatiebron met de nodige gezonde scepsis bekeken mag worden. De tijd dat Vadertje Staat alleen het beste voor had met de inwoners ligt, vrees ik, ver achter ons.

De afgelopen week zijn onder meer overleden:

Franco Gualdrini (86): Italiaans bisschop
Leroy Matthiesen (88): Amerikaans bisschop
Armando Xavier Ochoa (66): Amerikaans bisschop
Sulaiman Daud (77): Maleisisch politicus
José Antonio Peteiro Freire (70+): Marokkaans aartsbisschop
Jim Marschall (74): Amerikaans fotograaf
Raymond Terracher (67): Frans politicus
Jean-Claude Jaggi (84): Zwitsers politicus
Vasili Smyslov (89): Russisch schaakgrootmeester
June Havoc (96): Amerikaans actrice

Het woord van de week: Wondernemer.

“Het celibaat is zo onnatuurlijk, het is ongelooflijk dat het bestaat”

Herman Harends maakt misbruik door nonnen wereldkundig

NOORDWIJK – “Zonder het seksuele misbruik zou mijn leven heel anders gelopen zijn.” Het leven van Herman Harends begon als een sprookje en hij bracht de eerste jaren volop gelukkig door bij zijn opa en oma en oom en tante. Maar nadat de jonge Harends op 6-jarige leeftijd door zijn ouders naar het internaat van Sint Antonius in Tegelen werd gebracht, veranderde zijn leven voorgoed. Door enkele van de nonnen werd hij geconfronteerd met psychisch geweld en ook werd hij jarenlang seksueel misbruikt. De katholieke kerk ligt onder vuur aangaande de verhalen over seksueel misbruik door paters en broeders. Harends was de eerste die wereldkundig maakte dat het seksuele geweld ook door nonnen gepleegd werd.

Door Joep Derksen

Het leven van Harends begon goed: “De jaren bij de ouders van mijn moeder voordat ik op mijn zesde naar kostschool ging, waren de gelukkigste jaren uit mijn jeugd. Mijn vlakbij wonende tante Cor en ome Herman woonden daar ook en zij accepteerden me zoals ik was. Als ik bij mijn opa en oma had mogen blijven wonen tijdens mijn lagere schoolperiode, had mijn leven er heel anders uitgezien en had ik minder foute beslissingen genomen en niet zoveel mensen van mij afgestoten.”

De jaren op het internaat waren echter een hel voor Harends. Hij werd jarenlang misbruikt en psychisch mishandeld (zie inzet). Meerdere malen probeerde hij weg te lopen, maar even zovele keren haalden de nonnen hem weer terug. Tot hij op een dag onderweg naar huis door de politie werd onderschept; zij brachten de toen 12-jarige naar zijn ouderlijk huis. Van zijn moeder mocht hij thuis blijven. “Maar ik heb nooit met haar over de verschrikkingen kunnen praten. Eén keer vertelde ik dat de nonnen mij geslagen hadden. Mijn moeder werd ontzettend kwaad en stuurde me bijna naar de pastoor om boete te doen. Ik neem haar echter niets meer kwalijk; ze kon en wist niet beter voor die tijd.”

Verknipt

Hij vervolgt: “Mijn vader overleed toen ik veertien was en op mijn twintigste was ik totaal verknipt. Ik ging weg uit huis naar Haarlem en heb daar mensen gekwetst. Ik won hun vertrouwen en liet hen daarna weer los. Ik kon er in de eerste veertig jaar van mijn leven niet mee omgaan dat mensen toch om mij gaven.” De ommekeer in Harends’ leven kwam begin jaren ’90. “Mijn tweede vrouw wilde van mij scheiden omdat ze gevoelens kreeg voor een vrouw. Toen was het klaar voor me en nam mijn leven een bepaalde wending. Ik besloot voor mezelf dat ik de keuzes wilde maken over wat ik wel en niet wilde. Ik heb een selectie van mijn vrienden gemaakt: wie heb ik wel en niet nodig. Dat heeft mij positieve dingen gebracht; ik kon weer mezelf zijn en de dingen voor 100% ervaren. In die tijd ben ik begonnen te sporten en heb halve en hele marathons gelopen in onder meer Amsterdam, Londen en New York. Ook ben ik iets later helemaal verslingerd geraakt aan de videocamera: regelmatig loop ik op en neer via het strand naar Zandvoort en dan neem ik mijn camera altijd mee.”

Deze twee decennia hebben louterend gewerkt op een jeugd bij het internaat die vol verschrikkingen was. “Onder het hoofdgebouw was een heel lang souterrain, waar het schemerachtig verlicht was. Daar moest ik doorheen lopen en halverwege zat een non die keihard ‘Boe!’ riep, puur en alleen om je bang te maken. De nonnen waren sadistisch, en pasten fysiek en psychisch geweld toe. Je kon niet aan iemand vertellen wat je overkwam, want dan zou het nog erger worden.” Harends is ervan overtuigd dat het celibaat medeverantwoordelijk is voor de grote hoeveelheid aan seksuele mishandelingen van de kinderen. “De hormonen gieren door het lijf van die mannen en vrouwen, maar de liefde geldt toch ook voor hen. Het celibaat is zo onnatuurlijk, het is ongelooflijk dat het bestaat. Hierdoor wordt onderling homofilie en heteroseksualiteit uitgevoerd en verschillende broeders en nonnen hebben zich vergrepen aan de meest kwetsbaren.”

Doodsangsten

Wat moet er gebeuren met deze kindermisbruikers? “Diegenen die zich daaraan schuldig hebben gemaakt, moeten gestraft worden. De impact is veel te groot geweest voor de slachtoffers. De geestelijken hebben willens en wetens misbruik gemaakt van kinderen die doodsangsten hebben doorstaan. Jongens hebben suïcide gepleegd. “Zonder het seksuele misbruik zou mijn leven heel anders gelopen zijn.” De katholieke kerk in Nederland heeft teveel boter op het hoofd en ze moet dit goed afronden. Alle daders moeten geëxcommuniceerd worden. Als er schadevergoedingen worden uitgekeerd, dan moet dit niet aan de slachtoffers betaald worden, maar aan goede doelen, wat mij betreft de Alzheimerstichting.”

“Jij bent de laatste aan wie ik een interview geef”, laat Harends tot slot weten. “Ik heb willen aangeven dat het seksueel misbruik ook door de nonnen gebeurde. Dit is nu algemeen bekend en wat dat betreft zit mijn taak erop. Zelf zit ik nergens meer mee; ik heb de dingen uit mijn jeugd achter me gelaten. Sommige mensen willen me aanpraten dat sommige dingen uit mijn leven gebeuren vanwege de zaken die in mijn jeugd zijn gebeurd, maar dat is niet zo. Sinds twintig jaar maak ik keuzes op basis van rationele overwegingen; hierdoor heeft mijn leven een positieve wending genomen.”

Psychisch geweld en seksueel misbruik

Herman Harends was de eerste Nederlander die openlijk meldde dat hij seksueel misbruikt werd door de nonnen op het internaat van Sint Antonius in Tegelen. “En dan heb ik het nog niet eens over de andere sadistische wreedheden. Want die moeten ook verteld worden.”

Harends vertelt over zijn verschrikkelijke jeugdervaringen: “Ik was zes jaar oud toen ik op het internaat terecht kwam. Mijn ouders hadden een druk hotel en geen tijd voor ons kinderen. De nonnen waren keien in psychisch geweld. In het pensionaat had ik last van heimwee; ’s nachts plaste ik in bed. De nonnen namen mij in m’n ochtendslaap dan uit bed en zetten me in bad. Dat lieten ze vollopen met ijskoud water en hielden me kopje-onder. Of ik werd overdag met een ijzeren emmer buitengezet, om mijn boeltje schoon te schrobben, terwijl alle jongens eromheen joelden.”

Lijfstraffen

“Met mijn rode haar en sproetige gezichtje viel ik kennelijk op, want ik werd door de nonnen gesard en getreiterd. Lijfstraffen waren normaal; ze sloegen met een ijzeren fluitje of met hun sleutelbos. Toen ik een jaar of elf was, keek een pater of ik al seksueel actief was. Hij betastte mijn penis en mijn scrotum. Vanaf dat moment moest ik met mijn handen boven de dekens slapen. Dat controleerden de nonnen, maar ik had geen idee waarom.”

“Twee van de nonnen vergrepen zich met regelmaat aan mij. Dan pakten ze mijn hand en stopten hem onder hun rokken. Ik moest hun vagina’s strelen. Als ik in bad zat, speelden de nonnen met mijn penis en probeerden of ik een erectie kon krijgen. Tot bloedens toe; het deed echt pijn. En dan duwden die bomen van vrouwen me onder water tot ik bijna verdronk. Ik wist niet wat seks was, maar ik wist dat dit niet deugde. Ze dreigden me namelijk met nog meer geweld als ik mijn mond niet hield. Ik heb wat afgehuild daar en in volstrekte eenzaamheid geleefd, waarbij doodsangsten centraal stonden.”

Hij besluit op een positieve noot: “Gelukkig heb ik aan die excessen lichamelijk niets overgehouden en mijn geestelijke trauma’s liggen achter me. Ondanks alles ben ik een gelukkig mens geworden.”

Profiel

Naam: Herman Harends Geboorteplaats: Oisterwijk (Brabant) Geboortedatum: 19.4.1946 Woonplaats: Noordwijk Relatie: Vriendin

Beroep: Nu VUT, voorheen psychiatrisch verpleegkundige Houdt van: Boeken, muziek en dansen Hekel aan: Negatieve mensen Levensdoel: Gelukkig blijven Wil nooit: Gekwetst worden Wil ooit: M’n zus die overleden is nog eens zien Bijzondere website: Ik ben van Hyves afgegaan vanwege de inbreuk op de privacy Voor het laatst écht gelachen: Gisteren nog, met mijn vriendin Femmie Heeft spijt van: Dat ik mensen gekwetst heb in mijn leven Zou in een ander leven: Vrouw willen zijn. Ik wil voelen hoe het is; ze zijn veel emotioneler Dieptepunt in het leven: Mijn jeugd en het overlijden van mijn zus

Heb mijn kinderen nooit verteld: Tot voor kort; de eerste zestien levensjaren uit mijn jeugd

In de rij voor gratis mest

TEYLINGEN – “Het maakt niet uit waar we voor in de rij staan, als het maar gratis is.” Deze gedachte doemt op bij het kijken naar de file aan auto’s met meer of minder geduldige chauffeurs die maandag 22 maart bij de gemeentewerf de vier gratis zakken compost (natuurlijke mest) kwamen ophalen. Deze gehele week kan de mest nog in de auto, op de fiets of in de kinderwagen geladen worden, maar op is echt op. De mest wordt gratis weggegeven als dank aan de bevolking dat de inwoners zo goed hun tuinafval scheiden van het restafval, zo laat de gemeente weten.

High tea voor senioren

VOORHOUT – In het hele land zetten zaterdag 20 maart zo’n 150.000 vrijwilligers zich in vanwege de actie NL Doet. Ook de Zonnebloem verzorgde iets bijzonders voor de mensen die wat extra aandacht behoefden: een high tea voor ouderen. In de handbalkantine van H.V. Foreholte werden de senioren eens flink in het zonnetje gezet, waarbij een lokale supermarkt de versnaperingen sponsorde. De vele vrolijke gezichten lieten zien dat dit evenement voor herhaling vatbaar is.

Sportpark heeft hek

VOORHOUT – Al jaren roepen de verenigingen van Sport- en Recreatiepark De Elsgeest om een hek, zodat vernielzuchtige jeugd die in de weekendnachten op weg zijn van en naar Noordwijk niet hun hormonen kunnen botvieren op bankjes, graszoden of kantinegebouwen. Nadat de gemeente de uitvoering van deze wens jarenlang heeft tegengehouden, is het nu dan eindelijk zo ver: een echt hek staat ter hoogte van het hoofdveld van V.V. Foreholte! En nu maar hopen dat niemand eraan denkt om over dit megahek heen te klimmen, of om er via het oefenveld langs te fietsen / brommen / lopen.

Start bouw speeltuin Beatrix

SASSENHEIM – Op dinsdagmiddag 30 maart om 16:00 uur wordt na zes jaar eindelijk begonnen met het realiseren van speeltuin Beatrix. De oude speeltuin verdween in 2006, zodat de nieuwbouwwijk Oranjebuurt gerealiseerd kon worden. In 2004 werd al gesproken over het feit dat de nieuwe speeltuin in 2008 er zou zijn. Nadat onlangs ook het allerlaatste bezwaarschrift tegen de komst van de speeltuin door de rechter is afgewezen, kunnen de kinderen over enkele maanden eindelijk in hun eigen wijk spelen.

Door Joep Derksen

Niet voor niets Heidy de Bruin, bestuurslid van de speeltuinvereniging Beatrix, dan ook zeer blij met de recente ontwikkelingen. “De komst van de speeltuin is jarenlang uitgesteld, de ene keer vanwege het faillissement van een aannemer, dan vanwege vorstverlet of omdat het terrein als bouwopslag gebruikt moest worden. De laatste plannen waren om de speeltuin met Pasen te openen, maar nu hopen we dat de kinderen er in de zomer kunnen spelen. Het liefst eerder natuurlijk, want iedere week is meegenomen.”

Tot de tijdelijke opheffing van de speeltuin in 2006, was het speelterrein alleen beschikbaar voor leden van de Speeltuinvereniging Beatrix. Op haar hoogtepunt waren er meer dan 300 mensen lid van deze vereniging. De nieuwe speeltuin is echter openbaar en het is niet per definitie noodzakelijk om lid te worden van de speeltuinvereniging of om een kaartje te kopen. Denkt De Bruin dat de mensen desalniettemin jaarlijks 10 euro willen bijdragen of zal de vereniging zichzelf opheffen? “We hebben zeker niet besloten om onszelf op te heffen en blijven proberen om ons werk voort te zetten. We snappen dat de gemeente heeft besloten om er een openbare speelplaats van te maken, want de kinderen willen vaker spelen dan alleen tussen bijvoorbeeld 15:00 uur en 17:00 uur.”

Kleuterdag

Ze vervolgt: “Maar als vereniging organiseren we veel leuke evenementen, waarvoor we zo’n zeven keer per jaar het speelterrein afboeken speciaal voor onze leden, variërend van een barbecue, een tentennacht tot een speciale kleuterdag.” Op het speelterrein komen onder meer een natuurlijk speeleilandje, kabelbaan, schommels en een toestel van klimkubussen. Ook het verenigingsgebouw keert terug. De Bruin: “We zijn er voor onze leden, maar fungeren dus niet als oppas. De ouders zullen echt met hun kinderen mee moeten gaan om op hen te letten. Dat is dan weer het nadeel van een openbare speeltuin. Het verenigingsgebouw wordt door ons gerund, maar we passen dus niet op de kinderen.”

De opening van de speeltuin gebeurt op dinsdag 30 maart om 16:00 uur. De paashaas is er dan ook. Voor meer informatie: www.speeltuinbeatrix.com.

Tennissen met hart voor Haïti

VOORHOUT – Het tennistoernooi “Hart voor Haïti”, dat zondag 21 maart plaatsvond, heeft 3.500 euro opgeleverd. De 128 kinderen en volwassenen tennisten zich de longen uit het lijf en voor een keer ging het niet om de eigen winst. Alle deelnemers aan het toernooi vonden het veel belangrijker om bij te dragen aan een betere toekomst voor de tienduizenden weeskinderen die na de aardbeving vorige maand dakloos zijn geworden. Het geld werd ingezameld met behulp van de inschrijvingsgelden, maar ook door de verkoop van taarten, loten en nasi.

Iedereen was enthousiast over het verloop van de dag. Of, zoals een van de tennissers liet weten: “Het is fijn om sportief bezig te zijn en tegelijkertijd het goede doel te steunen.” De opbrengst wordt door de organisatoren van de Ladies’ Circle Voorhout binnenkort overgemaakt naar de Stichting Hart voor Haïti.

Voor meer informatie: www.hartvoorhaiti.nl en www.ladiescirclevoorhout.nl.

Tribune tijdens Giro-doortocht

LISSE – “De Giro d’Italia zorgt voor de meeste naamsbekendheid van de Keukenhof. Als gemeente organiseren we geen extra activiteiten, afgezien van enkele verkeersmaatregelen om de Giro-rijders zo snel mogelijk door Lisse te laten fietsen.” Wethouder Adri de Roon (D66) is tevens voorzitter van de werkgroep die de voorbereidingen voor de Giro d’Italia helpt te regelen.

Door Joep Derksen

“Vanwege de Keukenhof en de – hopelijk op maandag 9 mei nog – bloeiende bollenvelden, kunnen er prachtige helikopterplaatjes gemaakt worden. Lisse ligt redelijk centraal met mooie open velden aan de noordkant van de Keukenhof en voorbij Dever. Dit zorgt voor een grotere naamsbekendheid van Lisse, maar meer nog van de Keukenhof”, aldus de wethouder.

De gemeente neemt niet veel extra maatregelen voorafgaand aan de Giro-rit, afgezien van enkele verkeersvoorzieningen. Zo komen er op de turborotonde balen hooi te liggen zodat de wielrenners hun banden niet kapot rijden over de drempels die de rijbanen scheiden. De meeste voorzieningen worden echter opgezet door de Keukenhof, Ren en Tour Vereniging Bollenstreek (RTV), waarbij ook de Citymanager een helpende hand geeft. Op de dag zelf zorgt de Keukenhof ervoor dat er bij het parkeerterrein aan de randweg een tribune komt waar duizenden mensen kunnen kijken. Ook zijn daar televisieschermen te zien en is het radioverslag live te horen. De Roon: “Heel aardig is het dat iedere Keukenhofbezoeker de mogelijkheid krijgt om tussendoor de Giro-rit te bekijken. Middels een stempeltje op hun hand kunnen ze daarna weer naar binnen.”

Cateraar

De Roon is erg tevreden dat de organisaties zich zo inzetten voor een succesvolle doorgang van de Giro: “Zij hebben dertig verkeersregelaars, dranghekken, grote schermen en hun eigen cateraar. Ook fêteren zij de verzamelde wereldpers. Voorafgaand aan de Giro-rit worden er op vrijdag en zaterdag in Lisse twee Italiaanse dagen georganiseerd. Hierover zijn tenminste de citymanager en de KCL in overleg. Op de zondag houdt de RTV een korte wegwedstrijd, met start en finish op ’t Vierkant, waarbij eventueel de vier Italiaanse horecagelegenheden van Lisse een proeverij houden.”

De finishplaats Middelburg heeft alle doorkomstgemeenten gevraagd om een vrijwillige financiële bijdrage te leveren. Gaat Lisse dit bedrag van 5.000 euro ook inderdaad overmaken? De Roon: “De wegen zijn drie uur afgesloten en de zijwegen zijn afgezet. Het ziet ernaar uit dat de wegaanpassingen bij de turborotondes niet nodig zijn en dat we dat af kunnen doen met strobalen. Daarmee komt de mogelijkheid dichterbij dat we die vrijwillige bijdrage aan Middelburg willen doneren, al moet dat besluit nog genomen worden.” Het college van burgemeester en wethouders van Leiden overweegt om op de Giro-dag geheel in het roze gekleed te gaan. Is dit ook een optie die het college van Lisse overweegt? “Dat vind ik wat overdreven: het voegt niets toe aan het evenement”, reageert De Roon.

“De ondernemers mogen dit feestje zelf oppakken”

TEYLINGEN – “De Giro d’Italia is een perfecte manier om de Bollenstreek als geheel te promoten.” De ondernemers in Teylingen zetten twee weken lang vol in op de promotie van de Giro d’Italia, waarbij het ‘Italiaanse hoogtepunt’ plaatsvindt in het weekend van zaterdag 8 en zondag 9 mei. De agenda van burgemeester Sander Schelberg staat op maandag 10 mei momenteel nog volgepland met afspraken, maar dat gaat snel veranderen: “Die vergaderingen mogen allemaal op een andere dag plaatsvinden.”

Door Joep Derksen

Deze week maakte de burgemeester bekend dat hij aan de basis lag van het idee om de Giro ook door de Bollenstreek te laten rijden. “De finishplaats van een Giro-etappe bepaalt grotendeels het parcours, waarna de Giro-organisatie het definitieve besluit neemt. Vorig jaar sprak ik de burgemeester van Middelburg. Indertijd waren er al wel plannen om de Giro door het Groene Hart te laten rijden. Ik adviseerde hem om de wielrijders ook door de Bollenstreek met haar prachtige bloemen te laten gaan. Middelburg bleek hier oren naar te hebben en vervolgens wilden de andere gemeenten in de Bollenstreek ook allemaal participeren. Er werd een parcours uitgezet waarbij Katwijk wel werd aangedaan, maar Teylingen niet. Als bestuur hebben we vervolgens gezegd dat we niet moeten zeuren, want het ging ons erom dat de Bollenstreek als geheel gepromoot zou worden. Het bleek echter dat die route met Katwijk 55 kilometer te lang was, dus werd gekozen voor een doorgang van Lisse via Sassenheim en Warmond naar Oegstgeest en Leiden.”

Enthousiast

Tijdens een bijeenkomst met ondernemers die in februari plaatsvond, peilde Schelberg het enthousiasme onder de winkeliers en directeuren. Vrijwel unaniem waren de aanwezigen enthousiast. Schelberg: “Ik gaf aan dat de gemeente de voorzieningen regelt en ook hebben we de vrijwillige bijdrage van 5.000 euro aan Middelburg overgemaakt: een heel kleine bijdrage als je bekijkt wat voor een groot evenement dit is. Zeker gezien het feit dat Leiden 60.000 euro betaalt. Maar het geheel blijft toch een feestje van de ondernemers, waarvoor zij dus de kosten moeten dragen. Vanaf nu mogen de ondernemers dit zelf oppakken.”

Veel ideeën zijn al boven komen drijven, zoals etalages die in de periode van het bloemencorso tot aan de Giro geheel Italiaans getint zijn. Op de dag van de Giro-rit zelf spelen pretbands hun muziek op verschillende locaties langs het parcours. Overal langs de kant van de weg worden bloemen geplaatst en er wordt gesproken over het beschilderen van het piepschuim van de corsowagens. Doet het gemeentebestuur nog wat speciaals, bijvoorbeeld door in het roze gekleed te gaan? Schelberg: “Zelf zal ik een roze stropdas aanschaffen. De wielrenners komen tussen circa 13:00 uur en 13:30 uur langs en vervolgens gaan ze naar Middelburg. Pff, dat is wel een eind fietsen zeg!”

Ambassadeur Italië steekt eerste bloem

TEYLINGEN – “De Ambassadeur van Italië, Franco Giordano, draagt zorg op woensdag 21 april voor de eerste steek op een van de wagens van het bloemencorso.” Dit meldde burgemeester Sander Schelberg op maandag 22 maart. In de Klinkenberger hallen worden de corsowagens met ontelbare bloemen versierd en de hoogwaardigheidsbekleder uit Italië heeft dit jaar de eer gekregen om de eerste bloem aan te brengen. De man is gevraagd aangezien twee weken later de Giro d’Italia door de Bollenstreek zal rijden. Het thema van het bloemencorso is dit jaar: “Reis door Europa”. De wagen van Teylingen beeldt het Italiaanse Venetië uit.

Weekmarkt definitief op Raadhuisplein

VOORHOUT – Na een proefperiode van enkele maanden verhuist de weekmarkt definitief naar het Raadhuisplein. Gezien de bouwplannen die er bestaan voor het NS-parkeerterrein, was het noodzakelijk om voor de weekmarkt een andere locatie te zoeken. Die werd dus gevonden op het Raadhuisplein, tot grote tevredenheid van de kraamhouders en de bezoekers.

Werk Herenstraat ligt stil

LISSE – Door de afwezigheid van trottoirbanden hebben de werkzaamheden aan de Herenstraat een week lang stilgelegen. Dit wordt bevestigd door Willemijn Favier, een gemeentelijk woordvoerder. Ze informeert: “De afgelopen week is er weinig gewerkt in de Herenstraat. Dit had te maken met de leveranties van de trottoirbanden. Deze trottoirbanden zijn geen standaard banden die de leverancier op voorraad heeft, maar moeten speciaal gemaakt worden.”

Ze vervolgt: “Door de lange vorstperiode kon de fabrikant niet eerder produceren. Voor de opbouw van een reconstructie start je met het stellen van de trottoirbanden, maar doordat deze er niet waren, kon het andere werk helaas niet doorgaan. Voor zover nu bekend, heeft deze vertraging geen gevolgen voor de eindplanning.”